| ilistir | * Süzgeç. |
| ilişiği kalmamak | * ilgisi, bağlılığı olmamak. |
| ilişiğini kesmek | * hiçbir ilgisi kalmamak, bağlantılarınıkoparmak. |
| ilişik | * İliştirilmiş, eklenmiş, bağlanmış, merbut. * Bir şeyle ilgili, ilişkin, ait. * İlgi, bağlılık, ilişki, münasebet. * Eklenmişolan bölüm. |
| ilişikli | * İlişiği olan, ilişkin. |
| ilişiksiz | * İlişiği olmayan. |
| ilişilme | * İlişilmek işi. |
| ilişilmek | * İlişmek işi yapılmak. |
| ilişken | * Deniz dibinde batık ve atıkların oluşturduğu tabaka. |
| ilişkenli | * İlişken özellik bulunduran. |
| ilişki | * İki şey arasında karşılıklı ilgi, bağ, münasebet, temas. * Bağlantı, temas. |
| ilişki kurmak | * bağlantı sağlamak, ilgi sağlamak. |
| ilişkilendirmek | * İlişkili duruma getirmek. |
| ilişkili | * İlişkisi olan. * İlgili olarak. |
| ilişkin | * İlgisi, ilişiği olan, bağlı, ilgili, ait, merbut, müteallik. |
| ilişkisiz | * İlişkisi olmayan. |
| ilişkisizlik | * İlişkisiz olma durumu. |
| ilişme | * İlişmek işi. |
| ilişmek | * Hafifçe dokunmak, takılmak. * Elini sürmek, dokunmak. * Bir şeyin kenarına kısa bir süre için oturmak. * Karışmak, rahat vermemek, müdahale etmek. * Değinmek, sözünü etmek. * Şaka etmek. |
| iliştirilme | * İliştirilmek işi. |
| iliştirilmek | * İliştirmek işi yapılmak; eğreti takılmak, hafifçe tutturulmak. |
| iliştirme | * İliştirmek işi. |
| iliştirmek | * İlişmesini sağlamak; bağlamak, tutturmak; eğreti takmak, hafifçe tutturmak. |
| ilk | * Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı. * Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni. * Birinci olarak, en başta. |
| ilk adım | * Başlangıç. |
| ilk ağızda | * Önce, öncelikle, ilk işolarak, her şeyden önce. |
| İlk Çağ | * En eski zamanlardan başlayarak milâdî 476, BatıRoma İmparatorluğunun çöküşyılına kadar süren çağ. |
| ilk dördün | * Ayın, yeni ay evresinden bir hafta sonra yarım daire biçiminde göründüğü evre. |
| ilk elden | * Baştan başlayarak; dolaysız, aracısız. |
| ilk gösteri | * Sahneye konulan oyunun ilk temsili, prömiyer. |
| ilk göz ağrısı | * ilk doğan evlât. * ilk sevilen, âşık olunan kimse. |
| ilk kânun | * Aralık. |
| ilk önce | * Önce, en önce, en başta. |
| ilk örnek | * Kök tip. |
| ilk plânda | * önce, en önde. * başlangıçta. |
| ilk sezi | * Bir konuda edinilen ilk ve yalın bilgi. |
| ilk teşrin | * Ekim. |
| ilk ve son | * Tek, yegâne. |
| ilk yardım | * Tedavisi gereken kimselerin ilk bakımlarında uygulanan basit tedavi. * Tehlikeli ve anî durumlarda uygulanan ilk ve ivedi tedavi işlemi. * Bu işlemin uygulandığıyer. |
| ilk yardım hastahanesi | * Anîden rahatsızlananlar veya kazada yaralananlara ilk tı bbî müdahelenin yapılabileceği nitelikte donatılan hastahane. |
| ilk yarı | * Futbol, basketbol vb. karşılaşmalarda iki devreden ilki. |
| ilkah | * Dölleme, döllenme. * Aşılama. |
| ilkah etmek | * döllemek. * aşılamak. |
| ilkbahar | * (kuzey yarım küre için) Mart, nisan ve mayıs aylarını içine alan zaman aralığı. Gök biliminde 21 Mart ile 22 Haziran arası, ilkyaz, bahar. |
| ilke | * Temel düşünce, temel inanç, umde, unsur, prensip. * Temel bilgi. * Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, öge, unsur. * Her türlü tartışmanın dışında sayılan öncül, mebde, prensip. * Davranışkuralı. |
| ilkeci | * İlkelerine bağlı(kimse). |
| ilkecilik | * İlkeci olma durumu. |
| ilkel | * İlk durumunda kalmışolan, gelişmesinin başında bulunan, iptidaî, primitif. * Zaman bakımından en eski olan, iptidaî, primitif. * (sanatta) Yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif. * Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağsonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad. * Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz. |
| ilkel memeliler | * Bazısınıflandırmalara göre memeliler sınıfının tek delikliler ile soyu tükenmişolan bazı ilkel yapılı memelileri içine alan bir alt sınıfı. |
| ilkel toplum | * Yazılıkültürü bulunmayan, sanayileşmemiş, şehirleşmemiştarım toplumu. |
Kategoriler