| it kuyruğu | * Kenarlarıdüz şerit gibi yapraklıve saplarının ucu koçanıandıran, başak çiçekli, otsu bir bitki (Phleum). |
| it sürüsü kadar | * gereğinden çok, oldukça kalabalık. |
| it ürür, kervan yürür | * gerçekleşmesi doğal olan işlere, durumlara karşıçıkılsa da engellenemez. |
| it üzümü | * Patlıcangillerden, 20-50 cm yüksekliğinde, bazı ilâçların yapımında kullanılan bir yıllık otsu bir bitki, köpek üzümü, tilki üzümü. * Böğürtlen (Solanum nigrum). |
| ita | * Verme, ödeme. |
| ita âmiri | * Ödemeye yetkili kimse. |
| ita emri | * Hükûmetçe verilen ödeme emri, verile buyruğu. |
| itaat | * Söz dinleme, boyun eğme, buyruğa uymak. |
| itaat etmek | * söz dinlemek, boyun eğmek, verilen buyruğa uymak. |
| itaatkâr | * Söz dinler, itaat eder, itaatli. |
| itaatli | * Söz dinler, buyruğa uyar, itaatkâr. |
| itaatsiz | * Söz dinlemez, buyruk dinlemez, kendi başına buyruk olan (kimse). |
| itaatsizlik | * İtaatsiz olma durumu veya itaatsizce davranış. |
| itaatsizlik etmek | * söz dinlememek, boyun eğmemek, buyruğa uymamak. |
| italik | * Üstten sağa doğru eğik olan (basım harfi). |
| İtalyan | * İtalya halkından veya bu halkın soyundan olan (kimse). * İtalyan halkına özgü olan. |
| İtalyanca | * Hint-Avrupa dil ailesinden İtalya’da konuşulan dil. |
| itap | * Paylama, azarlama. |
| itap etmek | * paylamak, azarlamak. |
| itboğan | * Kaplanboğan. |
| itburnu | * Yaban gülünün meyvesi. |
| itçe | * İt gibi, terbiyesiz bir biçimde, ite benzer. |
| itdirseği | * Arpacık. |
| ite atsan yemez | * çok kötü, berbat. |
| ite kaka | * (kaba ve hoyrat bir biçimde) İterek; zorla. * Güçlük(ler)le. |
| ite ot, ata et vermek | * Bkz. ata et, ite ot vermek. |
| iteği | * Un elerken dökülmemesi için yere serilen örtü. |
| itekleme | * İteklemek işi. |
| iteklemek | * Sürekli itmek, kakmak. |
| iteleme | * İtelemek işi. |
| itelemek | * Sürekli itmek, arka arkaya itmek. |
| itelenme | * İtelenmek işi. |
| itelenmek | * İtelemek işi yapılmak. |
| itenek | * Piston. |
| iterbiyum | * Atom numarası70, atom ağırlığı173,04 olan, değerli bir element. KısaltmasıYb. |
| itfa | * Söndürme. * Sönüm. * Bir borcu azar azar ödeyerek kapatma, sönüm. |
| itfa etmek | * söndürmek. * ödemek, sönümlemek. * sönümlemek. |
| itfaiye | * Yangın söndürme kuruluşu. * İtfaiye aracı. |
| itfaiye aracı | * Yangın söndürmek üzere özel olarak donatılmışmotorlu araçlar. |
| itfaiyeci | * Yangın söndürme kuruluşunda görevli kimse, yangın söndürücü. |
| itfaiyecilik | * İtfaiyecinin işi. |
| ithaf | * (birinin) Adına sunma, armağan etme. |
| ithaf etmek | * (birinin) adına sunmak, armağan etmek. |
| ithaf yazısı | * Bir kitabın veya eserin bir kimseye sunulduğunu belirten yazı, ithafname. |
| ithafname | * İthaf yazısı. |
| ithal | * İçine alma. * Bir ülkeye başka ülkelerden mal getirme veya satın alma. |
| ithal etmek | * içine almak. * bir ülkeye başka ülkelerden mal getirmek. |
| ithal malı | * Yurt dışından getirilen mal. |
| ithalât | * Bir ülkeye başka bir ülkeden mal getirme veya satın alma. * Bir ülkeye başka bir ülkeden alınan malların bütünü. |
| ithalâtçı | * İthalât yapan kimse. |
Kategoriler