| in cin | * olumsuz fiillerle birlikte “hiç kimse, hiçbir canlıvarlık” anlamına gelir. |
| in cin top oynamak (veya in cin yok) | * hiçbir canlıvarlık bulunmamak. |
| in gibi | * dar ve karanlık (yer). |
| -in hali | * Bkz. tamlayan durumu. |
| in misin, cin misin | * genellikle masallarda “insan mısın, cin misin?” anlamında kullanılır. |
| inada binmek (veya bindirmek) | * Bkz. işinada binmek. |
| inadıtutmak | * çok direnmek. |
| inadına | * Terslik olsun diye. * Gereğinin, istenilenin tersine. |
| inak | * Dogma. |
| inakçı | * Dogmacı. |
| inakçılık | * Dogmacılık. |
| inaksal | * Dogmatik. |
| inal | * Kendisine inanılan kimse. |
| inam | * Emanet, vedia. |
| inan | * İnanmak işi. * Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman, itikat. |
| inan olmaz | * güvenilmez. |
| inan olsun | * bana inan, inan ki. |
| inanca | * Güvence. |
| inancılık | * Temel gerçeklerin akılla kavranamayacağını, ancak inan yoluyla elde edilebileceğini savunan öğretilerin genel adı, imaniye, fideizm. |
| inanç | * Bir düşünceye gönülden bağlı bulunma. * Tanrı’ya, bir dine inanma, iman, itikat. * Birine duyulan güven, inanma duygusu. * İnanılan şey, görüş, öğreti. |
| inançlı | * İnancı olan, imanlı, itikatlı, mutekit. |
| inançlılık | * İnançlı olma durumu. |
| inançsız | * İnancı olmayan, imansız, itikâtsız. |
| inançsızlık | * İnançsız olma durumu, imansızlık, itikatsızlık. |
| inandırıcı | * İnandıran, inandırma özelliği olan, mukni. |
| inandırıcılık | * İnandırıcı olma durumu. |
| inandırılma | * İnandırılmak işi. |
| inandırılmak | * İnanmasısağlanmak. |
| inandırma | * İnandırmak işi. |
| inandırmak | * İnanmasını sağlamak. |
| inanılma | * İnanılmak işi. |
| inanılmak | * İnanmak işi yapılmak. |
| inanılmaz | * İnanılmasıçok güç veya imkânsız olan. * Az rastlanan, olağanüstü. |
| inanırlık | * İnanılabilir bir şeyin niteliği. * İnanma eğilimi. |
| inanış | * İnanma. * İnanılan şey. |
| inanlı | * İnanı olan, bir şeye bütün varlığıyla inanmış bulunan, imanlı, mümin, mutekit. |
| inanma | * İnanmak işi. |
| inanmak | * Bir şeyi doğru olarak benimsemek. * Birini doğru sözlü olarak bilmek, güvenmek. * Bir şeyin varlığını, doğruluğunu kabul etmek. * Sevecek, güvenecek ve bağlanacak en yüksek varlık olarak bilmek, iman etmek. * Kanarak aldanmak. |
| inanmazlık | * İnanmaz olma durumu. |
| inansız | * İnanı olmayan, imansız. |
| inansızlık | * İnansız olma durumu, imansızlık. |
| inat | * Bir konuda direnme, ayak direme, diretme, direnim. * Birine karşıçıkmak, karşıdüşünce ileri sürme. * İnatçı. |
| inat etmek | * direnmek, diretmek, ayak diremek. |
| inatçı | * Direngen, ayak direyici. |
| inatçılık | * İnatçı olma durumu, direngenlik. |
| inatlaşma | * İnatlaşmak işi, dayatışma. |
| inatlaşmak | * Karşılıklı inat etmek. * İnat etmek. |
| inayet | * İyilik, kayra, atıfet, ihsan, lütuf. |
| inayet etmek (veya eylemek) | * iyilik ve yardım etmek, kayırmak, lütfetmek. |
| inayet ola | * “Allah versin” sözü gibi dilencileri savmak için kullanılır. |
Kategoriler