Словацкий Сербский Тарҷума

Тарҷумаи словакӣ ин амалияи тарҷумаи хаттӣ е шифоҳӣ аз як забон ба забони дигар аст. Ин як соҳаи баландихтисос аст, ки миқдори зиеди дониш ва таҷрибаро талаб мекунад. Забони словакӣ дар Словакия забони расмӣ аст, аз ин рӯ ҳар як ҳуҷҷат е паеми тарҷумашаванда бояд ба стандартҳои баландтарини дақиқӣ ва касбият ҷавобгӯ бошад.

Раванди тарҷума ба забони словакӣ бо интихоби тарҷумоне, ки барои иҷрои вазифаи гузошташуда тахассус дорад, оғоз меебад. Тарҷумон бояд ҳам забони аслӣ ва ҳам забони тарҷумаро хуб донад ва инчунин бо нозукиҳои беназири фарҳангӣ ва забонии марбут ба забони словакӣ ошно бошад. Ғайр аз он, тарҷумон бояд паеми пешбинишудаи маводи аслиро дақиқ тафсир карда тавонад.

Пас аз интихоби тарҷумони дуруст, қадами навбатӣ барои онҳо оғоз кардани тарҷумаи маводи манбаъ ба забони тарҷума мебошад. Вобаста аз мураккабии матн, ин метавонад аз якчанд дақиқа то якчанд соат тӯл кашад. Дар баъзе ҳолатҳо, тарҷумон метавонад ба машварати коршиноси забон е фарҳанг ниез дошта бошад, то дақиқӣ ва пуррагии тарҷумаро таъмин кунад.

Пас аз ба итмом расидани тарҷума, барои тарҷумон муҳим аст, ки кори худро барои дақиқӣ тафтиш кунад. Ин маънои онро дорад, ки матнро такроран хонед, то боварӣ ҳосил кунед, ки ҳама далелҳо, рақамҳо ва ҳатто нозукиҳо дуруст интиқол дода шудаанд. Тарҷумон инчунин бояд номуайянӣ ва нодурустии эҳтимолиро дар маводи манбаъ назорат кунад ва ҳама гуна ислоҳи заруриро ворид кунад.

Тарҷума ба забони словакӣ метавонад душвор, вале муфид бошад. Бо дониш ва таҷрибаи зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос метавонад тарҷумаи бенуқсонро таъмин кунад ва ба муоширати бомуваффақияти байни ду фарҳанги гуногун оварда расонад.

Кадом кишварҳо бо забони словакӣ ҳарф мезананд?

Забони словакӣ асосан Дар Словакия сухан меравад, аммо онро дар дигар кишварҳо, аз ҷумла Австрия, Чехия, Маҷористон, Лаҳистон, Сербия ва Украина низ дидан мумкин аст.

Таърихи забони словакӣ чист?

Словакӣ забони славянии ғарбӣ, ки решаҳои худро ба праславянӣ мегирад, ки ба асри 5 эраи мо рост меояд. Дар асрҳои аввали миена забони словакӣ ҳамчун забони мустақил рушд кард ва зери таъсири диалектҳои лотинӣ, чехӣ ва олмонӣ қарор дошт. Дар асри 11 забони славянии қадим забони муоширати Словакия гардид ва то асри 19 чунин буд. Дар миенаи солҳои 1800 стандартизатсияи минбаъдаи забони словакӣ оғоз ефт ва грамматика ва имлои ягона муқаррар карда шуд. Дар Соли 1843 Антон Бернолак версияи кодификатсияшудаи забонро нашр кард, ки баъдтар ҳамчун стандарти Бернолак маъруф шуд. Ин стандарт дар тӯли асри 19 якчанд маротиба таҷдид ва аз нав дида баромада шуд, ки дар ниҳоят ба пайдоиши забони муосири словакӣ, ки имрӯз истифода мешавад, оварда расонд.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони словакӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовит Штур (1815 1856): забоншинос, нависанда ва сиесатмадори словакӣ, ки дар давраи эҳеи Миллии Словакия дар асри 19 шахси муҳим буд. Вай аввалин стандарти забони словакиро, Ки Бо номи "Забони Людовик Штур"маъруф аст, таҳия кард.
2. Павол Добшинский (1827 1885): шоир, драматург ва прозаики словакӣ, ки асарҳои ӯ дар рушди забони адабии муосири словакӣ нақши калидӣ бозидаанд.
3. Юзеф Милослав Хурбан (18171886): нависанда, шоир ва ношири словакӣ, ки яке аз аввалин ҷонибдорони ҳувияти миллии словакӣ буд. Асарҳои ӯ, аз ҷумла шеър ва романҳои таърихӣ, ба ташаккули рушди забони муосири словакӣ кӯмак карданд.
4. Антон Бернолак (1762 1813): филолог ва рӯҳонии словакӣ, ки аввалин шакли кодификатсияшудаи забони муосири словакиро офарид, ки онро забони Бернолак номид.
5. Мартин Хаттала (1910-1996): забоншинос ва лексикографи словакӣ, ки аввалин луғати словакиро навиштааст ва инчунин дар бораи грамматика ва калимасозии словакӣ бисер навиштааст.

