Словацкий Итолиевӣ Тарҷума

Тарҷумаи словакӣ ин амалияи тарҷумаи хаттӣ е шифоҳӣ аз як забон ба забони дигар аст. Ин як соҳаи баландихтисос аст, ки миқдори зиеди дониш ва таҷрибаро талаб мекунад. Забони словакӣ дар Словакия забони расмӣ аст, аз ин рӯ ҳар як ҳуҷҷат е паеми тарҷумашаванда бояд ба стандартҳои баландтарини дақиқӣ ва касбият ҷавобгӯ бошад.

Раванди тарҷума ба забони словакӣ бо интихоби тарҷумоне, ки барои иҷрои вазифаи гузошташуда тахассус дорад, оғоз меебад. Тарҷумон бояд ҳам забони аслӣ ва ҳам забони тарҷумаро хуб донад ва инчунин бо нозукиҳои беназири фарҳангӣ ва забонии марбут ба забони словакӣ ошно бошад. Ғайр аз он, тарҷумон бояд паеми пешбинишудаи маводи аслиро дақиқ тафсир карда тавонад.

Пас аз интихоби тарҷумони дуруст, қадами навбатӣ барои онҳо оғоз кардани тарҷумаи маводи манбаъ ба забони тарҷума мебошад. Вобаста аз мураккабии матн, ин метавонад аз якчанд дақиқа то якчанд соат тӯл кашад. Дар баъзе ҳолатҳо, тарҷумон метавонад ба машварати коршиноси забон е фарҳанг ниез дошта бошад, то дақиқӣ ва пуррагии тарҷумаро таъмин кунад.

Пас аз ба итмом расидани тарҷума, барои тарҷумон муҳим аст, ки кори худро барои дақиқӣ тафтиш кунад. Ин маънои онро дорад, ки матнро такроран хонед, то боварӣ ҳосил кунед, ки ҳама далелҳо, рақамҳо ва ҳатто нозукиҳо дуруст интиқол дода шудаанд. Тарҷумон инчунин бояд номуайянӣ ва нодурустии эҳтимолиро дар маводи манбаъ назорат кунад ва ҳама гуна ислоҳи заруриро ворид кунад.

Тарҷума ба забони словакӣ метавонад душвор, вале муфид бошад. Бо дониш ва таҷрибаи зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос метавонад тарҷумаи бенуқсонро таъмин кунад ва ба муоширати бомуваффақияти байни ду фарҳанги гуногун оварда расонад.

Кадом кишварҳо бо забони словакӣ ҳарф мезананд?

Забони словакӣ асосан Дар Словакия сухан меравад, аммо онро дар дигар кишварҳо, аз ҷумла Австрия, Чехия, Маҷористон, Лаҳистон, Сербия ва Украина низ дидан мумкин аст.

Таърихи забони словакӣ чист?

Словакӣ забони славянии ғарбӣ, ки решаҳои худро ба праславянӣ мегирад, ки ба асри 5 эраи мо рост меояд. Дар асрҳои аввали миена забони словакӣ ҳамчун забони мустақил рушд кард ва зери таъсири диалектҳои лотинӣ, чехӣ ва олмонӣ қарор дошт. Дар асри 11 забони славянии қадим забони муоширати Словакия гардид ва то асри 19 чунин буд. Дар миенаи солҳои 1800 стандартизатсияи минбаъдаи забони словакӣ оғоз ефт ва грамматика ва имлои ягона муқаррар карда шуд. Дар Соли 1843 Антон Бернолак версияи кодификатсияшудаи забонро нашр кард, ки баъдтар ҳамчун стандарти Бернолак маъруф шуд. Ин стандарт дар тӯли асри 19 якчанд маротиба таҷдид ва аз нав дида баромада шуд, ки дар ниҳоят ба пайдоиши забони муосири словакӣ, ки имрӯз истифода мешавад, оварда расонд.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони словакӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовит Штур (1815 1856): забоншинос, нависанда ва сиесатмадори словакӣ, ки дар давраи эҳеи Миллии Словакия дар асри 19 шахси муҳим буд. Вай аввалин стандарти забони словакиро, Ки Бо номи "Забони Людовик Штур"маъруф аст, таҳия кард.
2. Павол Добшинский (1827 1885): шоир, драматург ва прозаики словакӣ, ки асарҳои ӯ дар рушди забони адабии муосири словакӣ нақши калидӣ бозидаанд.
3. Юзеф Милослав Хурбан (18171886): нависанда, шоир ва ношири словакӣ, ки яке аз аввалин ҷонибдорони ҳувияти миллии словакӣ буд. Асарҳои ӯ, аз ҷумла шеър ва романҳои таърихӣ, ба ташаккули рушди забони муосири словакӣ кӯмак карданд.
4. Антон Бернолак (1762 1813): филолог ва рӯҳонии словакӣ, ки аввалин шакли кодификатсияшудаи забони муосири словакиро офарид, ки онро забони Бернолак номид.
5. Мартин Хаттала (1910-1996): забоншинос ва лексикографи словакӣ, ки аввалин луғати словакиро навиштааст ва инчунин дар бораи грамматика ва калимасозии словакӣ бисер навиштааст.

