| kafa içi | * Bkz. kafatası. |
| kafa işçisi | * Beyin gücü ile ortaya eser koyan, araştıran, inceleyip eleştiren kimse. |
| kafa kafaya vermek | * iki veya birkaç kişi bir kenara çekilip konuşmak. * baş başa vermek. |
| kafa kâğıdı | * Nüfus cüzdanı, nüfus kâğıdı, hüviyet. |
| kafa kalmamak | * zihin yorularak çalışmaz olmak. |
| kafa koçanı | * Bkz. kafa kâğıdı. |
| kafa kol | * Güreşte bir tür oyun. |
| kafa kola almak | * güreşte kafa ve kolu birlikte kavrayarak rakibi çevirmek. * etkisi altına alıp kandırmak. |
| kafa patlatmak | * bir konu üzerinde pek çok düşünmek. |
| kafa sallamak | * ikaz etmek için başını iki yana veya öne arkaya hafifçe eğmek. * başsallamak. * doğru veya yanlışher şeye evet demek. |
| kafa şişirmek | * gürültü veya gevezelikle bir kimseyi tedirgin etmek. |
| kafa tutmak | * boyun eğmemek, karşı gelmek, diklenmek. |
| kafa ütülemek | * çok lâf edip tedirgin etmek. |
| kafa yapmak | * dalga geçmek. |
| kafa yok! | * akıl, düşünce yok; akılsız!. |
| kafa yormak | * bir iş, bir konu üzerinde çokça düşünmek. |
| kafaca | * Kafa bakımından, düşünceye göre. |
| kafadan | * zihinden, belleğini kullanarak. |
| kafadan atmak | * bir konu üzerinde inceleme yapmadan, rastgele konuşmak, uydurmak. |
| kafadan bacaklılar | * Yumuşakçaların, baş bölgelerinde sert bir gagasıve çekmenli sekiz kolu bulunan önemli bir sınıfı. |
| kafadan gayri müsellâh | * akılsız, aklında bozukluk olan. |
| kafadan kontak | * Düşüncesiz, mantıksız işgören. |
| kafadar | * Görüşve anlayışları birbirine uyan kimselerden her biri. |
| kafadarlık | * Kafadar olma durumu. |
| kafadaş | * Kafadar. |
| kafadaşlık | * Kafadaşolma durumu. |
| kafalı | * Kafası olan. * Kafasıherhangi bir biçimde olan. * Bilgili, kavrayışlıve anlayışlı. |
| kafasıalmamak | * anlayamamak, kavrayamamak. * zihin yorgunluğu sebebiyle anlayamaz duruma gelmek. * olabileceğine inanmamak. |
| kafası boş | * Cahil. |
| kafası bozulmak | * öfkelenmek, kızmak. |
| kafası bulanmak | * bir olay karşısında aklıkarışmak, anlayamaz, kavrayamaz duruma gelmek. |
| kafası bulutlu | * Biraz, sarhoş. |
| kafasıçalışmak | * Bkz. kafası işlemek. |
| kafasıçatlak | * Yarıdeli, aptal. |
| kafasıdönmek | * (sıkışık bir durumda) sersemlemek. * kızıp öfkelenmek. |
| kafasıdumanlanmak | * çok dalgın olmak. * sarhoşolmak. * esrar içmişolmak. |
| kafasıdumanlı | * Hafif sarhoş. * Çözemediği karışık düşüncelerle kafasıyorgun. |
| kafasıdurmak | * zihin yorgunluğundan düşünemez olmak. |
| kafasıdüzelmek | * doğruyu ve iyiyi bulmak. |
| kafası ile oynamak | * takım sporlarında arkadaşlarının durumunu göz önünde tutarak, en iyi fırsatıdeğerlendirecek, iyice düşünerek, bedenini fazla yormadan oynamak. |
| kafası işlemek | * aklı, zekâsıyerinde olmak, bir konu üzerinde iyi düşünebilir olmak, kafasıçalışmak. |
| kafası iyi | * İçkiden veya esrardan sarhoşolan (kimse). |
| kafasıkazan olmak | * Bkz. kafasışişmek. |
| kafasıkıyak | * Kafası iyi. |
| kafasıkızmak | * öfkelenmek. |
| kafasıkontak | * Deli, çıldırmış, çılgın. |
| kafasıküflü | * Çağının gerisinde kalmış, gerici. |
| kafasıörümcekli | * Düşüncesiz, kaba, anlayışsız. * Gerici. |
| kafasısersem sepet (olmak) | * gürültü ve uğultudan zihni yorulmuş(olmak). |
| kafasışişmek | * zihni yorulmak. * gürültüden tedirgin olmak. |
Kategoriler