Словацкий Армянский Тарҷума

Тарҷумаи словакӣ ин амалияи тарҷумаи хаттӣ е шифоҳӣ аз як забон ба забони дигар аст. Ин як соҳаи баландихтисос аст, ки миқдори зиеди дониш ва таҷрибаро талаб мекунад. Забони словакӣ дар Словакия забони расмӣ аст, аз ин рӯ ҳар як ҳуҷҷат е паеми тарҷумашаванда бояд ба стандартҳои баландтарини дақиқӣ ва касбият ҷавобгӯ бошад.

Раванди тарҷума ба забони словакӣ бо интихоби тарҷумоне, ки барои иҷрои вазифаи гузошташуда тахассус дорад, оғоз меебад. Тарҷумон бояд ҳам забони аслӣ ва ҳам забони тарҷумаро хуб донад ва инчунин бо нозукиҳои беназири фарҳангӣ ва забонии марбут ба забони словакӣ ошно бошад. Ғайр аз он, тарҷумон бояд паеми пешбинишудаи маводи аслиро дақиқ тафсир карда тавонад.

Пас аз интихоби тарҷумони дуруст, қадами навбатӣ барои онҳо оғоз кардани тарҷумаи маводи манбаъ ба забони тарҷума мебошад. Вобаста аз мураккабии матн, ин метавонад аз якчанд дақиқа то якчанд соат тӯл кашад. Дар баъзе ҳолатҳо, тарҷумон метавонад ба машварати коршиноси забон е фарҳанг ниез дошта бошад, то дақиқӣ ва пуррагии тарҷумаро таъмин кунад.

Пас аз ба итмом расидани тарҷума, барои тарҷумон муҳим аст, ки кори худро барои дақиқӣ тафтиш кунад. Ин маънои онро дорад, ки матнро такроран хонед, то боварӣ ҳосил кунед, ки ҳама далелҳо, рақамҳо ва ҳатто нозукиҳо дуруст интиқол дода шудаанд. Тарҷумон инчунин бояд номуайянӣ ва нодурустии эҳтимолиро дар маводи манбаъ назорат кунад ва ҳама гуна ислоҳи заруриро ворид кунад.

Тарҷума ба забони словакӣ метавонад душвор, вале муфид бошад. Бо дониш ва таҷрибаи зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос метавонад тарҷумаи бенуқсонро таъмин кунад ва ба муоширати бомуваффақияти байни ду фарҳанги гуногун оварда расонад.

Кадом кишварҳо бо забони словакӣ ҳарф мезананд?

Забони словакӣ асосан Дар Словакия сухан меравад, аммо онро дар дигар кишварҳо, аз ҷумла Австрия, Чехия, Маҷористон, Лаҳистон, Сербия ва Украина низ дидан мумкин аст.

Таърихи забони словакӣ чист?

Словакӣ забони славянии ғарбӣ, ки решаҳои худро ба праславянӣ мегирад, ки ба асри 5 эраи мо рост меояд. Дар асрҳои аввали миена забони словакӣ ҳамчун забони мустақил рушд кард ва зери таъсири диалектҳои лотинӣ, чехӣ ва олмонӣ қарор дошт. Дар асри 11 забони славянии қадим забони муоширати Словакия гардид ва то асри 19 чунин буд. Дар миенаи солҳои 1800 стандартизатсияи минбаъдаи забони словакӣ оғоз ефт ва грамматика ва имлои ягона муқаррар карда шуд. Дар Соли 1843 Антон Бернолак версияи кодификатсияшудаи забонро нашр кард, ки баъдтар ҳамчун стандарти Бернолак маъруф шуд. Ин стандарт дар тӯли асри 19 якчанд маротиба таҷдид ва аз нав дида баромада шуд, ки дар ниҳоят ба пайдоиши забони муосири словакӣ, ки имрӯз истифода мешавад, оварда расонд.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони словакӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовит Штур (1815 1856): забоншинос, нависанда ва сиесатмадори словакӣ, ки дар давраи эҳеи Миллии Словакия дар асри 19 шахси муҳим буд. Вай аввалин стандарти забони словакиро, Ки Бо номи "Забони Людовик Штур"маъруф аст, таҳия кард.
2. Павол Добшинский (1827 1885): шоир, драматург ва прозаики словакӣ, ки асарҳои ӯ дар рушди забони адабии муосири словакӣ нақши калидӣ бозидаанд.
3. Юзеф Милослав Хурбан (18171886): нависанда, шоир ва ношири словакӣ, ки яке аз аввалин ҷонибдорони ҳувияти миллии словакӣ буд. Асарҳои ӯ, аз ҷумла шеър ва романҳои таърихӣ, ба ташаккули рушди забони муосири словакӣ кӯмак карданд.
4. Антон Бернолак (1762 1813): филолог ва рӯҳонии словакӣ, ки аввалин шакли кодификатсияшудаи забони муосири словакиро офарид, ки онро забони Бернолак номид.
5. Мартин Хаттала (1910-1996): забоншинос ва лексикографи словакӣ, ки аввалин луғати словакиро навиштааст ва инчунин дар бораи грамматика ва калимасозии словакӣ бисер навиштааст.

