Белорусӣ Ветнами Тарҷума

Беларус кишвари аврупои шарқӣ, ки бо Русия, Украина, Лаҳистон, Литва ва Латвия ҳамсарҳад аст. Тарҷумаи ҳуҷҷатҳо, адабиет ва вебсайтҳо ба забони белорусӣ қисми муҳими муоширати байналмилалӣ на танҳо байни белорусҳо ва дигар халқҳо, балки дар дохили худи кишвар мебошад. Бо аҳолии тақрибан 10 миллион нафар, барои муоширати муассир бо тамоми қишрҳои ҷомеа дар ин кишвари гуногун ба забони белорусӣ тарҷума кардан муҳим аст.

Забони расмии Беларус белорусӣ аст ва ду тарзи асосии навиштан вуҷуд дорад, ки ҳардуи онҳо аксар вақт дар тарҷума истифода мешаванд: алифбои лотинӣ ва кириллӣ. Алифбои лотинӣ аз лотинӣ, забони империяи Рим гирифта шудааст ва дар бисер кишварҳои ғарбӣ истифода мешавад; он бо алифбои полякӣ зич алоқаманд аст. Дар ҳамин ҳол, кириллӣ, ки аз алифбои юнонӣ сарчашма мегирад ва аз ҷониби роҳибон сохта шудааст, бо забони русӣ зич алоқаманд аст ва дар бисер кишварҳои Аврупои Шарқӣ ва Осиеи Марказӣ истифода мешавад.

Тарҷумони белорус бояд ҳарду алифборо хуб дарк кунад, то маънои матни аслиро дақиқ ифода кунад. Тарҷумон инчунин бояд грамматика ва луғати белорусӣ ва инчунин дониши фарҳанги белорусро хеле хуб донад, то тарҷумаи дақиқ кунад.

Тарҷума аз англисӣ ба белорусӣ е белорусӣ ба англисӣ он қадар душвор нест, агар тарҷумон забонро фаҳмад ва қодир бошад, ки паемро дақиқ расонад. Аммо, вазифа барои онҳое, ки мехоҳанд аз белорусӣ ба забони дигар, ба монанди олмонӣ, фаронсавӣ е испанӣ тарҷума кунанд, каме мушкилтар аст. Ин аз он сабаб аст, ки тарҷумон метавонад бо истифода аз калимаҳо е ибораҳое, ки дар забони белорусӣ мавҷуд нестанд, паемро ба забони тарҷума тарҷума кунад.

Мушкилоти дигаре, ки тарҷумонҳои белорус бо он рӯ ба рӯ мешаванд, ин аст, ки бисер калимаҳо ва ибораҳо вобаста ба контекст метавонанд якчанд тарҷума дошта бошанд. Ғайр аз он, дар баъзе ҳолатҳо калимаҳое мавҷуданд, ки дар забонҳои англисӣ ва белорусӣ маънои комилан гуногун доранд, аз ин рӯ тарҷумон бояд аз ин фарқият огоҳ бошад ва тарҷумаи худро мувофиқан танзим кунад.

Ниҳоят, ҳангоми тарҷума ба забони белорусӣ ба контексти фарҳангӣ диққати ҷиддӣ додан ва аз ҳар гуна истилоҳот е ибораҳои таҳқиромез е аз ҷиҳати фарҳангӣ ҳассос канорагирӣ кардан хеле муҳим аст. Барои дақиқ расонидани паем ба забони белорусӣ, тарҷумон бояд бо нозукиҳои забон, сохторҳои грамматикии он ва заминаи фарҳангии ҷомеаи белорус шинос бошад.

Новобаста аз он ки вазифа чӣ гуна аст, тарҷума ба забони белорусӣ метавонад як корхонаи мураккаб бошад, аммо бо дониш ва таҷрибаи зарурӣ он метавонад муваффақ бошад. Бо дарки тарзи кори забон ва эътирофи аҳамияти заминаи фарҳангӣ, тарҷумони ботаҷрибаи белорусӣ метавонад ба бартараф кардани фарқияти забонӣ ва барқарор кардани робитаҳои пурмазмун кӯмак кунад.

Кадом кишварҳо бо забони белорусӣ ҳарф мезананд?

Забони белорусӣ асосан дар Беларус ва дар баъзе ноҳияҳои Русия, Украина, Литва, Латвия ва Лаҳистон сухан меравад.

