| kılır | * Maydanozgillerden, bir yıllık ve özel kokulu otsu bir bitki (Ammi visnaga). |
| kılış | * Kılmak işi veya biçimi. |
| kılkapan | * Kehribar. |
| kılkıran | * Bkz. saçkıran. |
| kılkuyruk | * Ördekgillerden, uzunluğu 55-65 cm, kuyruğu sivri tüyleri ak yeşil, karışık, gagası, ayaklarımavi bir kuştürü (Anas acuta). * Zayıf, çelimsiz. * Züğürt, niteliksiz, kılıksız. |
| kıllanma | * Kıllanmak işi. |
| kıllanmak | * Kıllarıçıkmak. * Bıyığı, sakalıçıkmak. |
| kıllı | * Kılı olan, kıl ile kaplı. |
| kılma | * Kılmak işi. |
| kılmak | * “Etmek”, “yapmak” anlamında yardımcıfiil olarak kullanılır. * (namaz için) Yerine getirmek. |
| kılsız | * Kılı olmayan. |
| kılükal | * Dedikodu, söylenti. |
| kımıl | * Yarım kanatlılardan, sap, çiçek, yaprak ve başaklarıemerek veya yiyerek ekin hastalığına yol açan, vücudu kalkana benzeyen zararlı bir böcek (Aelia rostrata). |
| kımıl kımıl | * Durmadan kımıldamadan bir şeyin durumunu anlatır. |
| kımıldama | * Kımıldamak, kımıldanmak işi. |
| kımıldamak | * Yerinden biraz oynamak. * Yerinde hafifçe hareketlenmek. |
| kımıldanış | * Kımıldanmak işi veya biçimi. |
| kımıldanma | * Kımıldanmak işi. |
| kımıldanmak | * Bkz. kımıldamak. |
| kımıldatma | * Kımıldatmak işi. |
| kımıldatmak | * Yerinden biraz oynatmak, hafifçe hareketlendirmek. |
| kımıldayış | * Kımıldamak işi veya biçimi. |
| kımıltı | * Hafif ve sürekli kımıldama. |
| kımız | * Kısrak sütünün mayalanmasıyla yapılan, az alkollü, ekşi, eski bir Türk içkisi. |
| kımkım | * Ağır ağır konuşan (kimse). * Her işinde ağır davranan (kimse). |
| kımkım etmek | * bir işi ağır ağır yapmak, oyalanmak. |
| kımlanma | * Kımlanmak işi veya durumu. |
| kımlanmak | * (kuşiçin) Uçmaya hazırlanmak. * Kalkacakmışgibi kıpırdamak. |
| kın | * Bıçak, kılıç gibi kesici araçların kabı. * Buğdaygillerde olduğu gibi, yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, genişdış bölüm. |
| kın kanat | * Kın kanatlı böceklerin gövdeyi korumakla görevli ve çok sert yapıda birinci çift kanadı. |
| kın kanatlılar | * Böcekler sınıfından, boynuzsu bir kın biçiminde olan birinci çift kanatlarıuçmakta kullanan öteki iki kanadıörten, ağız parçalarıçiğnemeye, parçalamaya elverişli, bütünüyle başkalaşma gösteren bir takım. |
| -kın/ -kin | * Bkz. -gın / -gin. |
| kına | * Kına ağacının kurutulmuşyapraklarından elde edilen, saç ve elleri boyamakta kullanılan toz. |
| kına ağacı | * İki çeneklilerden, tropikal bölgelerde yetişen, kurutulmuşyapraklarından kına elde edilen, beyaz çiçekli, küçük bir ağaç (Lawsonia inermis). |
| kına çiçeği | * Kına çiçeğigillerden, çiçekleri tüylü renkte olan, bir veya çok yıllık otsu bitki (Balsamina hortensis). |
| kına çiçeğigiller | * İki çeneklilerden, örneği bahçelerde yetişen kına çiçeği olan bir familya. |
| kına gecesi | * Düğünden bir gece önce, kadınların kendi aralarında, gelinin parmaklarına kına yakarken kız evinde yaptıklarıeğlence. |
| kına gibi | * (toz durumundaki şeyler için) çok ince. |
| kına yakmak (koymak, sürmek, vurmak veya yakınmak) | * kınayısu ile karıştırıp bulamaç kıvamına getirerek boyanacak yere sürmek. |
| kına(lar) yakmak | * (birinin uğradığıkötü duruma) çok sevinmek. |
| kınacık | * Buğday pasımantarının, tahıl bitkilerinin sap ve yapraklarında oluşturduğu pas rengindeki hastalık. |
| kınakına | * Kök boyası gillerden, asıl yurdu Güney Amerika olan, Hindistan ve Endonezya’da da yetiştirilen, kabuğundan kinin çıkarılan bir ağaç (Cinchona). * Bu bitkiden yapılan içecek. |
| kınalama | * Kınalamak işi. |
| kınalamak | * Kına koymak, kına ile boyamak. |
| kınalanma | * Kınalanmak işi. |
| kınalanmak | * Kına konulmak, kına yakılmak. * Kına ile boyanmak. |
| kınalı | * Kına ile boyanmışolan. * Kınanın renginde veya kızıl renkte olan. * Yapıncak. |
| kınalıkeklik | * Sülüngillerden, Balkan Yarımadası, Orta ve Doğu Asya’da yaşayan, uzunluğu 38 cm olan bir kuştürü (Alectoris graeca). |
| kınalıyapıncak | * Bkz. yapıncak. |
| kınama | * Kınamak işi, ayıplama, takbih. |
Kategoriler