| zerre kadar | * en küçük biçimde, hiç. |
| zerre kadar … olsaydı | * çok az olsun … olsaydı. |
| zerresi (veya zerre kadar eseri) kalmamak (olmamak veya yok) | * hiç bulunmamak, tükenmek, yok olmak. |
| zerrin | * Altından yapılmış. * Altın rengi, sarı. * Fulya. |
| zerzevat | * Sebze, göveri, göverti, sebzevat. |
| zerzevatçı | * Zerzevat satan kimse, sebzeci. |
| zerzevatçılık | * Zerzevatçının işi, sebzecilık. |
| zevahir | * Bir şeyin dışardan görünüşü, dışyüz, görünüm. |
| zevahiri kurtarmak | * bir işi gereği gibi değil, yapılıyor dedirtmek için üstünkörü yapmak. * Bkz. görünüşü kurtarmak. |
| zeval | * Yok olma, yok edilme. * Suç, kabahat, sorumluluk, mesuliyet. * Bozulma. * Öğle. |
| zeval bulmak (veya zevale ermek) | * bozulup yok olmak, çökmek. |
| zeval vakti | * Gün ortası, öğle vakti. |
| zeval vermek | * zarar vermek veya yok etmek. |
| zeval vermemek | * korumak. |
| zevale yüz tutmak | * bozulmaya, alçalmaya, yok olmaya başlamak, dönelmek. |
| zevalî | * Zeval ile ilgili. |
| zevali olmak | * zararı olmak, zararıdokunmak. |
| zevalî saat | * Öğle vakti, 12.00’yi başlangıç olarak alan saat. |
| zevalsiz | * Yok olmayan, ortadan kalkmayan, bitmeyen, kalımlı. |
| zevat | * Kişiler, zatlar. |
| zevce | * Erkeğin nikâhlandığıkadın, karı, eş, refika. |
| zevcelik | * Zevce olma durumu, karılık, eşlik. |
| zevç | * Kadının nikâhlandığıerkek, koca, eş. |
| zeveban | * Erime. |
| zeveban etmek | * erimek. |
| zevk | * Hoşa giden veya çekici bir şeyin elde edilmesinden, düşünülmesinden doğan hoşduygu, haz. * Güzeli çirkinden ayırt etme yetisi, beğeni. * Hoşa giden ve eğlendiren şey. * Tat, lezzet. * Eğlence. |
| zevk almak (veya duymak) | * hoşlanmak, beğenmek. |
| zevk ehli | * Eğlenmeyi seven kişi. |
| zevk etmek | * eğlenmek. |
| zevk için | * yalnız eğlenmek için. * alay etmek için. |
| zevki çıkmak | * hoşa gitmek. |
| zevkinde olmak (veya zevkine bakmak) | * yalnız kendi eğlencesini düşünmek. |
| zevkine gitmek | * hoşuna gitmek. |
| zevkine varmak | * bir şeyin tadını gereği gibi duymak. |
| zevkini çıkarmak | * ondan olabildiği kadar zevk sağlamak. |
| zevkini okşamak | * o şeyden hoşlanmak. |
| zevkiselim | * En yüksek zevk. |
| zevkiselim sahibi | * Beğenme ve algılama yeteneği tam olan. |
| zevklenme | * Zevklenmek durumu. |
| zevklenmek | * Zevk duymak, hoşlanmak. * Bir kimse ile alay etmek, eğlenmek. |
| zevkli | * Beğenilen, hoşa giden. * Beğenisi olan (kimse). |
| zevkli gelmek | * hoşlanmak. |
| zevksiz | * Beğenilmeyen, hoşa gitmeyen. * Beğenisi olmayan (kimse). |
| zevksizlik | * Zevksiz olma durumu. |
| zevkten dört köşe olmak | * çok sevinip keyiflenmek, aşırızevk duymak. |
| zevkusefa | * Eğlenme, eğlence. |
| zevzek | * Tatsız ve çok konuşan, geveze. |
| zevzekçe | * Zevzeğe yakışır (biçimde), zevzek gibi. |
| zevzeklenme | * Zevzeklenmek işi veya durumu. |
| zevzeklenmek | * Zevzeklik etmek. |
Kategoriler