Таърихи забони белорусӣ чист?

Забони аввалини халқи белорус славянии шарқии қадим буд. Ин забон дар асри 11 пайдо шуда, то замони таназзули Руссияи Киев дар асри 13 забони Он буд. Дар ин муддат ӯ зери таъсири шадиди славянии калисоӣ ва дигар забонҳо буд.
Дар асрҳои 13-14 забон ба ду диалекти гуногун тақсим шуд: диалекти шимолӣ ва ҷанубии забони белорусӣ. Забони ҷанубӣ ба забони адабии дар княгии Бузурги Литва истифодашаванда асос ефтааст, ки баъдтар забони расмии кишвар гардид.
Дар давраи маскав, аз асри 15 сар карда, забони белорусӣ ба таъсири минбаъдаи забони русӣ дучор шуд ва забони муосири белорусӣ ба гирифтани хусусиятҳои худ шурӯъ кард. Дар асрҳои 16-17 кӯшишҳо барои рамзгузорӣ ва стандартизатсияи забон сурат гирифтанд, аммо ин кӯшишҳо дар ниҳоят бенатиҷа буданд.
Дар асри 19 забони белорусӣ ҳамчун забони гуфтугӯӣ ва адабӣ эҳе шуд. Дар солҳои 1920 он яке аз забонҳои расмии Иттиҳоди Шӯравӣ эътироф шуд. Аммо, репрессияҳои сталин дар солҳои 1930-ум ба коҳиши истифодаи ин забон оварда расонданд. Он дар охири солҳои 1960-ум эҳе шуд ва аз он вақт инҷониб забони расмии Беларус гардид.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони белорусӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Франсиск Скорина (14851541): Аксар вақт "Падари адабиети белорус" номида Мешавад, Скорина аввалин ношира ва тарҷумони матнҳои масеҳӣ аз лотинӣ ва чехӣ ба забони белорусӣ буд. Ба ӯ эҳеи забони белорусӣ ва илҳоми нависандагони оянда барои кор бо ин забон нисбат дода мешавад.
2. Симеон Полоцкий (15301580): Диншинос, шоир ва файласуф, Полоцкий бо асарҳои гуногунҷанбаи худ дар соҳаи забон, таърих, фарҳанг, дин ва ҷуғрофия маъруф аст. Вай якчанд матнҳоро бо забони белорусӣ навиштааст, ки ба асарҳои каноникии адабиети белорус табдил ефтаанд.
3. Янка Купала (1882-1942): Шоир ва драматург, Купала ҳам ба забонҳои белорусӣ ва ҳам ба забони русӣ навиштааст ва ҳамчун шоири муҳимтарини белорусӣ дар асри 20 маъруф аст.
4. Якуб Колас (18821956): Шоир ва прозаик, Колас бо лаҳҷаи забони белорусӣ, ки дар қисмати ғарбии кишвар сухан меравад, менавишт ва ба забон бисер калимаҳо ва ибораҳои навро ворид кард.
5. Васил Быков (1924-2003): Шоир, драматург, сенарист ва диссидент, Быков ҳикояҳо, пьесаҳо ва шеърҳо навиштааст, ки дар онҳо ҳает дар Беларус дар замони ишғоли шӯравӣ тасвир шудааст. Бисере аз асарҳои ӯ дар адабиети муосири белорус яке аз муҳимтарин ба ҳисоб мераванд.

Сохтори забони белорусӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Забони белорусӣ ба гурӯҳи забонҳои славянии шарқӣ дохил мешавад ва бо забонҳои русӣ ва украинӣ зич алоқаманд аст. Ин забони хеле флексивӣ буда, маънои онро дорад, ки шаклҳои гуногуни калимаҳо барои ифодаи як қатор маъноҳо ва инчунин забони агглютинативӣ истифода мешаванд, ки калимаҳо ва ибораҳои мураккаб бо илова кардани аффиксҳо ба калимаҳо ва морфемаҳои дигар сохта мешаванд. Аз ҷиҳати грамматикӣ, он асосан SOV (субъект-объект-феъл) бо тартиби калима аст ва ҳам ҷинси мардона ва ҳам занона ва феълҳои сершуморро истифода мебарад. Аз нуқтаи назари талаффуз, ин забони славянӣ бо баъзе таъсироти чехӣ ва полякӣ мебошад.