Сохтори забони словакӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони словакӣ асосан ба сохтори забонҳои дигари славянӣ, ба монанди чехӣ ва русӣ асос ефтааст. Он ба синтаксиси субъект-феъл-объект мувофиқат мекунад ва дорои системаи мураккаби майл кардани исмҳо, пайвастшавии феълҳо ва ишора кардани феълҳо мебошад. Ин забони флексивӣ бо ҳафт ҳолат ва ду ҷинс аст. Забони словакӣ инчунин ҷанбаҳои зиеди феълӣ ва инчунин ду вақт (ҳозира ва гузашта) дорад. Мисли дигар забонҳои славянӣ, шаклҳои гуногуни грамматикии калимаҳо аз як реша сарчашма мегиранд.

Чӣ тавр забони словакиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Китоби дарсии словакӣ ва дафтарчаи корӣ харед. Ин манбаи асосии луғат, грамматика ва фарҳанги шумо хоҳад буд.
2. Захираҳои онлайнро истифода баред. Дар YouTube бисер видеоҳои ройгони омӯзиши забони словакӣ мавҷуданд, ки ройгон дастрасанд. Инчунин вебсайтҳои зиеде мавҷуданд, ки дар онҳо машқҳо ва дигар маводҳои таълимӣ мавҷуданд.
3. Дар бораи иштирок дар дарсҳо фикр кунед. Агар шумо дар бораи омӯзиши забон ҷиддӣ бошед, роҳи беҳтарини фаҳмидани ибораҳои маҳаллӣ ин муошират бо забони модарӣ мебошад, ки метавонад фикру мулоҳизаҳоро пешниҳод кунад ва шуморо дар тамоми раванд роҳнамоӣ кунад.
4. Ба қадри имкон машқ кунед. Шумо метавонед бо гуфтугӯ ва гӯш кардан тавассути сӯҳбат бо забонҳои модарӣ е пайдо кардани шарики мубодилаи забон машқ кунед. Барои такмил додани малакаҳои хониш ва гӯш кардани худ филмҳо, намоишҳои телевизионӣ ва сурудҳои словакиро истифода баред.
5. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Кӯшиш кунед, ки дар бораи Ҳаети Ҳаррӯзаи Словакия, анъанаҳо, идҳо ва ғайра маълумот гиред. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки сленг ва ибораҳои маҳаллиро беҳтар фаҳмед.
6. Таслим нашавед. Омӯзиши забони дигар кори осон нест, аммо ин иҷрошаванда аст. Ҳадафҳои воқеӣ гузоред ва ба онҳо вафо кунед. Агар шумо худро рӯҳафтода ҳис кунед, танаффус гиред ва баъдтар ба он баргардед.

Забони итолиевӣ забони зебоест, ки романтикаи Италияро ба ҳает меорад. Он инчунин як забони муҳим барои корхонаҳо ва созмонҳо дар саросари ҷаҳон аст, зеро Италия як маркази муҳими иқтисодӣ ва фарҳангӣ мебошад. Новобаста аз он ки ба шумо лозим аст, ки бо муштариен муошират кунед, бо ҳамкорон ҳамкорӣ кунед е ҳуҷҷатҳои ба забони итолиевӣ навишташударо фаҳмед, хидматҳои тарҷума метавонанд интиқоли дақиқи иттилоотро таъмин кунанд.

Тарҷума аз итолиевӣ ба англисӣ е англисӣ ба итолиевӣ вазифаи душворест, ки тарҷумони ботаҷрибаро барои самаранок интиқол додани нозукиҳои забон талаб мекунад. Мушкилоти аввал дар тарҷума аз итолиевӣ ба англисӣ е англисӣ ба итолиевӣ сохтори гуногуни забон аст. Ҷумлаи итолиевӣ одатан аз мавзӯъ, объект ва феъли амал иборат аст ва пас аз он зарф е дигар муайянкунандаҳо. Дар забони англисӣ тартиби ҷойгиршавии ин категорияҳо аксар вақт баръакс аст.