Сохтори забони словакӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони словакӣ асосан ба сохтори забонҳои дигари славянӣ, ба монанди чехӣ ва русӣ асос ефтааст. Он ба синтаксиси субъект-феъл-объект мувофиқат мекунад ва дорои системаи мураккаби майл кардани исмҳо, пайвастшавии феълҳо ва ишора кардани феълҳо мебошад. Ин забони флексивӣ бо ҳафт ҳолат ва ду ҷинс аст. Забони словакӣ инчунин ҷанбаҳои зиеди феълӣ ва инчунин ду вақт (ҳозира ва гузашта) дорад. Мисли дигар забонҳои славянӣ, шаклҳои гуногуни грамматикии калимаҳо аз як реша сарчашма мегиранд.

Чӣ тавр забони словакиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Китоби дарсии словакӣ ва дафтарчаи корӣ харед. Ин манбаи асосии луғат, грамматика ва фарҳанги шумо хоҳад буд.
2. Захираҳои онлайнро истифода баред. Дар YouTube бисер видеоҳои ройгони омӯзиши забони словакӣ мавҷуданд, ки ройгон дастрасанд. Инчунин вебсайтҳои зиеде мавҷуданд, ки дар онҳо машқҳо ва дигар маводҳои таълимӣ мавҷуданд.
3. Дар бораи иштирок дар дарсҳо фикр кунед. Агар шумо дар бораи омӯзиши забон ҷиддӣ бошед, роҳи беҳтарини фаҳмидани ибораҳои маҳаллӣ ин муошират бо забони модарӣ мебошад, ки метавонад фикру мулоҳизаҳоро пешниҳод кунад ва шуморо дар тамоми раванд роҳнамоӣ кунад.
4. Ба қадри имкон машқ кунед. Шумо метавонед бо гуфтугӯ ва гӯш кардан тавассути сӯҳбат бо забонҳои модарӣ е пайдо кардани шарики мубодилаи забон машқ кунед. Барои такмил додани малакаҳои хониш ва гӯш кардани худ филмҳо, намоишҳои телевизионӣ ва сурудҳои словакиро истифода баред.
5. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Кӯшиш кунед, ки дар бораи Ҳаети Ҳаррӯзаи Словакия, анъанаҳо, идҳо ва ғайра маълумот гиред. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки сленг ва ибораҳои маҳаллиро беҳтар фаҳмед.
6. Таслим нашавед. Омӯзиши забони дигар кори осон нест, аммо ин иҷрошаванда аст. Ҳадафҳои воқеӣ гузоред ва ба онҳо вафо кунед. Агар шумо худро рӯҳафтода ҳис кунед, танаффус гиред ва баъдтар ба он баргардед.

Тарҷума ба забони арманӣ дар бозори муосири ҷаҳонӣ торафт арзишмандтар мегардад. Вақте ки кишварҳо бо ҳамдигар бештар ҳамкорӣ мекунанд, маълум мешавад, ки хидматҳои тарҷума талабот зиеданд. Арманӣ забонест, ки дар саросари ҷаҳон зиеда аз 6 миллион нафар бо он ҳарф мезананд ва як ҷузъи муҳими фарҳанги бисер халқҳои гуногун мебошад. Ин онро як воситаи арзишманд барои тиҷорат барои муошират бо истеъмолкунандагон дар дигар кишварҳо месозад.

