| kâğıt oyunu | * İskambil kâğıdı ile oynanan oyun. |
| kâğıt torba | * Ambalâjlamada kullanılan, gerektiğinde özel makinelerde dikilerek hazırlanan ve kâğıttan yapılan torba. |
| kâğıt üzerinde (üstünde) kalmak | * yapılmasıdüşünülmüşolduğu hâlde yapılmamak. |
| kâğıtçı | * Kâğıt yapan kimse. * Kâğıt ve yazı gereçleri satan kimse. |
| kâğıtçılık | * Kâğıtçı olma durumu. * Kâğıt sanayii. |
| kâğıtlama | * Kâğıtlamak işi. |
| kâğıtlamak | * Kâğıtla kaplamak, kâğıt yapıştırmak. |
| kâğıtlanma | * Kâğıtlanmak işi. |
| kâğıtlanmak | * Kâğıtla kaplanmak. |
| kâğıtlı | * Kâğıdı olan. |
| kâğıtlık | * El altında bulundurulacak kâğıtlarıkoymaya yarayan, gözlere ayrılmış bir çeşit kutu. * Kâğıt yapmaya uygun olan. |
| kâğıtsı | * Kâğıda benzer, kâğıt görünüşünde. |
| kağnı | * İki tekerlekli, tekerlekleri tek parça, dingili tekerlekle birlikte dönen öküz arabası. |
| kağnı gibi (gitmek) | * çok yavaş(gitmek). |
| kağnımazısı | * Kağnının iki tekerleğini birbirine bağlayan ve onlarla birlikte dönen, baltayla kabaca yontulmuşkütük. |
| kağşak | * Eskimiş, gevşemiş, dağılmaya yüz tutmuş(eşya, yapı). |
| kağşama | * Kağşamak işi. |
| kağşamak | * Eskimek, dağılmaya yüz tutmak. * Herhangi bir şey ek yerlerinden ayrılmak, oynamak. * İhtiyarlamak. * Zayıflamak, gevşemek, güçsüzleşmek. |
| kâh | * Bazen, kimi vakit, bazı bazı, gâh. |
| kahhar | * Kahredici, kahreden, yok edici. |
| kahır | * Yok etme, ezme, perişan etme, mahvetme. * Derin üzüntü veya acı, sıkıntı. |
| kahır (veya kahrını) çekememek | * birinin huysuzluğuna veya verdiği sıkıntıya katlanamamak. |
| kahır (veya kahrını) çekmek | * uzun süre sıkıntıya katlanmak. |
| kahır yüzünden lütfa uğramak | * birine kötülük olsun diye yapılan bir iş, tersine onun iyiliğine yardım etmek. |
| kahırlanma | * Kahırlanmak işi. |
| kahırlanmak | * Çok ve için için üzülmek, kederlenmek. |
| kahırlı | * Çok üzüntüsü veya acısı olan. |
| kâhil | * Erişkin. |
| kâhillik | * Erişkinlik. |
| kâhin | * Doğaüstü yollardan gizli, bilinmeyen şeyleri, geleceği bilme iddiasında bulunan kimse. |
| kâhinlik | * Kâhin olma durumu veya kâhince söz, kehanet. |
| kahir | * Kahredici, zorlayan. * Baskın gelen, ezen, ezici. |
| kahir ekseriyet | * Ezici çoğunluk. |
| kahir kuvvet | * Ezici, baskın güç. |
| kahkaha | * Gülerken çıkan ses. |
| kahkaha atmak | * yüksek sesle gülmek. |
| kahkaha çiçeği | * İki çeneklilerden, çoğu kenarlarımavi bir çizgi ile çevrili beyaz, mavi, pembe veya morumsu çiçekler açan, bir veya çok yıllık, tırmanıcıve otsu bir süs bitkisi, gündüzsefası. |
| kahkahadan kırılmak | * çok gülmek. |
| kahkahayı basmak (koparmak veya salıvermek) | * kendini tutamayıp yüksek sesle gülmek. |
| kahpe | * Orospu. * Dönek. |
| kahpe dölü | * Bkz. kahpenin dölü. |
| kahpe felek | * (talih ve kader için) “Rast gelmeyen, yâr olmayan” anlamında kullanılır. * Kadere ve talihe küskünlüğü anlatmak için kullanılır. |
| kahpece | * Kahpe gibi, kahpeye yaraşır (biçimde). |
| kahpecik | * Küçük kahpe. * Oynak, kırıtkan. |
| kahpelenme | * Kahpelenmek işi veya durumu. |
| kahpelenmek | * Kahpelik etmek, kahpece davranmak. |
| kahpeleşme | * Kahpeleşmek işi veya durumu. |
| kahpeleşmek | * Kahpece davranmak. |
| kahpelik | * Kahpe olma durumu. * Kahpece davranış. |
| kahpelik etmek | * sözünden dönerek birine kötülük etmek. |
Kategoriler