| ilmiklenme | * İlmiklenmek işi. |
| ilmiklenmek | * İlmikle tutturulmak. |
| ilmikli | * Kolay çözülür biçimde düğümlenmiş. * Herhangi bir sayıda düğümü, ilmiği olan. |
| ilmiksiz | * Kolay çözülemeyen biçimde düğümlenmiş. * İlmiği olmayan. |
| ilminden anlamak | * bir işin, aracın veya konunun uzmanı olmak. |
| ilmini almak | * bir işin özelliklerini, işleyişini, en ince ayrıntılarına kadar iyice öğrenmek. |
| ilmiye | * Din işleriyle uğraşan hocalar sınıfı. * Din işleriyle uğraşanların mesleği. |
| ilmühaber | * Birinin yer, hâl, medenî durumu vb.ni gösteren resmî belge, hâl kâğıdı. * Bir şeyin teslim alındığını gösteren belge, alındıkâğıdı. |
| ilsizleşmek | * Yurtsuz, vatansız kalmak. |
| iltibas | * Birbirine çok benzeyen iki şeyin karışması, andırışma. |
| iltibasa yol açmak | * karışıklığa sebep olmak. |
| iltica | * Güvenilir bir yere sığınma, sığınma. |
| iltica etmek | * sığınmak. |
| iltica hakkı | * Bkz. sığınma hakkı. |
| iltifat | * Yüzünü çevirerek bakma. * Birine güler yüz gösterme, hatırınısorma, tatlıdavranma, ilgilenme. * İlgi gösterme, rağbet etme. * Söz söylerken, daha çok etki sağlamak için beklenmedik bir anda sözü, konu ile çok yakından ilgili birine veya bir şeye yöneltme. |
| iltifat etmek | * ilgilenmek, saygı göstermek. * beğenmek, rağbet etmek. |
| iltifatlı | * Yüze gülen, gönül alan. |
| iltihabî | * İltihapla ilgili, yangılı. * İltihabı olan, yangılı, iltihaplı. |
| iltihak | * Katılma. |
| iltihak etmek | * katılmak. |
| iltihap | * Vücudun mikroplara karşıkoymak için herhangi bir yerine fazla kan hücumu ile orada şişkinlik, kırmızılık, ısıve ağrı ile beliren irin toplaması, yangı. |
| iltihaplanma | * İltihaplanmak işi, yangılanma. |
| iltihaplanmak | * Bir doku veya bir organda iltihap toplamak, yangılanmak. |
| iltihaplı | * İltihabı olan, yangılı. |
| iltihapsız | * İltihabı olmayan, yangısız. |
| iltimas | * Haksız yere, yasa ve kurallara uymaksızın kayırma, arka çıkma. * Birine herhangi bir konuda öncelik ve ayrıcalık tanıma. |
| iltimas etmek (veya geçmek) | * kayırmak; korumak. |
| iltimasçı | * Kayırıcı, arka. |
| iltimasçılık | * Kayırma işi, kayırıcılık veya kayırmacılık. |
| iltiması olmak | * arkası, kayırıcısı olmak. |
| iltimaslı | * Kayırılan (kimse) veya kayırılarak yapılan (iş). |
| iltisak | * Kavuşma, bitişme, birleşme ile ilgili olan. * Bitişken (dil). |
| iltisakî | * İltisak olma durumu. |
| iltisakî diller | * Bitişken diller. |
| iltizam | * Kayırma, bir tarafıtutma. * Gerekli bulma. * Kesenek. |
| iltizam etmek | * keseneğe almak. |
| iltizamcı | * Kesenekçi, mültezim. |
| iltizamî | * İsteyerek, bilerek yapılan. |
| ilzam | * Cevap veremez duruma getirme, susturma. |
| ilzam etmek | * susturmak. |
| im | * İşaret. * Alâmet. |
| -im | * Bkz. -m (I). |
| -im | * Bkz. -m (II). |
| -im | * Bkz. -m (III). |
| im bilimi | * Gösterge bilimi. |
| ima | * Dolaylı olarak anlatma, üstü kapalı olarak belirtme, işaretleme, anıştırma, ihsas. * Açıkça belirtilmeyen, dolaylı olarak anlatılan şey. |
| ima etmek | * dolaylıanlatmak, anıştırmak, ihsas etmek. |
| imaj | * İmge. |
| imal | * Ham maddeyi işleyip mal üretme. * Yapım. |
| imal etmek | * ham maddeyi işleyerek bir mal üretmek. |
Kategoriler