mütehevvir | * Öfkeli, kızgın. |
müteheyyiç | * Heyecana kapılmış, heyecanlı. |
mütekabil | * Karşılıklı. |
mütekabiliyet | * Karşılıklı olma durumu. |
mütekabiliyet esasıüzerine | * karşılıklı olarak. |
mütekait | * Emekli. |
mütekâmil | * Olgunlaşmış, gelişmiş, gelişkin. |
mütekâsif | * Yoğunlaşmış, koyulaşmış, derişik. |
mütekebbir | * Kibirli, kendini beğenmiş. |
mütekellim | * Söyleyen, konuşan. * Teklik birinci kişi. |
mütelezziz | * Lezzet bulan, tat alan, mutlu olan, hoşlanan. |
mütelezziz olmak | * lezzet duymak, tat almak, mutlu olmak. |
mütemadi | * Sürekli, aralıksız. |
mütemadiyen | * Ara vermeden, sürekli olarak, biteviye. |
mütemayil | * İstekli görünen, eğilimi olan. |
mütemayiz | * Kendini gösteren, sivrilen. |
mütemekkin | * Yerleşmişolan, yerleşik. |
mütemerkiz | * Derişik, mütekâsif. |
mütemmim | * Tamamlayan, bütünleyen, bitiren. * Bütünler. * Tümleç. |
mütenakıs | * Azalan, eksilen. |
mütenakız | * Çelişkili, çatışık, çelişik. |
mütenasip | * Orantı, oranlı, uygun. |
mütenavip | * Almaşık. |
mütenazır | * Bakışımlı, simetrik. |
mütenebbih | * Aklını başına toplamış, akıllanmış, uslanmış. |
müteneffir | * İğrenmiş, tiksinmiş. |
mütenekkir | * Kılık değiştiren, takma ad kullanan, kendini tanıtmak istemeyen. |
mütenekkiren | * Kılık değiştirerek, takma ad kullanarak, kendini tanıtmadan. |
mütenevvi | * Türlü, çeşitli. |
müteradif | * Eşanlamlı, anlamdaş, sinonim. |
müterakim | * Birikmiş, toplanmış, yığılmış. |
müterakki | * İleri, ilerlemiş. |
mütercem | * Çevrilmiş, tercüme edilmiş. |
mütercim | * Çevirmen. |
mütercimlik | * Çevirmenlik. |
mütereddi | * Soysuzlaşmış. |
mütereddit | * Tereddüt eden, çekingen, kararsız, ikircimli kimse. |
mütesanit | * Dayanışma içinde olan kimse. |
müteselli | * Avunan. |
müteselli olmak | * avunmak. |
müteselsil | * Arasıkesilmeden birbirini izleyen, zincirleme. |
müteşebbis | * Girişken, girişimci. |
müteşekkil | * Oluşmuş, meydana gelmiş. |
müteşekkir | * Teşekkür eden, teşekkür borcu olan. |
mütetebbi | * Bir konuyu dikkatle araştıran, irdeleyici, araştırıcı. |
mütevakkıf | * (gerçekleşmesi) Bir şeye bağlı bulunan. |
mütevali | * Art arda gelen, üst üste olan, ardışık. |
mütevazı | * Alçak gönüllü. * Gösterişsiz, iddiasız. |
mütevazi | * Birbirine paralel olan. |
mütevazin | * Birbirine uyan, oranlı. |
Kategoriler