Яке аз сабабҳое, ки хидматҳои тарҷума ба забони арманӣ ин қадар серталаб мешаванд, қобилияти онҳо барои бартараф кардани фарқиятҳои коммуникатсионӣ байни кишварҳо ва забонҳо мебошад. Арманистон дар чорроҳаи Байни Аврупо ва Осие ҷойгир аст, ки маънои онро дорад, ки он аксар вақт бо фарҳангҳо ва забонҳои гуногун ҳамҷоя мешавад. Худи забон низ хеле фарқкунанда аст, ки онро аз забонҳои ҳамсоя ба осонӣ фарқ мекунад. Ин кӯмак мекунад, ки паемҳои интиқолшаванда ба шунавандагони мақсаднок дақиқ расонида шаванд.

Илова ба аҳамияти фарҳангии он, истифодаи забони арманӣ ҳамчун забони муошират инчунин бартариҳои зиеди амалӣ дорад. Ин забони ба осонӣ мутобиқшаванда аст, ки онро дар шароити гуногун истифода бурдан мумкин аст. Ғайр аз он, ин як забони нисбатан осон барои омӯхтан аст, яъне одамоне, ки таҷрибаи ҳадди ақали забон доранд, метавонанд дар истифодаи ин забон хеле муваффақ бошанд. Ғайр аз он, ба фарқ аз баъзе забонҳои дигар, арманӣ таърихи тӯлонии хаттӣ дорад, ки маънои онро дорад, ки мавод ва захираҳои зиеди чопӣ мавҷуданд, ки метавонанд ба онҳое, ки забон меомӯзанд, кӯмак расонанд.

Ниҳоят, тарҷумонҳои арманӣ таҷриба ва эътимоднокии зиед доранд. Бо афзоиши маъруфияти забон, шумораи мутахассисони тарҷума низ меафзояд. Бисере аз тарҷумонҳо дар соҳаҳои муайян тахассус доранд, яъне корхонаҳо метавонанд тарҷумонеро пайдо кунанд, ки ба ниезҳои онҳо комилан мувофиқат кунад. Таҷрибаи фаҳмидани нозукиҳои забон ин тарҷумонҳоро барои ширкатҳое, ки мехоҳанд паеми худро ба забони ношинос дақиқ расонанд, бебаҳо месозад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба забони арманӣ барои корхонаҳо, муассисаҳо ва шахсони алоҳида, ки дар сатҳи байналмилалӣ тиҷорат мекунанд, дороии бениҳоят арзишманд аст. Ин на танҳо имкониятҳои зиеди муоширатро мекушояд, балки ҳамчун пули фарҳангӣ байни фарҳангҳо ва миллатҳо хизмат мекунад. Бо афзоиши ҷаҳонишавӣ, талабот ба тарҷумонҳои арманӣ ва хидматҳои тарҷумонӣ афзоиш хоҳад ефт.

Кадом кишварҳо бо забони арманӣ ҳарф мезананд?

Забони арманӣ забони расмии Арманистон ва Қарабоғи Кӯҳӣ мебошад. Онро инчунин намояндагони диаспораи арманӣ дар бисер кишварҳо, аз ҷумла Русия, Иелоти Муттаҳида, Лубнон, Фаронса, Гурҷистон, Сурия, Эрон ва Туркия истифода мебаранд.

Таърихи забони арманӣ чист?