Мушкилоти дигаре, ки ҳангоми тарҷума ба итолиевӣ ба миен меояд, дар вариантҳои сершумори минтақавӣ дар дохили забон аст. Азбаски Дар Италия даҳҳо лаҳҷаҳо мавҷуданд, бисер тарҷумонҳо барои беҳтар расонидани хусусиятҳои беназири фарҳангии минтақа ба лаҳҷаҳои мушаххаси минтақавӣ тахассус доранд. Ғайр аз он, муҳим аст, ки тарҷумон ибораҳо ва ибораҳои гуфтугӯиро, ки аксар вақт дар гуфтугӯ е навиштан ба забони итолиевӣ истифода мешаванд, фаҳмад.

Илова ба донистани нозукиҳои забон, тарҷумонҳои муассири итолиевӣ бояд дар бораи фарҳанг ва таърихи кишвар маълумоти хуб дошта бошанд. Ин ба онҳо имкон медиҳад, ки ҳуҷҷатро дар заминаи аслии худ тафсир кунанд ва тарҷумаи пурмазмунтарро таъмин кунанд.

Омӯзиши тарҷумаи дақиқ аз итолиевӣ метавонад ба рушди тиҷорат мусоидат кунад ва муоширатро бо шунавандагони ҷаҳонӣ осон кунад. Хизматрасониҳои тарҷумаи касбӣ пешниҳод карда мешаванд, ки ба ташкилотҳо дар бартараф кардани монеаи забон кӯмак мерасонанд, дар ҳоле ки зебоии забонро нигоҳ медоранд. Ҳамкорӣ бо гурӯҳи ботаҷрибаи тарҷумонҳо беҳтарин роҳи таъмини муоширати дақиқ ва пурмазмун бо забони итолиевӣ мебошад.

Кадом кишварҳо бо забони итолиевӣ ҳарф мезананд?

Забони итолиевӣ забони расмӣ Дар Италия, Сан-Марино, Ватикан ва қисматҳои Швейтсария мебошад. Он инчунин Дар Албания, Малта, Монако, Словения ва Хорватия сухан меравад. Ғайр аз он, дар саросари ҷаҳон якчанд ҷамоатҳои итолиевӣ мавҷуданд, аз ҷумла дар кишварҳое, ба монанди Иелоти муттаҳида, Фаронса ва Аргентина.

Таърихи забони итолиевӣ чист?

Таърихи забони итолиевӣ тӯлонӣ ва мураккаб аст. Аввалин зикри хаттии забони итолиеӣ ба асри 9 мелодӣ рост меояд, гарчанде ки эҳтимол дорад, ки ин забон хеле пештар сухан мерафт. Забони итолиеӣ аз лаҳҷаҳои лонгобардӣ, олмонӣ, ки аз ҷониби лангобардҳо, мардуми олмонӣ, ки дар асри 6 мелодӣ ба нимҷазираи Италия ҳуҷум карда буданд, сухан мерафт.
Аз асри 9 то асри 14 забони итолиеӣ бо рушди лаҳҷаҳои минтақавӣ дар тамоми нимҷазира хеле таҳаввул ефт. Дар ин давра лаҳҷаи тосканӣ е "тоскана" ба вуҷуд омад, ки асоси забони муосири стандартии итолиевӣ гардид.
Дар асри 15, таъсири нависандагон Аз Флоренсия, Рум ва Венетсия боиси стандартизатсияи минбаъдаи забон гардид. Дар ин вақт ба луғати забон калимаҳои зиеди лотинӣ, ба монанди "amoroso" (зебо) ва "dolce" (ширин) дохил карда шуданд.
Дар асрҳои 16-17 Италия давраи эҷодиети бузурги адабиро аз сар мегузаронд. Шахсиятҳои бонуфузтарини он замон Данте, Петрарка ва Боккаччо буданд, ки асарҳои онҳо ба забон таъсири калон расонданд.
Дар Асри 19 Дар Италия раванди муттаҳидшавии сиесӣ ба амал омад ва забони нави стандартӣ е "Italiano Comune"таъсис дода шуд. Забони расмии Италия ҳоло ба шарофати мероси барҷастаи адабии он ба лаҳҷаи тоскана асос ефтааст.
Сарфи назар аз таърихи тӯлонии худ, итолиевӣ забонест, ки то ҳол дар нутқи ҳаррӯза дар бисер қисматҳои кишвар фаъолона истифода мешавад.

