| kamu kesimi | * Devlet eliyle yürütülen ekonomik işlerin bütünü. |
| kamu kurumu | * Belirli kamu hizmetlerini yerine getirmek amacıyla oluşturulan kamu tüzel kişisi. |
| kamu personeli | * Devlet hizmetinde çalışan kişiler. |
| kamu sağlığı | * Bir toplumda büyük halk kitlelerinin sağlık koşullarıaçısından içinde bulunduğu durum. |
| kamu sektörü | * Bkz. kamu kesimi. |
| kamu tanrıcı | * Tüm tanrıcı, panteist. |
| kamu tanrıcılık | * Tüm tanrıcılık, panteizm. |
| kamu yararı | * Devletin ihtiyaçlarına cevap veren ve bu ihtiyaçlarıkarşılayan, devlete yarar sağlayan değerler bütünü. |
| kamu yönetimi | * Devletin yönetim faaliyetlerinin faydalıve verimli bir biçimde düzenlenmesiyle uğraşan bilim dalı, amme idaresi. |
| kamuflâj | * Örtme, saklama, gizleme, peçeleme, alalama. |
| kamufle | * Görünmeyecek, tanınmayacak biçimde örtülmüş, saklanmış, gizlenmiş, alalanmış, maskelenmiş. |
| kamufle etmek | * gizlemek, maskelemek, alalamak, peçelemek. |
| kamulaştırılma | * Kamulaştırılmak işi. |
| kamulaştırılmak | * Kamulaştırmak işi yapılmak. |
| kamulaştırma | * Kamulaştırmak işi, istimlâk. * Devletleştirme. |
| kamulaştırmak | * Taşınmaz bir malısahibinden satın alarak kamuya mal etmek, kamu yararına almak, istimlâk etmek. * Devletleştirmek. |
| kamuoyu | * Bir sorun üzerine halkın genel düşüncesi, halk oyu, amme efkârı, efkârıumumiye. |
| kamuoyu oluşturmak (veya yaratmak) | * bir düşünceyi yaygınlaştırmak ve halkın dikkati o düşünce etrafında toplamak ve yoğunlaştırmak. |
| kamus | * Büyük sözlük. |
| kamusal | * Kamu ile ilgili. |
| kamusallaşma | * Kamusallaşmak işi. |
| kamusallaşmak | * Kamusal duruma gelmek. |
| kamutay | * (dil inkılâbının ilk yıllarında) Türkiye Büyük Millet Meclisinin genel kurulu. |
| kamyon | * Motorlu büyük yük taşıtı. * Kamyonun taşıyabildiği mal, kimse vb. |
| kamyoncu | * Kamyonla taşıyıcılık yapan kimse. * Kamyon kullanan sürücü. |
| kamyonculuk | * Sahip olduğu kamyonu başkasıaracılığıyla çalıştırtma işi. * Kamyon sürücülüğü. |
| kamyonet | * 1500 kilogram yük taşıyan küçük kamyon, pikap. |
| kamyonetçi | * Kamyonet kullanan kimse. |
| kamyonetçilik | * Taşımacılıkta kamyonet kullanma işi. |
| kan | * Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plâzma ve yuvarlardan oluşmuşkırmızırenkli sıvı. * Soy. |
| -kan / -ken | * 343 -gan / -gen. |
| kan ağlamak | * büyük bir üzüntü içinde bulunmak. |
| kan akçesi | * Birini yaralayandan alınıp yaralanana veya ölenin mirasçılarına verilen para. |
| kan akıtmak | * kurban kesmek. |
| kan akmak | * kanlıçarpışma olmak. |
| kan aktarımı | * Hasta veya yararlıya, kendi veya uygun başka bir kan grubundan damar yoluyla kan verme, kan nakli, transfüzyon. |
| kan alacak damarı bilmek | * nereden veya kimden çıkar sağlanabileceğini bilmek. |
| kan almak | * bir damardan bir miktar kan çekmek veya akıtmak. |
| kan bağı | * Aynısoydan gelme durumu. |
| kan bankası | * Gereğinde hastalara aktarmak için sağlam kimselerden alınan kanların saklandığıyer. |
| kan basıncı | * Bkz. tansiyon. |
| kan başına sıçramak (veya beynine çıkmak) | * çok sinirlenip öfkelenmek. |
| kan beynine çıkmak | * çok sinirlenmek, hiddetlenmek, kontrolü yitirmek. |
| kan bilimci | * Kan bilimi uzmanı, hematolog. |
| kan bilimi | * Kanın morfolojik, fizyolojik, kimyasal ve genetik açıdan incelenmesi. * Kan hastalıkları bilimi, hematoloji. |
| kan boğmak | * beynine kan hücumuyla ölmek. |
| kan çanağı gibi | * Bkz. gözleri kan çanağına dönmek. |
| kan çekmek | * yüz ve huy, ana veya baba tarafının yüzüne ve huyuna benzemek. * (akraba için) yakınlık duymak. |
| kan çı banı | * Kıl kökünden başlayarak deri altıdokusunu saran ve deride şişkinlikle beliren irinli kabartı. |
| kan çıkmak | * kan dökülmek, cinayet işlenmek. |
Kategoriler