| kargışlamak | * Kargımak. |
| kargışlı | * Tanrı’nın ve insanların nefretine, lânetine uğramış, mel’un, lânetli. |
| kârgir | * Bkz. kâgir. |
| kargo | * Yük taşıyan gemi. * Uçak, gemi vb.bir taşıtla taşınan eşya, yük. |
| kargocu | * Kargo işiyle uğraşan kimse. |
| kargoculuk | * Kargocunun yaptığı iş. |
| karha | * Bkz. ülser. |
| karı | * (genellikle iyelik ekleriyle) Bir erkeğin evlenmişolduğu kadın, eş, refika, zevce. * Kadın. * Yaşlı, ihtiyar. |
| karıağızlı | * Dedikodu yapan (erkek). |
| karı gibi | * korkak, dönek (erkek). |
| karıkoca | * Birbirleriyle evlenmişkadın ve erkek. |
| karıkocalık | * Karıkoca olma durumu. |
| kârı olmamak | * yapabileceği işolmamak. |
| karık | * Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması. * Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış(göz). |
| karık | * Bağve bahçe sulamak için açılmışsu yolu, ark. * Bu arklar arasında kalan toprak parçası. * Sabanla açılan çizi. |
| karıklama | * Meralarda yüzey akışınıönlemek ve toprak nemini uzun süre koruyarak vejetasyonu geliştirmek için, 1-1,5 m aralıklarla 10-15 cm kesitinde tesviye eğrilerine paralel küçük hendeklerin açılması. |
| karıklamak | * Karık (I) açmak. |
| karıkma | * Karıkmak işi. |
| karıkmak | * (göz) Fazla ışıktan kamaşmak. * (göz) Kar yağmış bir alana bakmaktan kamaşmak. |
| karılaşma | * Karılaşmak işi. |
| karılaşmak | * (erkek için) Huylarıkadın huylarına benzemek, kadın gibi davranmak. |
| karılı | * (herhangi bir nitelik veya nicelikte) Karısı olan. |
| karılıkocalı | * Karıkoca birlikte. |
| karılık | * Kadın olma durumu. * Evli kadının kocasına göre olan durumu veya görevi. |
| karılık etmek | * (evli bir kadın) kocasına olan görevini yerine getirmek. * (erkek için) döneklik etmek, hile yapmak. |
| karılma | * Karılmak işi. |
| karılmak | * Karmak işi yapılmak, karışmak. * (hayvan) Çiftleşmek. |
| karım köylü | * Karısıköylü. * Kılı bık. |
| karıma | * Karımak işi. |
| karımak | * Yaşlanmak, kocamak, ihtiyarlamak. |
| karın | * İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi. * Döl yatağı, rahim. * (bazışeylerde) Şişve içi boş bölüm. * Mide. * İç, gönül, akıl, kafa. * gelen ve yansımışdalgaların girişimiyle oluşan duraklıdalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar. |
| karın ağrısı | * Karında duyulan ağrı. * Çekilmez, sevilmeyen kimse veya adı, niteliği bilinmeyen şey. |
| karın boşluğu | * Kaburga kemikleriyle kalça kemiklerinin arasında vücudun her iki yanında bulunan bölge. |
| karın çatlağı | * Karın fıtığı. |
| karın doyurmak | * geçinmek. |
| karın zarı | * Karın boşluğunun içini, bu boşluğun içinde bulunan bağırsakları, öbür organlarıkaplayan ve tutan zar, periton. |
| karın zarı iltihabı | * Bkz. karın zarıyangısı. |
| karın zarıyangısı | * Karın zarının had veya kronik iltihabı, peritonit, karın zarı iltihabı. |
| karınca | * Zar kanatlılardan, birçok türü bulunan böceklerin genel adı(Formica). * Madenlerde, döküm sırasında arada hava kalmaktan veya pastan ileri gelen ufak boşluk. |
| karınca asidi | * 343 formik asit. |
| karınca belli | * Beli çok ince olan. |
| karınca duası | * Bereket getirdiğine inanılan dua. |
| karınca duası gibi | * çok küçük, sık ve okunaksız (yazı). |
| karınca kaderince | * Bkz. karınca kararınca. |
| karınca kararınca | * Az da olsa, elinden geldiği kadar. |
| karınca kuşu | * Karıncayiyen. |
| karınca kuşugiller | * Karıncayiyengiller. |
| karınca yuvası | * Karıncaların barındığıyer. |
| karınca yuvası gibi kaynamak | * çok kalabalık ve hareketli olmak. |
| karıncaezmez | * Çok merhametli, ince duygulu (kimse), karıncaincitmez. |
Kategoriler