| müteveccih | * Bir yere gitmeye, bir şeyi yapmaya karar veren. * Yönelmiş. |
| müteveccihen | * Bir yere doğru gitmek üzere. * Bir şeyi yapmaya yönelmişolarak. |
| müteveffa | * (insan için) Ölmüş, ölü. |
| mütevehhim | * Kuruntulu, evhamlı. * Korkak, ödlek. |
| mütevekkil | * Her işini Tanrı’ya veya oluruna bırakmış, kadere boyun eğmiş. |
| mütevelli | * Bir vakfın yönetimi kendisine verilmişolan kimse. |
| mütevelli heyeti | * Bir vakfın veya bir kuruluşun yönetim işlerinin doğrudan bağlı bulunduğu kurul. |
| mütevellit | * Doğmuş, dünyaya gelmiş. * Meydana gelmiş, ileri gelmiş. |
| müteverrim | * Veremli. |
| müteyakkız | * Uyanık, tetikte, sak. |
| mütezayit | * Artan, çoğalan. |
| müthiş | * Korkuya düşüren, korkunç, dehşetli. * Çok rahatsız eden, dayanılmaz. * Şaşılacak kadar değişik. * “Ne şaşılacak şey” anlamında kullanılır. |
| müttefik | * Bağlaşık. |
| müttefikan | * El birliğiyle, hep birlikte. * Oy birliğiyle. |
| müttehiden | * Birlikte, birlik olarak. |
| müttehit | * Birlik durumuna gelmiş, birleşik, birlik olmuş. * Birleşik. |
| müvekkil | * Birini kendine vekil olarak seçen kimse. |
| müvellidülhumuza | * Oksijen. |
| müvellidülma | * Hidrojen. |
| müverrih | * Tarih yazan kimse, tarihçi. |
| müvesvis | * İşkilli, kuruntulu, vesveseli. |
| müvezzi | * Dağıtıcı. |
| müvezzilik | * Müvezzi olma durumu. |
| müyesser | * Kolaylıkla ortaya çıkan. |
| müyesser olmak | * kolaylıkla ortaya çıkmak, kolaylıkla elde edilmek. * nasip olmak. |
| -müz | * Bkz. -mız / -miz. |
| müzaheret | * Yardım etme, arkalama, destekleme, arka çıkma. |
| müzaheret etmek | * yardım etmek, arkalamak, arka çıkmak. |
| müzahir | * Arkalayan, destekleyici, arka çıkan, yardımcı. |
| müzahrefat | * Süprüntüler, pislik. * Yalanlar, saptırmalar. |
| müzakerat | * Bir konuyla ilgili konuşmalar, danışmalar, müzakereler. |
| müzakere | * Bir konuyla ilgili görüşme, danışma. * Sözlü sınav. * Etüt, mütalâa. |
| müzakere etmek (veya yapmak) | * bir konuyu görüşmek, konuşmak. * sözlü sınav yapmak. |
| müzakereci | * Öğrencileri çalıştıran kimse. |
| müzayaka | * Sıkıntı, darlık, parasızlık. |
| müzayede | * Artırma. |
| müze | * Sanat ve bilim eserlerinin veya sanat ve bilime yarayan nesnelerin saklandığı, halka gösterilmek için sergilendiği yer veya yapı. |
| müze gibi | * eski ve değerli eşyaları olan (yer). |
| müzebzep | * (yönetim için) Bozuk. * Çok karışık, karmakarışık. |
| müzeci | * Müze kuran veya müzede çalışan kimse. |
| müzecilik | * Müze kurma veya işletme işi. |
| müzehhep | * Altın suyuna batırılmışolan. * Yaldızla süslenmiş, yaldızlanmış. |
| müzekker | * Eril. |
| müzekkere | * Bir işiçin, herhangi bir üst makama yazılan yazı. * Yargılama makamının, bir kararın yerine getirilmesi konusunda belli bir makama yazdığıyazı. |
| müzelik | * Müzeye konulacak değerde veya eskilikte olan. * Eski, köhne. |
| müzevir | * Söz götürüp getiren, arabozan. |
| müzevirleme | * Müzevirlemek işi. |
| müzevirlemek | * Birinin başkasıaleyhine yaptıklarıveya söylediklerini karşıtarafa iletmek, ara bozmak. |
| müzevirlik | * Müzevir olma durumu. |
| müzevirlik etmek | * söz getirip götürmek, ara bozmak. |
Kategoriler