| iğne | * Dikişdikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç. * İki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç. * Toplu iğnenin süs olarak kullanılan türü. * Altındaki iğne ile tutturulan süs eşyası. * Bazıaraçların ucu sivri parçaları. * Kaslar veya damar yoluyla vücuda sıvı bir ilâcıvermek için kullanılan araç, enjektör, şırınga. * Zerk yolu ile vücuda verilen ilâç. * Vücuda bu yolla ilâç verme işi. * Dokunaklısöz. * Bazı böceklerde bulunan savunma organı. * Oltanın ucundaki küçük çengel. * Bitkilerde yumurtacıkla tepecik arasındaki sapçık. |
| iğne ardı | * İğneyi, çıkışnoktasının gerisinden saplayıp daha ileriden çıkararak yapılan aralıksız dikişveya nakıştürü. |
| iğne atsan yere düşmez | * çok kalabalık. |
| iğne deliği | * İğnenin arkasında iplik geçirilen delik. |
| iğne deliği gibi | * küçücük. |
| iğne deliğinden Hindistan’ıseyretmek | * küçük bir olaydan büyük anlamlar çıkarmak. |
| iğne deliğine girmek | * kimsenin bulamayacağı bir biçimde gizlenmek, saklanmak. |
| iğne ile kuyu kazmak | * yetersiz araçlarla, sürekli ve sabırlıçalışmalarla çok güç olan veya çok ağır yürüyen bir işi başarmaya çalışmak. |
| iğne ipliğe dönmek | * çok zayıflamak. |
| iğne oyası | * İğneyle değişik biçimli veya düğümlü ilmekler oluşturularak ve bunlar birleştirilerek yapılan oya. |
| iğne üstünde oturmak | * Bkz. diken üstünde oturmak. |
| iğne yapmak (veya vurmak) | * iğne ile vücuda sıvı bir ilâç vermek. |
| iğne yaprak | * Çam türlerinde görülen, ince uzun, sivri uçlu yaprak. |
| iğne yapraklılar | * Kozalaklılar. |
| iğne yastığı | * İğnelik. |
| iğne yurdu | * İğne gözü, iğne deliği. |
| iğne yutmuşite (veya maymuna dönmek) | * zayıf ve bitkin duruma gelmek. |
| iğneci | * İğne yapan kimse. |
| iğnecik | * Bazı omurgasız hayvanlarda rastlanan silis veya kalkerden oluşmuş, iğne biçiminde küçük çıkıntı. * Deniz teknelerinde dümen menteşesi. |
| iğnecilik | * İğnecinin yaptığı iş. |
| iğneden ipliğe kadar | * ne kadar eşya varsa, her şey. |
| iğnedenlik | * İğnelik. |
| iğneleme | * İğnelemek işi. |
| iğnelemek | * İğne ile tutturmak. * Üstü kapalı olarak onur kırıcı, üzüntü verici söz söylemek. |
| iğnelenme | * İğnelenmek işi. |
| iğnelenmek | * İğnelemek işi yapılmak, veya iğnelemek işine konu olmak. * İğne batar gibi acıduyulmak. |
| iğneleyici | * Kırıcı, dokunaklı(söz veya davranış). * Kırıcı bir biçimde. |
| iğneleyiş | * İğnelemek işi veya biçimi. |
| iğneli | * İğnesi olan. * İğne ile tutturulmuş, iğnelenmiş. * Kırıcı, gücendirici; dokunaklı, onur kırıcı, kinayeli. |
| iğneli fıçı | * Çok sıkıntıve üzüntü veren durum veya şey. |
| iğneli söz | * Dokunaklı, kırıcısöz. |
| iğnelik | * Üzerine iğne saplanan küçük yastık, iğnedenlik, iğne yastığı. |
| iğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batırmak | * hoşlanılmayan bir davranışı başkalarından önce kendinde denemek. |
| iğrenç | * İğrenme duygusu uyandıran, tiksindiren, müstekreh. |
| iğrençlik | * İğrenç olma durumu. |
| iğrendirme | * İğrendirmek işi. |
| iğrendirmek | * İğrenmesine yol açmak. |
| iğrengen | * Her şeyden iğrenme huyu olan. |
| iğrengenlik | * İğrengen olma durumu. |
| iğrenilme | * İğrenilmek işi veya durumu. |
| iğrenilmek | * İğrenmek işi yapılmak. |
| iğreniş | * İğrenmek işi veya biçimi. |
| iğrenme | * İğrenmek işi. |
| iğrenmek | * Bir şeyi tiksindirici bulmak, istikrah etmek. * Aşağılık, bayağı bulmak, tiksinmek. |
| iğrenti | * İğrenme. |
| iğreti | * Bkz. eğreti. |
| iğretileme | * Bkz. eğretileme. |
| iğretilik | * Bkz. eğretilik. |
| iğri | * Bkz. eğri. |
| iğrilik | * Bkz. eğrilik. |
Kategoriler