| mevzuubahsetme | * Mevzubahsetmek durumu. |
| mevzuubahsetmek | * Söz etmek. |
| mey | * Şarap. |
| mey | * Doğu Anadolu’da kullanılan bir tür küçük zurna. |
| meyal | * Bkz. hayal meyal. |
| meyan | * Bkz. meyan kökü. |
| meyan | * Ara, orta. |
| meyan balı | * Meyan kökünden elde edilen şurup. |
| meyan kökü | * Fasulyegillerden, 30-60 cm yükseklikte, tüysü yapraklı, mavimsi, mor çiçekli, tatlı olan toprak altı bölümleri hekimlikte ve serinletici içkilerin yapımında kullanılan, çok yıllık otsu bir bitki (Glycyrrhiza glabra). |
| meyancı | * Aracı, aracılık eden kimse. |
| meyancılık | * Aracılık eden kimsenin durumu. |
| meyane | * Çorba gibi yiyeceklere lezzet kazandırmak için un ve yağla yapılan sos. |
| meyanesi gelmek | * (helva vb. için) kıvamına gelmek. |
| meydan | * Alan, saha. * Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri. * Bulunulan yer ve çevresi, ortalık. * Fırsat, imkân veya vakit. * (Mevlevî tekkelerinde) Ayin yapılan yer. |
| meydan (bir şeye veya kimseye) kalmamak | * fırsat bulamamak. |
| meydan açmak | * sebep olmak. |
| meydan almak | * gelişmek, yayılmak, genişölçüde olmak. |
| meydan bırakmamak | * fırsat vermemek. |
| meydan bulamamak | * fırsat bulamamak. |
| meydan dayağı | * Ceza olarak açıkta ve kalabalık içinde suçlulara atılan dayak. |
| meydan dayağına çekmek | * herkesin içinde veya çok dövmek. |
| meydan korkusu | * Bkz. alan korkusu. |
| meydan muharebesi | * Meydan savaşı. |
| meydan okumak | * korkmadığını, çekinmediğini açıkça bildirmek; kavga veya yarışmaya çağırmak. |
| meydan saati | * Halkın yararlanabilmesi için alanlara konulan büyük saat. |
| meydan savaşı | * Bir savaşta, kesin sonuç almak için düşmana karşı bütün güçlerle yüklenilen ölüm kalım savaşı. |
| meydan sazı | * On iki teli olan, sesinin yüksekliği sebebiyle açık yerlerde çalınmaya uygun, halk ozanlarının kullandığıen büyük saz, divan sazı. |
| meydan vermemek | * kötü bir durumun gerçekleşmesi için imkân veya zaman bırakmamak. |
| meydana atılmak | * ortaya çıkmak. |
| meydana atmak | * ortaya çıkarmak. |
| meydana çıkarmak | * açıklığa kavuşturmak, ortaya çıkarmak, belli etmek. * bularak ortaya çıkarmak. |
| meydana çıkmak | * ortaya çıkmak, görünmek. * belli olmak. * yetişmek, büyümek. |
| meydana dökmek | * hepsini sergilemek, ortaya dökmek. |
| meydana düşmek | * bir işyapmak için kendini ortaya atmak. |
| meydana gelmek | * olmak, oluşmak. * ortaya çıkmak. |
| meydana getirmek | * olmasını sağlamak, oluşturmak. |
| meydana koymak | * yapıp ortaya çıkarmak, göstermek. |
| meydana vurmak | * belli etmek, ortaya çıkarmak. |
| meydancı | * Avlu, bahçe gibi yerleri süpürüp temizleyen hizmetli. * Hapishane koğuşlarında ayak işlerini gören kimse. * Mevlevî tekkelerinde konukları, Mevlevîleri karşılayan, meydanıaçan, Mevlevî raksını düzenleyen tarikat adamı. |
| meydancık | * Küçük meydan. |
| meydancılık | * Meydancı olma durumu. |
| meydanda | * Ortada, belli, açık, aşikâr. * Ortada bulunan, gözle görülen şey. |
| meydanda bırakmak | * açıkta, evsiz barksız bırakmak. * ortada, herkesin gözü önünde bırakmak. |
| meydanı(birine veya bir şeye) bırakmak | * savunduğu şeyden vazgeçmek veya yarışmadan çekilmek. |
| meydanı boş bulmak | * kendisini engelleyecek kimse görmeyerek aşırıdavranışlarda bulunmak. |
| meydanî | * Bir tür çiçek. |
| meydanlık | * Geniş, meydana benzeyen yer, açıklık. |
| meyhane | * İçki satılan ve içilen yer, içki yeri. * Kabare. |
| meyhane pilâvı | * Kıyma, soğan, biber ve domates kullanılarak bulgurdan yapılan bir pilâv türü. * Meyhane havasına özgü ve mezelik niteliğinde olan pilâv. |
| meyhaneci | * Meyhane işleten kimse. |
Kategoriler