| mızrap | * Telli çalgılarıçalmaya yarayan ve ağaç, kemik, maden veya kiraz ağacından yapılan alet, çalgıç, tezene. |
| mızraplı | * Telleri bir mızrap veya parmakla çalınan (saz). |
| mi | * Bkz. mı/ mi. |
| mi | * Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti. |
| miadıdolmak | * bir şeyin kullanım süresi bitmek,eskimek. |
| miadı gelmek | * zamanı gelmek. |
| miat | * Bir şeyin yapılması için tanınan süre. * Bir şeyin yerine yenisinin verilebilmesi için kabul edilmiş bulunan süre, kullanma süresi. |
| mibzer | * Tohum ekme aleti. |
| miçel | * Selüloz moleküllerinin en küçük parçası. |
| miço | * Muço. |
| mide | * Omurgalılarda, sindirim sisteminin, yemek borusu ile onikiparmak bağırsağıarasında besinlerin sindirime hazır duruma getirildiği omurgasız hayvanlarda sindirim kanalının bu bölgeye karşılık olan parçası. * Karın, karın bölgesi. * Yemek yeme isteği. |
| mide ağzı | * Yemek borusunun mideye açılan alt ucu. |
| mide bulandırmak | * kusacak bir duruma getirmek. * Kuşkulandırmak. |
| mide fesadı | * Çok ve çeşitli yemenin yol açtığımide bozukluğu. |
| mide fesadına uğramak | * çok ve çeşitli yiyecekler yemekten midesi bozulmak. |
| mide kapısı | * Midenin onikiparmak bağırsağına açılan alt ucu. |
| mideci | * Kendi çıkarlarından başka bir şey düşünmeyen (kimse). |
| midesi (veya içi) ezilmek (veya kazınmak) | * açlık duymak. |
| midesi almamak (kaldırmamak, kabul etmemek veya götürmemek) | * hastalık, tiksinme gibi sebeplerle bir şeyi yiyememek. * çirkin bir şey karşısında huzursuz olmak, rahatıkaçmak. |
| midesi bulanmak | * kusacak gibi olmak. * iğrenmek, tiksinmek. * kuşkulanmak, işkillenmek. * huzursuz olmak, rahatıkaçıp tedirgin olmak, hoşlanmamak. |
| midesi ekşimek (kaynamak veya yanmak) | * yeni yenilmişyiyeceklerden ötürü midede rahatsızlık duymak. |
| midesiz | * Yenmeyecek şeyleri yiyen. * Hiçbir şeyden tiksinmeyen, en iğrenilecek şeyler karşısında bile tiksinti duymayan. |
| midevî | * Mide ile ilgili olan. * Mideye uygun olan, mideye iyi gelen. |
| mideye oturmak | * yenilen şey sindirilmeyip mideye rahatsızlık vermek. |
| mideyi bastırmak | * hafif şeyler yiyerek açlığını gidermek. |
| midi | * Orta. |
| midi etek | * Diz kapağınıörten veya diz kapağından üç dört santim kadar aşağı inebilen etek. |
| midibüs | * Küçük otobüs. |
| midibüsçü | * Midibüs alıp satan, işleten veya kullanan kimse. |
| midilli | * Normalden daha küçük boyda, bir tür at. |
| midye | * Yassısolungaçlı, yumuşakçalardan, kabukları birbirine eşit, denizlerin kayalık yerlerinde kümeler durumunda yaşayan eti yenir bir hayvan (Mytilus). |
| midyeci | * Midye avlayan veya satan kimse. |
| midyecilik | * Midyecinin işi. |
| midyelik | * Yapay olarak midye üretilen yer. |
| miftah | * Anahtar. |
| migmatit | * Tortul katmanlar arasına mağma girmesiyle oluşan değişim kayacı. |
| migren | * Yarım başağrısı. |
| miğfer | * Savaşta başıdışdarbelerden koruyan, demir, çelik vb. yapılmış başlık, tolga. |
| mihanikî | * Düşünmeden, ölçülerek değil de yalnızca alışkanlığın verdiği kolaylıkla veya yalnız kasların hareketiyle yapılan (iş, hareket vb.), mekanik. |
| mihenge vurmak | * denemek. |
| mihenk | * Denek taşı. * Birinin değerini, ahlâkınıanlamaya yarayan ölçüt. |
| mihman | * Konuk misafir. * Kalıcı. |
| mihman olmak | * konuk olarak bulunmak. |
| mihmandar | * Resmî konuklarıağırlamak ve onlara kılavuzluk etmekle görevlendirilen kimse, konukçu. |
| mihmandarlık | * Mihmandarın yaptığı iş. |
| mihnet | * Sıkıntı, üzüntü. |
| mihnet çekmek | * sıkıntılı bir duruma katlanmak, sıkıntıçekmek. |
| mihr | * Müslüman bir erkeğin nikâh esnasında eşine vermeyi kabullendiği mal veya para. |
| mihrabımsı | * Mihraba benzeyen. |
| mihrace | * Hindistan’da racadan daha büyük hükümdarlara verilen unvan. |
Kategoriler