| -iz | * 343 -z (II). |
| -iz | * 343 -ız (III). |
| iz bırakmak | * etkisini kalıcıduruma getirmek. |
| iz düşümlü | * İz düşümü olan. |
| iz düşümsel | * Bir düzlem üzerine iz düşürülen biçimlerin bozulmasından kalan (özellikler). |
| iz düşümü | * Bir ışık kaynağından çıkan ışınlarla ekran üzerinde görüntü oluşturma, projeksiyon. * Bu biçimde oluşturulan görüntü, projeksiyon. * İz düşümü düzlemi denilen bir düzlem üzerinde, bazı geometri kurallarına uygularak bir cismin gösterilmesi, irtisam, mürtesem. |
| iz sürmek | * izlemek, arkasından gitmek, takip etmek. * av sırasında hayvanın ayak izlerine bakarak gittiği yeri bulmaya çalışmak. |
| izabe | * Madenleri ergitme, sıvıdurumuna getirme. |
| izabe fırını | * Maden ergitme ocağı. |
| izabe noktası | * Madenin sıvıduruma getirildiği derece. |
| iz’aç | * Bunaltma, tedirgin etme, başağrıtma, can sıkma. |
| iz’aç etmek | * bunaltmak, tedirgin etmek, başağrıtmak. |
| izafe | * (bir şeye veya bir kimseye) Bağlama, mal etme, yakıştırma. * Katma, ekleme, ilâve etme. |
| izafe etmek | * bağlamak, yüklemek, mal etmek. * katmak, eklemek, ilâve etmek. |
| izafet | * Bağıntı, görelik. |
| izafeten | * (bir şeye veya kimseye) Bağlanarak, dayanarak, ilişik olarak, mal edilerek. * (bir kimsenin adına) Saygı göstermek amacıyla. |
| izafî | * Bağıl, bağıntılı, göreli, göreceli, nispî rölâtif. |
| izafîlik | * Bağıl olma durumu, bağıntılı olma durumu, görelik, görecelik. |
| izafiye | * Bağıntıcılık, görecilik, rölâtivizm. |
| izafiyet | * Bağıntılılık, görelilik, bağıllık, görelik, rölâtivite. |
| izah | * Açıklama. |
| izah etmek | * açıklamak, ayrıntılı bilgi vermek. |
| izahat | * Açıklamalar. |
| izahat vermek (veya izahatta bulunmak) | * açıklamalarda bulunmak, ayrıntılı bilgi vermek. |
| izahlı | * Açıklamalı. |
| izale | * Yok etme, giderme. |
| izale etmek | * yok etmek, gidermek. |
| izaleişüyu | * Bir mülk üzerindeki ortaklığı giderme. |
| izam | * (bir kimseyi) Gönderme, yollama. |
| izam | * Olduğundan büyük gösterme, büyütme, abartma. |
| izam etmek | * büyütmek, abartmak. |
| izamik | * Bağıl olma durumu, bağıntılı olma durumu, görelik, görecelik. |
| iz’an | * Anlayış, anlama yeteneği. |
| iz’an etmek | * anlayışlıdavranmak, düşünmek. |
| iz’anıyok | * anlayışsız, kavrama yeteneği zayıf. |
| iz’anlı | * Anlayışlı, düşünceli. |
| iz’ansız | * Anlayışsız, düşüncesiz. |
| iz’ansızca | * Anlayışsız (bir biçimde); akılsızca, düşüncesizce. |
| iz’ansızlık | * Anlayışsızlık, düşüncesizlik. |
| izaz | * Ağırlama. |
| izaz etmek | * ağırlamak. |
| izazüikram | * Saygı gösterme ve ağırlama. |
| izbe | * Basık, loş, nemli, kuytu (yer). * Sapa. |
| izbelik | * İzbe yer. |
| izbiro | * Çeşitli yükleri yukarıçekmek için halattan yapılmışsapan. |
| izci | * İz güderek aradığını bulabilen kimse, keşşaf. * Dayanışma ve yardımlaşma duygularını geliştirmek, ruhça ve bedence güçlendirilmek için kamplarda ve okullarda eğitilen genç. |
| izcilik | * İzci olma durumu veya izcinin yaptığı iş. * Gençleri ruh ve bedence sağlam ve yararlı bir biçimde yetiştirmeyi amaçlayan dünya çapındaki spor ve eğitim örgütü. |
| izdiham | * Aşırıkalabalıkta sıkışma, yığılma. |
| izdivaç | * Evlenme. |
| izdivaç etmek | * evlenmek. |
Kategoriler