Сохтори забони словакӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони словакӣ асосан ба сохтори забонҳои дигари славянӣ, ба монанди чехӣ ва русӣ асос ефтааст. Он ба синтаксиси субъект-феъл-объект мувофиқат мекунад ва дорои системаи мураккаби майл кардани исмҳо, пайвастшавии феълҳо ва ишора кардани феълҳо мебошад. Ин забони флексивӣ бо ҳафт ҳолат ва ду ҷинс аст. Забони словакӣ инчунин ҷанбаҳои зиеди феълӣ ва инчунин ду вақт (ҳозира ва гузашта) дорад. Мисли дигар забонҳои славянӣ, шаклҳои гуногуни грамматикии калимаҳо аз як реша сарчашма мегиранд.

Чӣ тавр забони словакиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Китоби дарсии словакӣ ва дафтарчаи корӣ харед. Ин манбаи асосии луғат, грамматика ва фарҳанги шумо хоҳад буд.
2. Захираҳои онлайнро истифода баред. Дар YouTube бисер видеоҳои ройгони омӯзиши забони словакӣ мавҷуданд, ки ройгон дастрасанд. Инчунин вебсайтҳои зиеде мавҷуданд, ки дар онҳо машқҳо ва дигар маводҳои таълимӣ мавҷуданд.
3. Дар бораи иштирок дар дарсҳо фикр кунед. Агар шумо дар бораи омӯзиши забон ҷиддӣ бошед, роҳи беҳтарини фаҳмидани ибораҳои маҳаллӣ ин муошират бо забони модарӣ мебошад, ки метавонад фикру мулоҳизаҳоро пешниҳод кунад ва шуморо дар тамоми раванд роҳнамоӣ кунад.
4. Ба қадри имкон машқ кунед. Шумо метавонед бо гуфтугӯ ва гӯш кардан тавассути сӯҳбат бо забонҳои модарӣ е пайдо кардани шарики мубодилаи забон машқ кунед. Барои такмил додани малакаҳои хониш ва гӯш кардани худ филмҳо, намоишҳои телевизионӣ ва сурудҳои словакиро истифода баред.
5. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Кӯшиш кунед, ки дар бораи Ҳаети Ҳаррӯзаи Словакия, анъанаҳо, идҳо ва ғайра маълумот гиред. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки сленг ва ибораҳои маҳаллиро беҳтар фаҳмед.
6. Таслим нашавед. Омӯзиши забони дигар кори осон нест, аммо ин иҷрошаванда аст. Ҳадафҳои воқеӣ гузоред ва ба онҳо вафо кунед. Агар шумо худро рӯҳафтода ҳис кунед, танаффус гиред ва баъдтар ба он баргардед.

Тарҷума аз сербӣ ва русӣ тарҷумони ботаҷрибаро талаб мекунад, ки дақиқӣ ва фаҳмиши фарҳангро таъмин кунад. Сербия кишвари балкан дар Аврупои Ҷанубу Шарқӣ бо таърихи бой ва робитаҳои зич бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ. Он дорои забон, ҳуруфи кириллӣ ва фарҳанги беназири худ мебошад, ки пеш аз кӯшиши тарҷумаи ягон матн бояд ба назар гирифта шавад.

