| kaklık | * (kaya ve ağaç oyuklarında) Su birikintisi. |
| kakma | * Kakmak işi. * Ağaç üzerinde veya diğer ahşap malzemede, mobilyada, belirlenmişdesen ve çizimlere göre oyulmuş yuvalara gümüş, sedef gibi süs maddeleri kakılıp oturtularak yapılan. |
| kakma aşı | * Tepesi düzgün şekilde kesilmişağacın bir kenarında açılan üçgen biçimindeki yarığa, ucu aynışekilde yontulmuşkalemin yerleştirilip aşı bağı ile bağlanmasıve aşımacunu ile örtülmesi şeklinde uygulanan bir kalem aşısı. |
| kakmacı | * Kakma işleri yapan usta. |
| kakmacılık | * Kakmacı olma durumu. * Kakmacının işi ve sanatı. |
| kakmak | * İtmek, vurmak. * Kakma yapmak. * Vurarak dar bir yere sokmak. |
| kakmalı | * Üzerinde kakma işi bulunan. |
| kaknem | * Çirkin, huysuz. * Kuru, sıska. |
| kakofoni | * Kakışma, tenafür. |
| kaktüs | * Kaktüsgillerden, yapraklarıyayvan ve dikenli, güzel, parlak renkte çiçekler açan bir bitki, atlas çiçeği (Cactus). |
| kaktüsgiller | * İki çelenklilerden, sıcak ve kurak ülkelerde yetişen, gövdesi, yapraklarıetli ve dikenli bir bitki familyası, atlas çiçeğigiller. |
| kakule | * Zencefilgillerden, sıcak iklimlerde yetişen ıtırlı bir bitki (Elettaria cardamomum). * Bu bitkinin bahar olarak kullanılan tohumu. |
| kakuleli | * İçine kakule katılmış. |
| kakum | * Bkz. kakım. |
| kâkül | * Alnın üzerine düşen kısa kesilmişsaç, perçem. |
| kâküllü | * Kâkülü olan. |
| kal | * Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi. |
| kal | * Söz, lâkırdı, lâf. |
| kala | * (uzaklık veya herhangi bir saat başı için) Kalarak. |
| kala kala | * Bütünü, olup olacağı, en sonunda. |
| kalaazar | * Malta humması. |
| kalaba | * Kalabalık. |
| kalabalık | * Çok sayıda insan topluluğu. * Gereksiz, karışık seyler topluluğu. * Sayıca çok. |
| kalabalık ağızlı | * Geveze, bilir bilmez konuşan. |
| kalabalık etmek | * gereksiz olarak yer doldurmak. |
| kalabalıkça | * Biraz kalabalık. |
| kalabalıklaşma | * Kalabalıklaşmak işi. |
| kalabalıklaşmak | * Kalabalık duruma gelmek. |
| kalafat | * Geminin kaplama tahtalarıarasınıüstüpü ile doldurup ziftleyerek su geçirmez duruma getirme işi. * Aşağısıdar, yukarısı geniş bir çeşit yeniçeri başlığı. * Osmanlıİmparatorluğunda vezir veya yüksek mevkide devlet adamlarının giydikleri bir başlık. * Onarma, tamir etme. |
| kalafat yeri | * Gemi ve kayıkların onarıldığıyer. |
| kalafata çekmek | * gemiyi onarmak için karaya çekmek. * azarlamak, paylamak. |
| kalafatçı | * Gemi ve kayıklarıkalafat eden kimse. |
| kalafatçılar | * Tersane halkını oluşturan bölüklerden her biri. |
| kalafatçılık | * Kalafat yapma işi. |
| kalafatlama | * Kalafatlamak işi. |
| kalafatlamak | * Geminin kaplamasınıkalafatla onarmak. * Onarılmak, çeki düzen verilmek. |
| kalafatlanma | * Kalafatlanmak işi. |
| kalafatlanmak | * Kalafatlanmak işi yapılmak. |
| kalafatsız | * Kalafatıçıkmış. |
| kalak | * Burun, burun ucu. * Gelin tacı. * Tezek yığını. |
| kalakalma | * Kalakalmak işi. |
| kalakalmak | * Bir şey veya durum karşısında şaşırmak. * Güç durumda kalmak. |
| kalamar | * Mürekkep balığının bir türü (Loligo vulgaris). |
| kalamata | * Bir tür etli ve büyük zeytin. |
| kalamin | * Doğada az bulunan, güç işlenen, hidratlıçinko silikat. * Havada, yüksek ısıda işlenen metal parçaların yüzeyinde oluşan oksit katmanı. |
| kalamit | * Amfibol cinsinden bir mineral türü. * İlk Çağağaç taşılı. |
| kalan | * Kalmak işini yapan. * Artan, mütebaki. * Bir çıkarmanın sonucu. * Bölme işleminde bölünenden artan sayı. |
| kalandır | * Dokunmuşkumaşve bezleri buhar altında veya belli bir ısıda silindir arasından geçirerek ütüleme, parlatma, istenilen boy ve ene göre çektirip germe. |
| kalandır makinesi | * Kalandır işini yapan makine. |
| kalandırcı | * Kalandır işini makine aracılığıyla yapan kimse. |
Kategoriler