| muzmahil | * Çökmüş, çöküntüye uğramış. |
| muztar | * Bir işi yapmak zorunda kalan, zorunlu. |
| muztar kalmak | * zorunda kalmak. |
| mü | * Bkz. mı/ mi. |
| mübadele | * Değiş, değiştokuş. |
| mübadele etmek | * değiştokuşetmek. |
| mübadil | * Başkasının yerine getirilmiş, mübadele edilmiş. * Lozan antlaşmasına göre, Türkiye’de, İstanbul dışında oturan Rumlarla değiştirilerek BatıTrakya dışındaki Yunanistan’dan getirilen Türklere verilen ad. |
| mübahase | * Konuşma. |
| mübalâğa | * Abartma, abartı. |
| mübalâğa etmek | * abartmak. |
| mübalâğacı | * Abartıcı. |
| mübalâğacılık | * Abartıcılık. |
| mübalâğalı | * Abartılı. |
| mübalâğasız | * Abartısız. |
| mübarek | * Verimli, bereketli. * Kutlu, uğurlu, kutsal. * Beğenilen, sevilen şeyler için söylenir. * Kızılan, şaşılan kimse veya şeyler için alay yollu kullanılır. * Çok saygıduyulan. |
| mübarek ay | * Dinî bakımdan kutsal sayılan, özelliği veya önemi olduğuna inanılan ay. |
| mübarek gün | * Dinî bakımdan özelliği ve önemi olan gün (günler). |
| mübarek olsun! | * “hayırlı, uğurlu olsun” anlamında bir kutlama sözü. |
| mübarek otu | * Birleşikgillerden, sarıçiçekli, bir yıllk ve otsu bir bitki (Cnicus benedictus). |
| mübareze | * İki düşman taraftan çıkan birer kişinin çarpışması. |
| mübaşeret | * Bir işe başlama, girişme. |
| mübaşir | * Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıklarıçağıran, yargıcın emirlerini bildiren, kâğıtları getirip götüren görevli, çağrıcı. |
| mübaşirlik | * Mübaşir olma durumu. * Mübaşirin görevi. |
| mübayenet | * Ayrılık, başkalık. * Tutmazlık, karşıtlık, uyuşmazlık. |
| mübeşşir | * Muştu veren, müjde getiren (kimse). |
| mübeyyiz | * (yazıları) Temize çeken kimse. |
| mübrem | * Çok gerekli olan, kaçınılmaz, vazgeçilmez. |
| mücadele | * İki taraf arasında, birbirlerine isteklerini kabul ettirmek için yapılan zorlu çalışma, savaş. * Herhangi bir amaca erişmek veya bir kuvvete karşıkoyabilmek için bir kişi veya topluluğun güçlü, sürekli çabası, savaşım. * Hasmınıyere sermek için göğüs göğüse yapılan çarpışma. |
| mücadele etmek | * uğraşmak, savaşmak, çatışmak. |
| mücadele vermek | * savaşvermek, mücadele etmek. |
| mücadeleci | * Mücadele etmeyi seven, savaşımcı. |
| mücahit | * Kutsal ülküler uğruna savaşan (kimse), alp eren. |
| mücahitlik | * Mücahit olma durumu. |
| mücamaa | * Cinsel ilişkide bulunma. |
| mücavir | * Yakın komşu. |
| mücazat | * İşlenen bir suçtan ötürü ceza verme. |
| mücbir | * Zorlayan, zorlayıcı. |
| mücbir sebep | * Herhangi bir kimse tarafından alınacak önlemlere karşı, önüne geçilmesi olanaksız, borcun yerine getirilmesine engel, borçlunun iradesi dışında beklenmedik olaylar. |
| mücehhez | * Donanmış. * Hazırlıklı, hazırlanmış. |
| mücehhez olmak | * taşımak, kendinde bulundurmak. |
| mücellâ | * Parlatılmış, parlak. |
| mücellit | * Ciltçi. |
| mücellithane | * Cilt evi. |
| mücellitlik | * Ciltçilik. |
| mücerrep | * Denenmiş, sınanmış. |
| mücerret | * Soyut. * Evlenmemiş, bekâr. * Yalın durum. * Soyut. * Yalnız, ancak. |
| mücessem | * Cisim durumunda olan. * (soyut kavramlar için) Somut bir varlıkta tam olarak belirmişolan. |
| mücevher | * Değerli süs eşyası. |
| mücevher kutusu | * Mücevherlerin saklandığıküçük kapalıkutu. |
| mücevher mahfazası | * Mücevher kutusu. |
Kategoriler