| indirme-bindirme | * Trafikte minibüs, taksi vb. küçük araçlara yolcuların indikleri veya bindikleri durak. |
| indirmek | * Yüksekten, sarp ve kötü yerden veya yukarıdan aşağıya inmesini sağlamak. * Bir taşıt veya binek hayvanından aşağıya almak. * Azaltmak, düşürmek. * Hızla vurmak. * Kapamak. * (yağmur, sis için) Birdenbire bastırmak. * Kırmak, tahrip etmek. |
| indirtme | * İndirtmek işi. |
| indirtmek | * İndirmek işini yaptırmak. |
| indis | * Bir harf üzerine konulan işaret. * Bir harf, benzer fakat yine de değişik biçimlerde iki veya daha çok kez kullanılmak istendiğinde, harfin üstüne veya altına eklenen ayırıcı işaret. * Bir kökün derecesini göstermek için kök işaretinin kollarıarasına konulan sayı. |
| individüalist | * Bireyci. |
| individüalizm | * Bireycilik. |
| indiyum | * Atom ağırlığı114,8 olan, gümüşparlaklığında, kurşundan daha kolay ezilen yumuşak bir element. Kısaltmasıİn. |
| indükleç | * İndükleme akımıelde etmeye yarayan araç. |
| indükleme | * İndüklemek işi, endüksiyon. * Tüme varım, endüksiyon. |
| indükleme akımı | * İndükleme yoluyla elde edilen elektrik akımı. |
| indükleme makinesi | * İndüklemeyle oluşan elektrik akımlarınıüreten makine. |
| indüklemek | * Kapalı bir devreyi, şiddeti her an değişen bir manyetik alanın içine koyarak onun üzerinde bir elektrik akımı oluşturmak. |
| indüksiyon | * Bkz. İndükleme. |
| İnebolu kütüğü | * Karadeniz’de kereste taşımakta kullanılan bir tür küçük mavna. |
| ineç | * Tekne. |
| İnegöl köftesi | * İnegöl yöresine özgü bir tür köfte. |
| inek | * Dişi sığır. * Aptal, bön. * Çok çalışan öğrenci. * İbne. |
| inek yağı | * İnek sütünden yapılan katıyağ. |
| inekçi | * Sütünü ve süt ürünlerini satmak için inek besleyen kimse. |
| inekçilik | * İnek besleme işi. |
| inekhane | * İneklerin barındığıyer. |
| inekleme | * İneklemek işi. |
| ineklemek | * Çok çalışmak, çok çalışarak öğrenmek, hafızlamak. |
| ineklik | * İnek ahırı. * Bönlük. * Aşırıçalışmaya rağmen anlayamama durumu. |
| inen | * Bkz. ilen. |
| ineze | * Bkz. eneze. |
| infak | * Nafaka verip bir kimsenin geçimini sağlama. |
| infaz | * (bir yargıyı) Yerine getirme, uygulama. * Birine sözünü geçirme. |
| infaz etmek | * yargıkararınıyerine getirmek, uygulamak. |
| infial | * Birine içerleme, gücenme, kızgınlık duyma. * Herhangi bir şeyden etkilenme. * Edilgi. |
| infial uyandırmak | * kızgınlığa yol açmak, öfke yaratmak. |
| infiale kapılmak | * kızgınlık, öfke duymak. |
| infilâk | * Güçlü bir biçimde patlama. |
| infilâk etmek | * patlamak. * birdenbire şiddetle ortaya çıkmak. |
| infinitezimal | * Sonsuz küçük nicelikleri inceleyen (matematik kolu). |
| infirak | * Ayrılma. |
| infirat | * Topluluktan ayrıdurma. |
| infiratçı | * Yalnızcı. |
| infiratçılık | * Yalnızcılık. |
| infisah | * Bozulma, yürürlükten çıkma. * Dağılma. * Kokuşma. |
| infisah etmek | * yürürlükten çıkmak; bozulmak. * dağılmak. * kokuşmak. |
| informatik | * Bilişim. |
| İngiliz | * İngiltere halkından olan kimse. * İngiltere’ye veya İngiliz halkına özgü olan (şey). |
| İngiliz anahtarı | * Somunları gevşetmeye veya sıkıştırmaya yarayan ve çeneleri paralel olarak açılıp kapanan kıskaç. |
| İngiliz ipi | * Bkz. İngiliz sicimi. |
| İngiliz sicimi | * Çok sağlam, sık bükümlü sicim. |
| İngiliz sicimi (veya ipi) ile asılmak | * bir işi ustasına yaptırmak. |
| İngiliz siyaseti | * Soğuk kanlılık ve kurnazlıkla bir işi yapma veya yaptırma. |
| İngiliz tuzu | * İç sürdürücü olarak kullanılan magnezyum sülfatı. |
Kategoriler