| Kı brıslı | * Kı brıs halkından olan kimse. |
| kıç | * Kuyruk sokumu bölgesi, popo, makat. * (bazı bölgelerde) Bacak, ayak. * (deniz teknelerinde) Art taraf. * Arka bölümde olan. |
| -kıç | * Bkz. -gıç / -giç. |
| kıç atmak | * (hayvan) çifte atmak. * çok istemek. |
| kıç attırmak | * ondan üstün olmak. |
| kıçıkırık | * Önemsiz, değersiz şey veya kimse. |
| kıçın kıçın | * Geri geri. |
| kıçın kıçın gitmek | * geriye doğru gitmek, geri geri gitmek. * (henüz yürümeyen bebek için) kıç üstü gitmek. |
| kıçına bakarak (veya kıçına baka baka) | * başvurduğu yerden olumlu sonuç alamayarak. |
| kıçına tekmeyi atmak (vurmak veya yapıştırmak) | * kovmak. |
| kıçınıyırtmak | * bağırıp çağırmak. * bütün gücünü kullanarak uğraşmak. |
| kıçtan bacaklı | * Kısa boylu (kimse). |
| kıçtankara | * Baştan demirleyen, kıçtan da halatlarla kıyıya bağlanan gemi. |
| kıçüstü | * Kıçıyere gelmişdurumda. |
| kıçüstü oturmak | * kıçıyere gelir duruma düşmek. * herhangi bir konuda yenilmek, umduğuna ulaşamamak. |
| kıdem | * Bir görevde rütbece eskilik. * Bir görevde geçirilen süre. |
| kıdem tazminatı | * Belirli süre çalıştıktan sonra ayrılan işçiye görev süresine bağlı olarak verilen para. |
| kıdemce | * Bir işte tecrübe ve süre bakımından, kıdeme göre. |
| kıdemli | * Bir işte eski ve tecrübesi çok olan. * Sınıf temsilcisi, mümessil. |
| kıdemli başçavuş | * Kıdemi olan başçavuşun rütbesi. |
| kıdemli üstçavuş | * Kıdemi olan üstçavuş. |
| kıdemlilik | * Kıdemli olma durumu. |
| kıdemsiz | * Bir işte yeni ve tecrübesi az olan. |
| kıdemsizlik | * Kıdemsiz olma durumu. |
| kıdım kıdım | * Azar azar. |
| kığ | * Koyun, keçi veya deve pisliği. |
| kığı | * Kığ. |
| kığılama | * Kığılamak işi. |
| kığılamak | * (koyun, keçi, deve) Pislemek. |
| kıh | * (çocuk dilinde) Kir, kirli, pis. |
| kıkır kıkır | * İçinden gelerek, sesli bir biçimde (gülmek). |
| kıkır kıkır gülmek | * içinden gelerek, sesli sesli bir biçimde gülmek. |
| kıkırdak | * Kemik kadar sert olmayan, dayanıklı, esnek, bükülgen, damarsız bağdokusu. * Sığır ve danada, hayvanın göğüs boşluğunun arka tarafının alt bölümünde bulunan parça. |
| kıkırdak bilimi | * Kıkırdakları inceleyen bilim dalı. |
| kıkırdak doku | * Kemiklerin bağlantıyerlerinde bulunan, katı, esnek ve saydam doku. |
| kıkırdaklaşmış | * Kıkırdak durumunu almışhayvan dokusu. |
| kıkırdaklı | * Yapısında kıkırdak bulunan. |
| kıkırdama | * Kıkırdamak işi. |
| kıkırdamak | * Kıkır kıkır diye ses çıkararak gülmek. * Donacak kadar üşümek. * Soğuktan donmak. * Ölmek. |
| kıkırdatma | * Kıkırdatmak işi. |
| kıkırdatmak | * Kıkırdamasına sebep olmak. |
| kıkırdayış | * Kıkırdamak işi veya biçimi. |
| kıkırlık | * İçten gülme durumu. |
| kıkırtı | * Kıkırdarken çıkan ses. |
| kıl | * Bazıhayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı. * Keçi tüyü. * Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı. * Keçi tüyünden yapılmışveya dokunmuşolan. |
| kıl (kadar) kalmak | * çok az kalmak. |
| kıl burun | * Deniz içine uzanmışince kara parçası. |
| kıl çadır | * Keçi kılından dokunmuşparçalarla kurulan çadır. |
| kıl gibi | * ipince, incecik. |
| kıl keçisi | * Vücut rengi beyazdan siyaha kadar değişmekle beraber, tel renkliler arasında en çok siyah renklisi görülen yerli bir keçi türü. |
Kategoriler