Дар байни 5 нафаре, ки ба омӯзиши забони итолиевӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Данте Алигьери (12651321): Аксар вақт "Падари забони итолиеӣ" Номида Мешавад, Данте "Комедияи Илоҳӣ" - ро навиштааст ва ба ӯ таъсиси диалекти тосканӣ ҳамчун асоси забони муосири стандартии итолиевӣ нисбат дода мешавад.
2. Петрарка (13041374): шоир ва олими Итолиевӣ, Петраркаро барои таъсири гуманистии худ дар ед доранд ва инчунин ихтироъи шакли сонетии шеърро нисбат медиҳанд. Вай бо забони итолиеӣ бисер менавишт ва ба адабӣ кардани ин забон кӯмак мекард.
3. Боккаччо (1313-1375): нависандаи Итолиевии асри 14, Боккаччо як қатор асарҳоро ба забони итолиеӣ, Аз ҷумла "Декамерон" ва ҳикояҳо аз ҳаети Сент-Франсис навиштааст. Кори ӯ ба густариши ҳудуди забони итолиеӣ берун аз лаҳҷаҳои он ва эҷоди як навъ забони франкӣ кӯмак кард.
4. Луиджи Пиранделло (18671936): Барандаи ҷоизаи Нобел, драматург, Пиранделло бисер асарҳо бо забони итолиеӣ навиштааст, ки ба мавзӯъҳои бегонагии иҷтимоӣ ва орзуи экзистенсиалӣ дахл доранд. Истифодаи он аз забони ҳаррӯза ба васеъ истифодашаванда ва фаҳмо шудани ин забон мусоидат кард.
5. Уо Фосколо (17781827): Яке аз шахсиятҳои бонуфузтарини романтизми итолиевӣ, Фосколо ба ташаккули забони забони муосири итолиеӣ кӯмак кард, ки истифодаи рифмҳо, метрҳо ва дигар шартҳои шоиронаро маъмул кард.

Сохтори забони итолиевӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Забони итолиевӣ забони романӣ аст ва мисли дигар забонҳои романӣ дар атрофи феълҳо сохта шудааст. Он дорои тартиби субъективӣ-феълӣ-объектии калимаҳо ва системаи мураккаби замонҳо ва майлҳо барои ифодаи гузашта, ҳозира ва оянда мебошад. Он аз сабаби нозукиҳои мураккаб ва фарқиятҳои нозуки маънои калимаҳо яке аз забонҳои душвортарин барои омӯхтан ҳисобида мешавад.

Чӣ тавр забони итолиевиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо сари худ ғӯтонед: роҳи Беҳтарини омӯхтани забон ин ба қадри имкон ғарқ шудан аст. Ин маънои онро дорад, ки ба қадри имкон забони итолиевиро бишнавед, гап занед ва хонед. Филмҳо, намоишҳои телевизионӣ, мусиқӣ, китобҳо ва сӯҳбатҳои итолиевиро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед.
2. Асосҳои грамматикаи итолиевиро омӯзед, алахусус замони феълҳо, ҷинси исмҳо ва шаклҳои ҷонишинҳо. Аз сӯҳбати ибтидоӣ оғоз кунед, ба монанди муаррифии худ, савол додан ва посух додан ба онҳо ва изҳори эҳсосот.
3. Мунтазам машқ кунед: Омӯзиши ҳама гуна забон фидокорӣ ва амалияро талаб мекунад. Боварӣ ҳосил кунед, ки шумо ҳамеша вақти худро барои омӯзиш ва амалияи итолиевӣ сарф мекунед.
4. Захираҳоро оқилона истифода баред: захираҳои зиеде мавҷуданд, ки ба шумо барои омӯхтани забони итолиевӣ кӯмак мерасонанд. Аз курси онлайни омӯзиши забон, луғатҳо, китобҳои гуфтугӯӣ ва китобҳои аудиоӣ истифода баред.
5. Ҳавасманд бошед: Омӯзиши ягон забон метавонад душвор бошад. Ҳадафҳои хурд гузоред ва ҳангоми расидан ба онҳо худро мукофот диҳед. Пешрафти худро ҷашн гиред!
6. Хурсандӣ кунед: омӯзиши забони итолиевӣ бояд таҷрибаи шавқовар ва гуворо бошад. Бо бозӣ кардани бозиҳои забонӣ е тамошои мультфильмҳои итолиевӣ раванди омӯзишро шавқовар кунед. Шумо ҳайрон мешавед, ки чӣ қадар зуд меомӯзед.