Забони сербӣ як қисми оилаи забонҳои славянии ҷанубӣ мебошад, ки забонҳои булғорӣ, хорватӣ ва македониро дар бар мегирад. Ду лаҳҷаи асосии ин забон вуҷуд дорад-штокавӣ ва торлакӣ. Дар ҳоле ки штокавский шакли маъмултарин аст, торлакский асосан барои мақсадҳои адабӣ истифода мешавад. Барои таъмини дурустии тарҷума, тарҷумони касбӣ бояд бо ҳарду лаҳҷа ва нозукиҳои минтақавии байни онҳо ошно бошад.

Забони сербӣ бо ҳуруфи кириллӣ навишта шудааст, ки аз юнонӣ гирифта шудааст. Ин алифбо нисбат ба алифбои лотинӣ аломатҳои бештар дорад, ки омӯхтан ва азхуд кардани онро душвор мегардонад. Ҳамин тариқ, муҳим аст, ки тарҷумоне дошта бошед, ки бо ҳуруфи кириллӣ ошно бошад ва дар он навишта тавонад, то дақиқӣ ва возеҳии матни тарҷумашударо таъмин кунад.

Аз сабаби робитаҳои зичи Сербия бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ, муҳим аст, ки тарҷумони Шумо контекст ва фарҳанги Сербияро дарк кунад. Ба забон ва таърихи Сербия кишварҳо ва урфу одатҳои ҳамсоя таъсири калон расонданд. Тарҷумоне, ки бо минтақа ошно аст, метавонад фарқиятҳои забонӣ ва фарҳангиро тавре танзим кунад, ки матни тарҷумашуда маъно ва нияти матни аслиро дақиқ инъикос кунад.

Хулоса, тарҷумоне, ки аз забони сербӣ е ба забони сербӣ кор мекунад, бояд ҳам забони сербӣ ва ҳам фарҳанг ва урфу одатҳои беназири онро хуб донад. Донистани ҳуруфи кириллӣ инчунин барои тарҷумаи дақиқ ба забони сербӣ е аз он зарур аст. Бо таҷриба ва захираҳои зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос аз забони сербӣ метавонад ба шумо тарҷумаи дақиқ ва муфассалро аз сербӣ е сербӣ пешниҳод кунад.

Кадом кишварҳо бо забони сербӣ ҳарф мезананд?

Забони сербӣ забони расмӣ дар Сербия, Босния ва Герцеговина, Черногория ва Косово мебошад. Он инчунин аз ҷониби гурӯҳҳои ақаллиятҳо Дар Хорватия, Булғористон, Маҷористон, Руминия ва Ҷумҳурии Македонияи Шимолӣ сухан меравад.

Таърихи забони сербӣ чист?

