| karıncaincitmez | * Bkz. karınca ezmez. |
| karıncalanış | * Karıncalanmak işi veya biçimi. |
| karıncalanma | * Karıncalanmak işi. |
| karıncalanmak | * Bir yere, bir şey üzerine karınca üşüşmek. * Vücudun bir yerindeki uyuşukluktan sonra, kan dolaşımının başlamasıyla o yerde karıncalar dolaşır gibi bir izlenim uyanmak. * (metal yüzeylerde) Pas yüzünden yer yer ufak delikler oluşmak. * Aşırızihin yorgunluğundan dolayı bir şeyi, bir durumu kavramada zorluk çekmek. |
| karıncalar | * Zar kanatlıların, karınca adıaltında toplanan ve beş bin kadar türü sayılan bir dalı. |
| karıncalı | * İçinde, üstünde karınca bulunan. * (metal için) Paslıveya dökülme sonucu küçük delikleri olan. |
| karıncasever | * Karınca yiyerek geçinen ve karınca yuvasıçevresinde yaşayan böcek. |
| karıncayı bile ezmemek (veya incitmemek) | * çok merhametli, ince duygulu olmak. |
| karıncayiyen | * Karıncayiyengillerden, Avustralya’da yaşayan, karıncayla beslenen bir memeli türü (Echidna acule ata). |
| karıncayiyengiller | * Örnek hayvanıkarıncayiyen olan, vücutlarıkirpi dikenli, ağızları boru biçiminde uzamış, karıncayla beslenen bir familya. |
| karıncık | * Vücudun çeşitli organları içinde bulunan boşluk. * Kalbin alt bölümünde bulunan ve biri (sağdaki) akciğerlere, öbürü (soldaki) vücuda pompalanacak kanı almaya yarayan iki boşluğa verilen ad. |
| karından ayaklılar | * Karından bacaklılar. |
| karından bacaklılar | * Yumuşakçalardan, karınlarındaki etli, yassıpul biçimindeki uzantıları bacak gibi kullanarak ve sürünerek yürüyen salyangoz, sümüklü böcek vb. yi içine alan kabuklu hayvanlar sınıfı. |
| karındaş | * Kardeş. |
| kârınıtamam etmek | * öldürmek. |
| karının saçlısı, tarlanın taşlısı | * kadının saçlısı ile tarlanın taşlı olanımakbuldür. |
| karınlama | * Karınlamak işi. |
| karınlamak | * (gemi için) Yanınıdayamak. |
| karınlı | * Karnı büyük ve çıkıntılı olan. |
| karınma | * Karınmak işi. |
| karınmak | * Sallanarak, karışmak. * Çiftleşmek. |
| karınsa | * Kuşların tüy değiştirme zamanı. |
| karıntası | * Pastırmacılıkta hayvanın göbek etlerine verilen ad. |
| karıntı | * Anaforlarda oluşan çevrinti. * Geminin yanından vurarak gemiyi sarsan dalga. |
| karısıağızlı | * Karısının düşüncelerini benimseyip davranışlarını ona uyduran (koca). |
| karısıköylü | * Karısının yakınlarını benimseyip kendi yakınlarınıunutan erkek. * Kılı bık. |
| karış | * Parmaklar birbirinden uzak duracak biçimde gergin duran elde, başparmak ve serçe parmakların uçları arasındaki açıklık. |
| karışkarış | * Her yanınıve inceden inceye. |
| karışanı görüşeni olmamak | * işine kimse karışmamak, özgür olmak. |
| karışık | * Aynınitelikteki şeylerden oluşmuş. * Karışmışolan, düzensiz, dağınık, intizamsız. * Saf olmayan. * Halk inancına göre cin ve perilerle ilişkisi olan. * Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan. * Anlaşılması güç olan, açık seçik olmayan. |
| karışıklık | * Karışık olma durumu, teşevvüş. * Kalabalık, düzensizlik vb. nin yol açtığıkargaşa. |
| karışılma | * Karışılmak işi. |
| karışılmak | * Karışmak işi yapılmak, müdahale edilmek. |
| karışım | * Karışmışolanın durumu. * Birden çok şeyin karıştırılmasıyla elde edilen şey. * İki veya daha çok maddenin kimyasal tepkimeye girmeden bir araya gelmesi, mahlût. |
| karışlama | * Karışlamak işi. |
| karışlamak | * Karışla ölçmek. |
| karışma | * Karışmak işi. * Engelleme, araya girme, müdahale. * Düzeni bozulma. |
| karışmak | * İki veya ikiden çok şey bir araya gelip birbirinin içinde dağılmak, birbirinin içine girmek. * Düzensiz, dağınık olmak. * Bulanmak, duruluğunu yitirmek. * Açıklığınıyitirmek, anlaşılması güçleşmek. * Engellemek, araya girmek; müdahale etmek. * Bir araya gelmek, katılmak. * İlgilenmek, müdahale etmek, el atmak. * Yetkisinde bulunmak, bakmak, işedinmek, işi olmak. |
| karıştırıcı | * İki veya daha çok maddeyi birbiri içinde dağıtmaya, karıştırmaya yarayan araçların genel adı, mikser. * Çeşitli besin maddelerini karıştırma veya çarpma işinde kullanılan araç veya âlet, mikser. * Ortalığı birbirine katan, fitneci, müfsit. |
| karıştırıcılık | * Karıştırıcı olma durumu, fitnecilik. |
| karıştırılma | * Karıştırılmak işi. |
| karıştırılmak | * Karıştırmak işi yapılmak. |
| karıştırış | * Karıştırmak işi veya biçimi. |
| karıştırma | * Karıştırmak işi. |
| karıştırmak | * Karışmak işini yaptırmak. * İçinde ne olduğunu anlamak veya aradığını bulmak amacıyla elle yoklamak. * Yemeği dibinin tutmaması için kaşıkla alt üst etmek. * Kurcalamak, oynamak. * Okumak, araştırmak, incelemek. * Göz atmak, üstünkörü okumak. * Ayırt edememek, tam olarak seçememek. |
| kari | * Okuyucu, okur. |
| karides | * Denizlerde veya tatlısularda yaşayan yüzücü, orta büyüklükte kabuklu türün adı. |
| karides ağı | * Karides avlamakta kullanılan bir tür ağ. |
| karidesçi | * Karides satan veya yakalayan (kimse). |
| kariha | * Düşünme gücü. |
Kategoriler