| imdatçı | * Yardım işinde görevlendirilmişinsan. * İmdada gelen, yardıma koşan. |
| imdi | * “Buna göre”, “şu hâlde”, “artık”, “şimdi” sözleri gibi, başına getirildiği cümleyi önceki cümlenin bir sonucu durumuna sokar. |
| imece | * Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi. * Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi. |
| imek | * Bkz. ek fiil. |
| imge | * Zihinde tasarlanan ve gerçekleşmesi özlenen şey, düş, hayal, hülya. * Duyu organlarının dıştan algılandığı bir nesnenin bilince yansıyan benzeri, hayal, imaj. * Duyularla alınan bir uyaran söz konusu olmaksızın bilinçte beliren nesne ve olaylar, hayal, imaj. |
| imgeci | * İmgeyi öne alan, imgeye önem veren (kimse, düşünce vb.). |
| imgelem | * Geçmişyaşantılara özgü öğelerle şimdiki yaşantıarasında bağkurma gücü, muhayyile. * Bir nesneyi, o nesne (karşımızda) olmaksızın tasarımlama yetisi, muhayyile. |
| imgeleme | * İmgelemek işi, tahayyül. |
| imgelemek | * Bir şeyin imgesini zihinde canlandırmak, tahayyül etmek. |
| imgelenme | * İmgelenmek işi. |
| imgelenmek | * İmgelemek işine konu olmak. |
| imgeli | * İmgeye dayanan, imgesi olan. |
| imgesel | * İmge ile ilgili, hayalî. |
| imha | * Ortadan kaldırma, yok etme. |
| imha ateşi | * Bir savaşta düşman ordusunu yok etmek amacıyla karadan, havadan ve denizden açılan ateş. |
| imha etmek | * ortadan kaldırmak, yok etmek. |
| imiğine sarılmak | * (bir işiçin) birini çok sıkıştırmak. |
| imik | * Boğaz, gırtlak. |
| imitasyon | * Taklit, taklit etme. |
| imkân | * Yararlanılan uygun şart veya durum, olanak. |
| imkân vermek | * uygun şart veya durum sağlamak. |
| imkânıyok | * olanaksız, olamaz. |
| imkânsız | * İmkânı olmayan, olma veya gerçekleşme durumu bulunmayan. |
| imkânsızlaşma | * İmkânsızlaşmak işi. |
| imkânsızlaşmak | * İmkânsız duruma gelmek, olanaksızlaşmak. |
| imkânsızlık | * İmkânsız olma durumu, olanaksızlık. |
| imlâ | * Yazım. * Doldurma, doldurulma. |
| imlâ etmek | * birine söyleyip yazdırmak. * doldurmak. |
| imlâ yanlışı | * Yazıda yapılan yanlış, yazım yanlışı. |
| imlâya gelmemek | * (bir şey veya düşünce) düzenlenemeyecek kadar karışık olmak, yönteme uyamayacak bir durumda olmak. |
| imleç | * Fiziksel bir olayıkendiliğinden tespit edip çizen araç, kaydedici. |
| imleme | * İmlemek işi, ima. |
| imlemek | * İm koymak, imle göstermek. * Dolayısıyla anlatmak, ima etmek. |
| immoral | * Töretanımaz. |
| immoralizm | * Töretanımazlık. |
| immünoloji | * Bağışıklık bilimi. |
| imparator | * Bir imparatorluğu yöneten kimse, ilhan. |
| imparator otu | * Maydanozgillerden, baharlıve yakıcı olan kökü hekimlikte kullanılan bir ot (Peucedaum imperatoria). |
| imparatoriçe | * İmparator karısı. * İmparatorluğu yöneten kadın. |
| imparatoriçelik | * İmparatoriçe olma durumu veya unvanı. |
| imparatorluk | * İmparator olma durumu veya unvanı, ilhanlık. * Kendi topraklarında oturan çeşitli milletleri egemenliği altında toplayan devlet biçimi. |
| imrahor | * Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse. |
| imren | * Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta. |
| imrence | * Herkesçe imrenilen şey veya kimse. |
| imrendirme | * İmrendirmek işi. |
| imrendirmek | * İmrenmesine yol açmak. |
| imrenilme | * İmrenilmek işi. |
| imrenilmek | * İmrenmek işi yapılmak. |
| imreniş | * İmrenmek işi veya biçimi. |
| imrenme | * İmrenmek işi, gıpta. |
Kategoriler