| kangren | * Vücudun bir yerindeki dokunun ölmesi. |
| kangren olmak | * vücudun bir yerindeki dokular ölmek. * kangrenleşmek. |
| kangrenleşme | * Kangrenleşmek işi. |
| kangrenleşmek | * Kangren olmak. * Bir durum veya işdüzelmeyecek duruma gelmek, uzamak. |
| kangrenleştirme | * Kangrenleştirmek durumu veya biçimi. |
| kangrenleştirmek | * Kangren durumunun ortaya çıkmasına sebep olmak. |
| kangrenli | * Kangreni olan. |
| kanguru | * Kangurugillerden, iri, otçul, memeli, ön ayaklarıkısa, art ayakları ile kuyruğu uzun ve güçlü, başıküçük, Avustralya’da yaşayan keseli hayvan; dişisinin karnında yavrularınıtaşıyacak bir kesesi vardır (Macropus giganteus). |
| kangurugiller | * Memelilerden, sıçrayıcı, keseli hayvanlar familyası. |
| kanı | * İnanılan düşünce, kanaat. |
| kanıayaklı | * Evli kadın. |
| kanı başına çıkmak (veya sıçramak veya toplamak) | * çok öfkelenmek. |
| kanı bozuk | * Soysuz. |
| kanıdonmak | * donakalmak; çok şaşırmak. |
| kanıısınmak | * (birine karşı) yakınlık duymak. |
| kanı içine akmak | * derdini dışa vuramamak. |
| kanıkanla yumazlar, kanısuyla yurlar | * kötülük, kötülük yapılarak düzeltilmez, ancak iyilik yapılarak ortadan kaldırılır. |
| kanıkaynamak | * coşkun ve kıpırdak olmak. |
| kanıkaynamak | * çabucak sevgi duymak. |
| kanıkurumak | * çok usanmak,çok bıkmak. |
| kanıpahasına | * yaralanmayıveya ölümü göze alarak. |
| kanısıcak | * Sevimli, kendini çabuk sevdiren. |
| kanısulanmak | * kansızlığa uğramak. |
| kanıtemizlenmek | * öldürülenin arkasından, öldüren kişi veya yakınlarından birini öldürerek öç almak. |
| kanık | * Elindekinden hoşnut olan, azla yetinen, yetingen, kanaatkâr. * Tok gözlü. |
| kanıklanma | * Kanıklanmak işi. |
| kanıklanmak | * Edindiği bir şeyi yeter bulmak, yetinmek, kanaat etmek. |
| kanıklık | * Elindekinden hoşnut olma durumu, kanaat, kanaatkârlık. |
| kanıkma | * Kanıkma işi. |
| kanıkmak | * Kanmak, gönlü kanmak. |
| kanıksama | * Kanıksamak işi. |
| kanıksamak | * Çok tekrarlama sebebiyle etkilenmez olmak; alışmak. * Bıkkınlık getirmek, usanmak. |
| kanıksayış | * Kanıksamak işi veya biçimi. |
| kanıma göre (veya kanımca) | * düşünceme, inancıma göre. |
| kanına dokunmak | * çok sinirlendirmek. |
| kanına ekmek doğramak | * birinin ölümüne yol açarak sevinmek. * birini küçük düşürmek, birine zarar vermek. |
| kanına girmek | * birini öldürmek veya öldürtmek. * (bir kızın) kızlığını bozmak. |
| kanına susamak | * belâsınıaramak. |
| kanınıemmek | * insafsızca sömürmek. |
| kanını içine akıtmak | * sıkıntısını belli etmemek. |
| kanınıkaynatmak | * heyecanlandırmak, coşturmak. |
| kanınıkurutmak | * canından bezdirmek. |
| kanınıyerde koymak | * birini öldüreni ölümle cezalandırmamak. |
| kanırma | * Kanırmak işi. |
| kanırmak | * (bir şeyi) Eğip zorlayarak yerinden çıkarmak veya çıkarmaya çalışmak. |
| kanırtma | * Kanırtmak işi. |
| kanırtmaç | * Bir şeyi kanırmak için kullanılan değnek veya araç, bir tür kaldıraç. |
| kanırtmak | * Büküp zorlayarak yerinden oynatmak. |
| kanısında olmak | * inancında olmak, kanaatinde olmak. |
| kanış | * Kanı, kanaat. * Aldanış, kanma. |
Kategoriler