| kör nişancılık | * Hedefi, iyi nişan almasını bilerek değil, rastlantı ile vurma. |
| kör nokta | * Kör alan. |
| kör ocak | * Çocuksuz aile. |
| kör oğlu | * Bkz. Köroğlu. |
| kör olası(veya kör olasıca, olsun) | * bir ilenme sözü olarak kullanılır. |
| kör ölür badem gözlü olur, kel ölür sırma saçlı olur | * bir kimse veya bir şey yok olunca değer kazanır. |
| kör satıcının kör alıcısı olur | * “herkes dengiyle işyapar” anlamında kullanılır. |
| kör sıçan | * Köstebek. |
| kör şans | * Kötü talih. |
| kör şeytan | * Kötü kader. |
| kör şeytandan bulmak | * ilenme sözü olarak kullanılır. |
| kör talih | * Kötü kader. |
| kör tapa | * Borunun kullanılmayan veya kullanılması istenilmeyen deliğine takılan dişli tapa. |
| kör topal | * Yarım yamalak, iyi kötü idare edecek biçimde. |
| kör uçuş | * Uçağıkaranlıkta veya sis içinde sadece uçuşaletlerini kullanarak yönetme. |
| kör yılan | * Kör yılangillerden, solucanla beslenen, yılana benzer, ayaksız bir sürüngen (Typhlops vermicularis). |
| kör yılangiller | * Omurgalıhayvanlardan sürüngenler sınıfına giren, bütün sıcak bölgelerde rastlanan, kaygan pullu, 1 m boyundaki yılanlar familyası. |
| körcesine | * Gerçeklerden büsbütün habersiz olan (olarak), gerçekleri görmeyen (görmeyerek). |
| kördüğüm | * Çözülemeyen, ilmiksiz düğüm. * Çözülmesi hemen hemen imkânsız olan sorun. |
| köre | * Karınca yuvası. * Demirci körüğünün, kömürlerin yandığı bölüme açılan deliği. |
| körebe | * Gözleri bağlı olan ebenin, oyuna katılan öteki çocuklarıyakalamaya çalıştığıçocuk oyunu. |
| köreliş | * Körelmek işi veya biçimi. |
| körelme | * Körelmek işi. * Görevi kalmadığı için veya başka sebeplerle bir organın beslenemeyerek küçülmesi, dumur. |
| körelmek | * Keskinliğini yitirmek. * Suyu çekilmek. * (ateşveya ışık için) Sönecek duruma gelmek. * Değer, önem veya yeteneğini yitirmek. * Soyu tükenmek. * Görevi kalmadığı için veya başka sebeplerden dolayı bir organ beslenemeyerek küçülmek, dumura uğramak. |
| köreltme | * Köreltmek işi. |
| köreltmek | * Körelmesini sağlamak. * Dumura uğratmak. * Yeteneğini kaybettirmek. |
| köreşe | * Yerdeki karın yüzünde buz tutmuşolan tabaka. |
| körfez | * Karanın içine sokulmuşdeniz parçası. * Kuytu, işlek olmayan. |
| körfezcik | * Küçük körfez. |
| körkütük | * Kendini bilmeyecek kadar çok (sarhoş, âşık vb.). |
| körle yatan şaşıkalkar | * değersiz, kötü kimselerle ilişki kuranlar kötü huylar edinirler. |
| körlemeden | * Bilmeden, anlamadan, bilmeksizin. * Nişan almadan. |
| körleniş | * Köreliş. |
| körlenme | * Bkz. körleşme. |
| körlenmek | * Bkz. körleşmek. |
| körler mahallesinde ayna satmak | * bir şeyi ona hiç ihtiyaç duymayacak olan çevreye götürmek. |
| körleşme | * Körleşmek işi. |
| körleşmek | * Kesmez, işlemez veya yararlanılmaz duruma gelmek. * Değer, önem veya yeteneğini yitirmişduruma gelmek. |
| körleştiriş | * Körleştirmek işi veya biçimi. |
| körleştirme | * Körleştirme işi. |
| körleştirmek | * Körleşmesine yol açmak. |
| körletiş | * Körletmek işi veya biçimi. |
| körletme | * Körletmek işi. |
| körletmek | * Keskinliğin azalmasına veya yitirilmesine sebep olmak. * Değer ve yeteneklerinin yitirilmesine sebep olmak. |
| körlük | * Kör olma durumu. * Kesmez olma durumu. * Dikkatsizce ve beceriksizce yapılan iş. * Gerçeği görememe durumu. * Bitkilerin tomurcuk vermemesi durumu. |
| Köroğlu | * Kocanın karısına verdiği ad. |
| körpe | * (bitki için) Dalından yeni koparılmış, tazeliği üstünde, daha büyümemiş, kart karşıtı. * (insan için) Yeni yetişmekte olan. * (hayvan için) Büyümemiş. * Genç, hoş, güzel, yeni yetişmiş, henüz bozulmamış, yıpranmamış. |
| körpecik | * Çok körpe, çok taze. |
| körpelik | * Körpe olma durumu, tazelik, taravet. |
| körü körüne | * Davranışının gerekçesini ve nasıl sonuçlanacağını bilmeden, düşünüp taşınmadan. |
Kategoriler