| kirizma yapmak (veya etmek) | * toprağıderince kazarak altınıüstüne getirerek sürmek. |
| kirizmalama | * Kirizmalamak işi veya durumu. |
| kirizmalamak | * Kirizma yapmak. |
| kirizme | * 343 kirizma. |
| kirkit | * Dokumacılıkta atkı ipliğini sıkıştırmak için kullanılan, demirden veya ağaçtan yapılmışdişli araç. |
| kirlenme | * Kirlenmek işi. |
| kirlenmek | * Kirli duruma gelmek, pislenmek. * Onuru lekelenmek. * (kadın için) Irzına geçilmek, iffeti bozulmak, lekelenmek. * (kadın) Ay başı olmak. |
| kirletme | * Kirletmek işi. |
| kirletmek | * Kirli duruma getirmek, pisletmek. * Küçük veya büyük abdestini yapmak, pislemek. * Namusuna, onuruna zarar verecek bir suç yüklemek, lekelemek. * (kadın için) Irzına geçmek, namusuna zarar vermek. |
| kirli | * Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves. * (kadın için) Aybaşıdurumunda bulunan. * Toplumun değer yargılarına aykırı olan. |
| kirli çamaşır | * Yasal olmayan, saklı gizli iş. |
| kirli çamaşırlarını ortaya dökmek | * (birinin) ayıp, kusur veya suçlarınıaçıklamak, söylemek. |
| kirli çıkı | * Cimrilikle zengin olmuşkimseler için söylenir. |
| kirli çıkın | * Bkz. kirli çıkı. |
| kirli kan | * Toplardamarların kalbe götürdüğü kan. |
| kirli sarı | * Koyu ve donuk sarırenk. |
| kirlihanım peyniri | * Yumuşak ve yağlı bir tür peynir. |
| kirlilik | * Kirli olma durumu, pislik. |
| kirliye atmak | * yıkanmak için bir kenara koymak, bir yerde biriktirmek. |
| kirloş | * Kirli ve pasaklı. |
| kirloz | * Kirloş. |
| kirmen | * Elde yün eğirmeye yarayan tahtadan yapılmış araç. |
| kirpi | * Kirpigillerden, uzunluğu 25-30 cm olan, sırtıdikenlerle kaplımemeli hayvan (Erinaceus europaeus). |
| kirpigiller | * Böcekçiller takımının, örnek hayvanıkirpi olan, sırtlarıdikenlerle kaplımemeli hayvanlar familyası. |
| kirpiği kirpiğine değmemek | * hiç uyumamak. |
| kirpik | * Göz kapağının kenarındaki kıllar veya bu kıllardan her biri. * Tüy gibi, küçük ve ince uzantıveya uzantılar. |
| kirpik besleyici | * Kirpiklerin dökülmesini önleyen ve besleyici nitelikleri olan şeffaf, sıvımadde. |
| kirpikli | * Herhangi bir nitelikte kirpiği olan. * Üzerinde kirpik veya kirpiğe benzer uzantılar olan. |
| kirpikliler | * Bir hücreli hayvanlardan, üzerleri hareketlerini sağlayan kirpik biçimindeki uzantılarla kaplı organizmalar sınıfı. |
| kirpiksi | * Kirpiğe benzer. |
| kirpiksi cisim | * gözde damar tabakanın ön dış bölümü. |
| kirş | * Kirazın mayalanmasıve damıtılmasıyla yapılan bir tür içki. |
| kirtikli | * Kenarları girintili çıkıntılı olan. |
| kirtil | * Büyük kabuklu deniz hayvanlarınıavlamakta kullanılan, ince dallardan örülmüşsepet. |
| kirve | * Sünnet olan çocuğun bütün masraflarınıüstlendikten sonra sünnet sırasında çocuğu kucağına alarak elini, kolunu tutan ve bütün hayatı boyunca çocuk üzerinde babasına yakın hak taşıyan kimse. |
| kirvelik | * Kirve olma durumu. |
| kirvelik etmek | * kirve görevini yüklenmek. |
| kisbî | * 343 kispî. |
| kisedar | * Para hesabınıyapan, parayıtoplayan kimse, vekilharç. |
| kispet | * Yağlı güreşte pehlivanların giydikleri, belden baldıra kadar uzanan, dar paçalımeşin pantolon. |
| kispet çıkarılması | * Yağlı güreşte yenilginin en kötüsü sayılan, kispetin hasım tarafından çekilip çıkarılmasıveya boydan boya yırtılması. |
| kispî | * Sonradan elde edinilmiş, sonradan kazanılmış. |
| kist | * İçi koloit veya yağgibi sıvıveya yarısıvı bir madde ile dolu patolojik torba. * Tek hücrelilerin veya çok hücreli küçük hayvanların uygun olmayan şartlarda veya çoğalma sırasında çevrelerine saldıklarıkendilerini korumaya yarayan dayanıklıkapsül. * Sporlu bitkilerde, özellikle mantarlar veya su yosunlarında görülen, bir veya birkaç hücreden oluşmuş organ. |
| kistleşme | * Kistleşmek işi. |
| kistleşmek | * Yabancı bir cisim veya patolojik bir urun çevresinde katılgan doku sertleşmek. |
| kisve | * Kılık. * Hacıların Kâbe’de giydikleri beyaz üstlük. |
| kisvesi altında | * herhangi bir nitelikte veya biçimde. |
| kişi | * İnsan, kimse, şahıs. * Eş, koca. * Erkek. * Bir eserde (oyun, roman, hikâye) yer alan kimse. * Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs. |
| kişi eki | * Fiil çekimlerinde kullanılan ve kişiyi gösteren ek, şahıs eki: Geldi-m, gelmiş-sin gibi. |
| kişi refikinden azar | * kötü arkadaş, kişiyi kötü yola sürükler. |
Kategoriler