Рушди забони сербиро ҳадди аққал то асри 8 пайгирӣ кардан мумкин аст, вақте ки он пас аз суқути империяи Византия дар асри 7 ҳамчун забони алоҳида ташаккул ефт. Аввалин намунаи маъруфи хатти сербӣ ба асри 13 рост меояд, гарчанде ки аксари он чизе, ки ҳоло забони сербии муосир ҳисобида мешавад, он вақт аллакай ташаккул ефта буд. Дар асрҳои миена Сербия ватани бисер лаҳҷаҳо буд, ки ҳар кадоми онҳо дар дохили кишвар бо фраксияҳои гуногун сӯҳбат мекарданд, аммо рушди адабиети Сербия дар асрҳои 15-16 ба муттаҳид кардани лаҳҷаҳо ва стандартизатсияи забон кӯмак кард.
Дар давраи ҳукмронии усмонӣ аз асри 14 то асри 19 забони сербӣ зери таъсири забони туркии усмонӣ қарор дошт, ки ин ба забон аз нуқтаи назари луғат ва грамматика таъсири худро гузошт. Ин дар бисер минтақаҳо то имрӯз, алахусус дар ҷануб ва шарқи Сербия нигоҳ дошта мешавад.
Дар асри 19 ислоҳоти минбаъдаи адабӣ гузаронида шуд ва забони сербӣ мувофиқи лаҳҷаи штокавӣ, ки имрӯз барои аксари матнҳои хаттӣ ва шифоҳӣ дар кишвар истифода мешавад, стандартизатсия карда шуд. Аз он вақт инҷониб ба ин забон забонҳои дигар, пеш аз ҳама забони англисӣ, таъсири сахт расонидаанд, ки онро гибриди ҷолиб гардонидааст.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони сербӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Вук Стефанович Караджич (17871864): Бо номи "падари адабиети муосири сербӣ" Маъруф аст, ӯ шахси калидӣ дар стандартизатсияи имло ва грамматикаи сербӣ ва эҷоди луғати сербӣ буд.
2. Доситей Обрадович (17391811): Нависандае, ки адабиет ва маорифи сербиро ташаккул дод, асарҳои ӯ ба рушди фарҳанг, забон ва маорифи серб саҳми калон гузоштанд.
3. Петр II Петрович-Негош (18131851): шоҳзода-епископ ва шоири серб, ӯ шахси муҳим дар таърихи адабиети серб аст. Вай бештар бо шеъри эпикии соли 1837 "горный венок" маъруф аст, ки ҳаракати озодихоҳии миллиро таблиғ мекард.
4. Йован Стерия Попович (18061856): драматург, асарҳои ӯ ба ташаккули театр ва забони муосири сербӣ кӯмак карданд. Вай ба рушди забони сербӣ таъсири калон гузоштааст.
5. Стефан Митров Любиша (18241878): драматурги пешбари Сербия, чунин мешуморанд, ки эҷодиети Ӯ ба муқаррар кардани стандарти забони сербӣ кӯмак кардааст. Пьесаҳои ӯ бо унсурҳои мазҳакавии худ ва инчунин бо танқиди нозуки иҷтимоӣ маъруфанд.

Сохтори забони сербӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Сохтори забони сербӣ, дар асл, омезиши забонҳои славянӣ ва балканӣ мебошад. Ин забони флексивӣ бо ду ҷинс (мард, зан ва миена), се рақам (якка, дуӣ ва бисерӣ) ва ҳафт падеж (номӣ, айбдоркунанда, падару модар, дательный, зват, инструментальный ва локативӣ) мебошад. Он инчунин тартиби калимаҳои Субъект-феъл-объект дорад.

Чӣ тавр забони сербиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Дар дарсҳои забон иштирок кунед: Яке аз роҳҳои самараноки омӯхтани ягон забони нав ин иштирок дар дарсҳо е курсҳо мебошад. Ин метавонад як имконияти олие барои омӯхтани грамматика ва талаффузи сербӣ дар муҳити сохторӣ бошад, бо омӯзгори соҳибихтисос барои кӯмак ба шумо.
2. Филмҳо ва намоишҳои телевизионии сербиро тамошо кунед: Тамошои телевизион ва филмҳои сербӣ як роҳи олии шиносоӣ бо забон ва азхуд кардани чанд ибора ва ибораҳои муфид аст.
3. Шарики мубодилаи забонро пайдо кунед: Агар иштирок дар курсҳои забон барои шумо имкон набошад, пас ефтани шарики мубодилаи забон метавонад як роҳи олии омӯзиши зуд бошад. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳардуи шумо розӣ ҳастед, ки ҳангоми сӯҳбат ва амалия ба кадом забон диққат додан мехоҳед.
4. Захираҳои онлайнро истифода баред: бисер захираҳои муфиди онлайн мавҷуданд, ки ба шумо дар омӯхтани забони сербӣ, ба монанди вебсайтҳо, барномаҳо, подкастҳо ва видеоҳо кӯмак мерасонанд. Кӯшиш кунед, ки онҳоро илова ба дигар дарсҳои омӯзиши забон истифода баред.
5. Бо забонҳои модарӣ бо забони сербӣ ҳарф занед: роҳи Беҳтарини беҳтар кардани забони сербии шумо ин амалия бо забонҳои модарӣ мебошад. Ба гурӯҳи маҳаллӣ ҳамроҳ шавед е имкони муоширати онлайнро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед. Ин ба шумо барои беҳтар кардани талаффуз, эътимод ба худ ва фаҳмиши забон кӯмак мекунад.