| küflenme | * Küflenmek işi. |
| küflenmek | * Küf oluşmak. * Zamanı geçmek, köhneleşmek. * Çalışma fırsatı bulamayarak özelliklerini veya yeteneğini yitirmek. |
| küfletme | * Küflendirme. |
| küfletmek | * Küflendirmek. |
| küflü | * Küflenmişolan. * Zamanı geçmiş, köhne. * Saklanmışaltın para. |
| küflüce | * Bkz. mantar hastalığı. |
| küfran | * Nankörlük. |
| küfretme | * Küfretmek işi, sövme. |
| küfretmek | * Sövmek. |
| küfür | * Sövme, sövmek için söylenen söz, sövgü. * Tanrı’nın varlığıve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme ve bu yolda söylenen söz. * Olumlu işleri kötü gösterme, varlıkları inkâr etme. |
| küfür küfür | * (rüzgâr için) Tatlı, serin ve hafif bir biçimde eserek. |
| küfür savurmak | * küfretmek. |
| küfür yemek | * kendisine küfredilmek. |
| küfürbaz | * Kaba sövgüleri çok kullanan, ağzı bozuk. |
| küfürbazlık | * Küfürbaz olma durumu. |
| küfürü basmak | * küfretmek. |
| küfüv | * Birbirine benzeyen veya yakışan, denk. |
| küheylân | * Soylu Arap atı. |
| kükre | * Öfke veya cinsel istek yüzünden saldırıcı bir durum alan (hayvan). |
| kükreme | * Kükremek işi. |
| kükremek | * (aslan) Bağırmak. * Coşmak, taşkınlık göstermek. * (deniz, nehir için) Kabarmak, taşmak. * Kızgınlık ve öfke ile yüksek sesle bağırmak. * Coşkuyla saldırmak. * Mayalanıp kabarmak. * Gür bir biçimde yetişmek. |
| kükreyiş | * Kükremek işi veya biçimi. |
| kükürt | * Atom numarası16, atom ağırlığı32,06 olan, doğada saf veya başka cisimlerle birleşik olarak bulunan, sarı renkli, 119 C° de eriyen ve 444 C° de kaynayan element, sulf. KısaltmasıS. |
| kükürt çiçeği | * Kükürt buharının birdenbire soğutulmasıyla elde edilen kükürt. |
| kükürtatar | * Kükürtlü buhar çıkaran ve üzerinde kükürt biriken alan. |
| kükürtleme | * Kükürtlemek işi. |
| kükürtlemek | * Toz kükürt serpmek. |
| kükürtlenme | * Kükürtlenmek işi. |
| kükürtlenmek | * Kükürtlemek işine konu olmak veya kükürtlemek işi yapılmak. |
| kükürtlü | * İçinde kükürt bulunan. |
| kükürtsüz | * İçinde kükürt bulunmayan. |
| kül | * Yanan şeylerden arta kalan toz madde. * Yanmış bir yapının kalıntısı. |
| kül | * Bütün, tüm. |
| kül bağlamak | * (ateşiçin) sönmek. * gücünü, etkisini yitirmek. |
| kül çöreği | * Külde pişirilen çörek. |
| kül etmek | * yakmak, kavurmak. * birinin varınıyoğunu yok etmek. |
| kül gibi | * (bet beniz için) soluk, renksiz. |
| kül kesilmek | * heyacandan rengi solmak. |
| kül olmak | * bütünüyle yanmak. * varınıyoğunu yitirmek. |
| kül rengi | * Odunun yanmasıyla oluşan, külün akla kara arasındaki rengi, gri. * Bu renkte olan. |
| kül rengi et sineği | * Eklem bacaklıların böcekler sınıfından, larvalarınıhayvan ölüsü veya et üzerine bırakan bir tür sinek (Sartophaga carnaria). |
| kül tablası | * Sigara külünün, içine dökülüp biriktirildiği cam veya metal kap. |
| kül ufak olmak | * çok küçük parçalara ayrılmak. |
| kül yemek (veya yutmak) | * kurnazca yapılan bir oyuna düşmek, aldatılmak. |
| külâh | * Erkeklerin giydiği genellikle keçeden, ucu sivri veya yüksek başlık. * İçine bazışeyler koymak için huni biçiminde bükülmüşkâğıt kap. * Bu kabın alabileceği miktar. * Oyun, hile. |
| külâh giydirmek | * hile ile, oyunla aldatmak. |
| külâh kapmak | * düzen, dalavere ile bir işin başına geçmek. |
| külâh peşinde olmak | * yalan ve dolanla bir işin başına geçmeye çalışmak. |
| külâh takmak | * hile ile, oyunla kandırıp parasınıalmak. |
| külâhçı | * Külâh yapan veya satan kimse. |
Kategoriler