Забони арманӣ таърихи қадимӣ дорад, ки ба ибтидои асри 5 пеш аз милод рост меояд, вақте ки он бори аввал дар шакли қадимаи арманӣ навишта шуда буд. Ин яке аз забонҳои қадимаи ҳиндуаврупоӣ мебошад ва забони расмии Ҷумҳурии Арманистон мебошад. Забон зери таъсири салтанати Арманистон ва фарҳанги Он қарор дошт ва бисере аз истилоҳҳои он то ҳол истифода мешаванд.
Дар тӯли асрҳо забон як қатор таҳаввулотро аз сар гузаронидааст ва инчунин аз забонҳои дигар, аз қабили юнонӣ, лотинӣ, форсӣ ва туркӣ таъсир кардааст. Дар асри 19 забони арманӣ эҳеи назаррасро аз сар гузаронид, зеро олимони он замон барои эҷоди версияи стандартикунонидашуда, ки метавонад дар тамоми диаспораи арманӣ ва берун аз он истифода шавад, заҳмат кашиданд.
Имрӯз қариб 8 миллион нафар бо ин забон ҳарф мезананд ва он забони асосии бисер ҷамоатҳои арманӣ дар Иелоти Муттаҳида, Канада, Олмон, Фаронса ва Русия мебошад. Он инчунин ҳамчун забони литургӣ дар якчанд конфессияҳои масеҳӣ истифода мешавад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони арманӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Месроп Маштоц офаринандаи алифбои арманӣ 2. Мовсес Хоренаци пешрави таърих ва адабиети арманӣ 3. Ованес Туманян шоир, прозаик ва фаъоли ҷамъиятӣ 4. Григор Нарекаци-шоири асрори асри 9 5. Мкртич Нагаш яке аз аввалин нависандагони адабиети муосири арманӣ

Сохтори забони арманӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони арманӣ агглютинативӣ аст, ки маънои онро дорад, ки он аффиксҳо е префиксҳои суффиксиро барои тағир додани калимаҳо ва ифодаи хусусиятҳои грамматикӣ истифода мебарад. Аз ҷиҳати сохторӣ арманӣ ба забонҳои дигари оилаи забонҳои ҳиндуаврупоӣ монанд аст. Дар он бисер феълҳои исмҳо, кайфиятҳо ва замонҳои феъл, инчунин шумораи зиеди ҷонишинҳо ва шаклҳои феълӣ мавҷуданд. Забони арманӣ инчунин дорои системаи васеи мутасияҳои ҳамсадоҳо мебошад.

Чӣ тавр дурусттар омӯхтани забони арманӣ?

1. Курси хуби забони арманӣ пайдо кунед. Агар шумо онро дар наздикии худ пайдо карда тавонед, курси онлайн е курси рӯ ба рӯ ҷустуҷӯ кунед. Боварӣ ҳосил кунед, ки курс ҳамаҷониба аст ва асосҳои грамматика, сохтори ҷумла ва луғатро дар бар мегирад.
2. Ба омӯзиши забони арманӣ ғарқ шавед. Филмҳо ва намоишҳои телевизионии арманиро тамошо кунед, мусиқии арманӣ гӯш кунед, китобҳо ва рӯзномаҳои арманӣ хонед ва кӯшиш кунед, ки бо забони арманӣ сӯҳбат кунед.
3. Машқ кунед, машқ кунед, машқ кунед. Аз хато кардан натарсед, ин ягона роҳи омӯхтан аст. Ҳар рӯз барои машқ кардани забони арманӣ вақт ҷудо кунед, ҳатто агар он ҳамагӣ чанд дақиқа бошад.
4. Захираҳои онлайнро ҳамчун дастур истифода баред. Дар Интернет захираҳои зиеде мавҷуданд, ки ба шумо дар омӯхтани забони арманӣ кӯмак мерасонанд. Вебсайтҳо ва форумҳои омӯзиши забон, инчунин барномаҳо ва подкастҳои муфидро ҷустуҷӯ кунед.
5. Барои санҷидани дониши худ кортҳоро истифода баред. Кортҳои калимаро аз луғати арманӣ созед ва мунтазам худро барои арзебии пешрафти худ санҷед.
6. Бо дигар донишҷӯен сӯҳбат кунед. Бо дигарон, ки забони арманӣ низ меомӯзанд, онлайн е шахсан муошират кунед. Муошират бо каси дигаре, ки ҳамон забонро меомӯзад, метавонад ба шумо ҳавасмандӣ ва ҷалби шуморо нигоҳ дорад.