| kevgir | * Uzun saplı, yayvan ve delikli kepçe. * Haşlanmışyiyeceklerin sıvılarınıveya bazısıvılarısüzmek için kullanılan, delikli, genellikle yuvarlak biçimli mutfak kabı, süzgeç. |
| Kevser | * Cennette bulunduğuna inanılan kutsal su. |
| kevser gibi | * (içecekler için) tatlı, lezzetli. |
| keyfetme | * Keyfetmek işi. |
| keyfetmek | * Hoşve eğlenceli vakit geçirmek. |
| keyfî | * İsteğe bağlı olan. * Gerçeğe, akla, yol ve yöntemine uymayan. |
| keyfi bozulmak | * hastalanmak. * canısıkılmak, rahatıkaçmak. |
| keyfi bilmek (biri) | * isterse yapmak, nasıl isterse öyle yapmak. |
| keyfi gelmek | * neşelenmek. |
| keyfi kaçmak | * neşesi kalmamak. |
| keyfi oluncaya kadar | * razı oluncaya kadar. |
| keyfi sıra | * (birinin) Kendi istediği gibi. |
| keyfi yerinde | * Neşesi, sağlığıyerinde. |
| keyfi yerinde | * sağlığı, neşesi, mutluluğu bulunmak. |
| keyfîlik | * Keyfî olma durumu. |
| keyfince | * İsteğine göre, nasıl isterse, dilediğince, keyfine göre. |
| keyfinden bayılmak (veya dört köşe olmak) | * bir şeyden çok kıvanç duymak. |
| keyfine bakmak | * dilediğince yaşamak, güzel vakit geçirmek. |
| keyfine gitmek | * isteğine uygun davranmak. |
| keyfini çıkarmak | * bir şeyden iyice tat almak. |
| keyfini kaçırmak (veya bozmak) | * üzmek. |
| keyfini yapmak | * her türlü istek ve dileği yerine getirmek. |
| keyfinin kâhyası olmamak | * birine karışmaya hakkı olmamak. |
| keyfiyet | * Nitelik. * Durum. |
| keyif | * Vücut esenliği, sağlık. * Canlılık, tasasızlık, iç rahatlığı. * Hoşvakit geçirme. * İstek, heves, zevk. * Alkollü içki ve başka uyuşturucu maddeler kullanıldığında insanda görülen durum. * Yolsuz ve kural dışı istek. * Esrar. |
| keyif benim, köy Mehmet ağanın | * “hiçbir şeyi tasa etmiyorum, işlerim yolunda” anlamında kullanılır. |
| keyif çatmak | * keyfetmek. |
| keyif ehli | * Rahatına düşkün kimse. |
| keyif etmek | * Bkz. keyfetmek. |
| keyif hâli | * İçkili, çakırkeyf. |
| keyif sormak | * birine “iyi misiniz”, “nasılsınız” sorularınıyönelterek sağlığıhakkında bilgi almak; saygı göstermek. |
| keyif sürmek | * sıkıntısız, rahat yaşamak. |
| keyif vermek | * neşe vermek, sarhoşetmek. |
| keyiflenme | * Keyiflenmek işi. |
| keyiflenmek | * Keyifli duruma gelmek, neşelenmek. |
| keyifli | * Keyfi yerinde, neşeli. |
| keyifli keyifli | * Keyifli bir biçimde, keyifli olarak. |
| keyifsiz | * Sağlığıpek yerinde olmayan, rahatsız. * Neşesiz. |
| keyifsizlenme | * Keyifsizlenmek işi. |
| keyifsizlenmek | * Biraz hastalanmak. |
| keyifsizlik | * Keyifsiz olma durumu. |
| keylus | * Bkz. kilüs. |
| keymus | * Bkz. kimüs. |
| kez | * Bir olgunun, bir olayın tekrarlandığını belirtir, defa, kere, sefer. |
| keza | * Tekrarlamalardan sakınmak amacıyla “aynı, aynı biçimde” anlamında kullanılır. |
| kezalik | * Bkz. keza. |
| kezzap | * Derişik nitrik asidin halk arasındaki adı. |
| -kı/ -ki | * Bkz. -gı/ -gi. |
| kı ble | * Namazda yönelinen yön. * Güneyden esen yel. * Sıkıntılı bir durumda yardım umarak başvurulan yer. |
| kı blenüma | * Kı ble yönünü göstermek için, bulunulan yere göre özel işareti olan pusula. |
Kategoriler