| kanıt | * Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanıverici belge, delil. * Sonurguya ulaşan bir uslamlamanın dayandığı gerçek, delil. * Kanıverici öğe; anlaşmazlık konusu olan şeyde, yargıcın kanılarını oluşturan şey. |
| kanıtlama | * Kanıtlamak işi. |
| kanıtlamak | * Bir şeyin gerçek yönünü kanıtla ortaya koymak, ispat etmek. |
| kanıtlandırma | * Kanıtlandırmak işi. |
| kanıtlandırmak | * Bir düşünceyi, bir savıyeterli delillerle doğrulamak, belgelemek ve açıklamak. |
| kanıtlanış | * Kanıtlanmak işi veya biçimi. |
| kanıtlanma | * Kanıtlanmak işi. |
| kanıtlanmak | * Kanıtlamak işi yapılmak, ispat edilmek. |
| kanıtlı | * Kanıtla gösterilmiş, müdellel. |
| kanıtsama | * Kanıtsamak işi. |
| kanıtsamak | * Kanıt, belge veya delil olarak kabul etmek. |
| kanıya varmak | * belli bir kanıedinmişolmak. |
| kanıyla ödemek | * yaptığının cezasınıhayatıyla ödemek. |
| kani | * Kanmış, inanmış. |
| kani olmak | * inanmak, kanmak. |
| kaniş | * Uzun, kıvırcık tüylü bir cins köpek. |
| kankan | * Kadınların oynadığı hareketli bir Fransız dansı. |
| kankurutan | * Adam otu. |
| kanlama | * Kanlamak işi. |
| kanlamak | * Kana bulamak. |
| kanlandırma | * Kanlandırmak işi. |
| kanlandırmak | * Kanlanmasını sağlamak. |
| kanlanma | * Kanlanmak işi. |
| kanlanmak | * Kan bulaşmak. * Kanıçoğalmak. * Bir organda kan birikmek. |
| kanlı | * Kan bulaşmış. * Kanı olan. * Kan dökülmesine sebep olan. * İsteyerek kan dökmüşolan (kimse), hunriz, katil. * Kanlanmışolan. * Kanıyoğun olan, demevi. * Kan davasında taraf olan. |
| kanlı basur | * Dizanteri. |
| kanlı bıçaklı | * Birbirlerini öldürecek kadar düşman olma. |
| kanlı bıçaklı olmak | * aralarında herhangi bir sebepten dolayı birbirini öldürecek kadar düşmanlık bulunmak. |
| kanlıcanlı | * Sağlıklı, sapasağlam, vücut sağlığıyüzünden belli olan. |
| kanlıkatil | * Çok insan öldürmüşveya birini vahşice öldürmüşkatil. |
| kanlıyaş(lar) dökmek | * büyük üzüntüyle ağlamak. |
| kanlılık | * Kanlı olma durumu. |
| kanlısı olmak | * birinin katili olmak. |
| kanma | * Kanmak işi. |
| kanmak | * Söylenilen sözün, anlatılan konunun doğruluğuna inanmak. * (tatlısözlere) Aldanmak. * (soyut veya somut olarak) Bir ihtiyacını, bir isteğini yeteri kadar karşılamışolmak, doymak. * Yetinmek, iktifa etmek. |
| kanmazlık | * İhtiyacınıveya isteğini yeteri kadar karşıladığıhâlde yeterli bulmamak. |
| kano | * Kürekle yürütülen dar, uzun, hafif tekne. |
| kanon | * Belirgin aralıklarla ilerleyen iki veya daha çok sesin taklidiyle oluşan bütün. |
| kanotiye | * Düz kenarlışapka. |
| kansa | * Bkz. konsa. |
| kanser | * Bir organ veya dokudaki hücrelerin düzensiz olarak bölünüp çoğalmasıyla beliren kötü ur, incitmebeni. |
| kanser bilimi | * Kanser hastalıklarını inceleyen tıp dalı, kanseroloji. |
| kanserleşme | * Kansere dönüşme. |
| kanserleşmek | * Kansere dönüşmek, kanser durumunu almak. |
| kanserleştirme | * Kanser yapıcı, kanser üretici. |
| kanserli | * Kanser niteliğinde olan. * Kansere yakalanmış. |
| kanserojen | * Kanserleştirici. |
| kanseroloji | * Kanser bilimi. |
| kansız | * Kanı olmayan. * Kan dökmeden yapılan. * Kanıaz olan, çok kan kaybetmişolan, anemik. * Duygusuz ve korkak. |
| kansız ameliyat | * Kanama olmayacak derecede kan dolaşımıdondurularak gerçekleştirilen ameliyat. |
Kategoriler