Чӣ тавр забони белорусиро дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Курси расмии забонро гиред: агар шумо ба омӯзиши забони белорусӣ ҷиддӣ бошед, роҳи хуби оғоз ин курси онлайн е рӯ ба рӯ мебошад. Курси забон метавонад ба шумо дар омӯхтани асосҳои забон ва фароҳам овардани сохтор барои рушди малакаҳои шумо кӯмак расонад.
2. Таъмид: барои дар ҳақиқат омӯхтани забон ва озодона азхуд кардани он, ба шумо лозим аст, ки барои ғарқ шудан ба забон ҳарчи бештар вақт сарф кунед. Мусиқии белорусро гӯш кунед, филмҳо ва намоишҳои телевизионии белорусро тамошо кунед, китобҳо, блогҳо ва мақолаҳои белорусро хонед — ҳама чизҳое, ки ба шумо барои шунидан ва истифода бурдани забон кӯмак мекунанд.
3. Амал: барои азхуд кардани забон, шумо бояд вақтро барои гуфтугӯ ва гӯш кардани забон сарф кунед. Якчанд роҳҳои амалияи гуфтугӯ бо забон вуҷуд доранд-шумо метавонед ба гурӯҳи забонҳо ҳамроҳ шавед, шарики забонӣ пайдо кунед е барномаҳои омӯзиши забонро барои амалия бо забонҳои модарӣ истифода баред.
4. Гирифтани фикру мулоҳизаҳо: пас аз он ки шумо гуфтугӯ ва гӯш кардани забонро машқ кардед, гирифтани фикру мулоҳизаҳо муҳим аст, то боварӣ ҳосил кунед, ки шумо онро дуруст истифода мебаред. Шумо метавонед барномаҳои омӯзиши забонро барои гирифтани фикру мулоҳизаҳо аз забони модарӣ истифода баред е ҳатто як мураббии онлайн пайдо кунед, ки метавонад ба шумо тавсияҳо ва фикру мулоҳизаҳои инфиродӣ диҳад.

Ветнамӣ як забони беназир бо алифбо, лаҳҷаҳо ва қоидаҳои грамматикии худ мебошад, ки онро яке аз забонҳои душвортарин тарҷума мекунад. Дар натиҷа, онҳое, ки тарҷумаҳои дақиқро меҷӯянд, бояд тарҷумони касбии ветнамиро киро кунанд, ки нозукиҳои забон ва фарҳангро дарк кунанд.

Дар Ветнам забони миллӣ tinng ViệT номида мешавад, ки ҳамчун забони ветнамӣ тарҷума мешавад. Ин забон маҷмӯи васеи лаҳҷаҳо ва лаҳҷаҳои худро дорад, ки аз минтақа ба минтақа фарқ мекунанд ва аксар вақт фаҳмиши ғайри модариро душвор мегардонанд. Забони ветнамӣ алифбои худро дорад, ки Бо Номи Chcc Ng известен е "навиштани Quốc Ng N" маъруф аст, ки онро миссионерҳо дар асри 17 барои тарҷумаи забон ба ҳарфҳои лотинӣ таҳия кардаанд.

Грамматикаи ветнамӣ, ба монанди аксари забонҳо, ба қоидаҳо ва сохторҳои муайян итоат мекунад. Пайвастагии феълҳо ҷузъи муҳими грамматикаи ветнамӣ мебошад ва замонҳо ва майлҳо ҳолати ҳозира е ояндаи феълро инъикос мекунанд. Ғайр аз он, исмҳо ва сифатҳо дар ветнамӣ як навъ доранд ва инчунин метавонанд вобаста ба контексти ҷумла тағир.. Исмҳо ҳатто метавонанд вобаста ба ҷойгиршавии онҳо дар ҷумла маъноҳои гуногун пайдо кунанд.

Ветнамӣ инчунин ибораҳо, калимаҳо ва ибораҳои зиеде дорад, ки бидуни фаҳмиши амиқи забон ва фарҳанг тарҷума кардан душвор аст. Масалан, ибораи h phnh phúc метавонад ба забони англисӣ ҳамчун "хушбахтӣ" тарҷума шавад, аммо ин хеле бештар аст — он идеяи расидан ба оромии ботинӣ, мувозинат, шодӣ ва қаноатмандиро дар бар мегирад. Тарҷумонҳои касбӣ бояд ин фарқиятҳои нозукро дарк кунанд, то паемро ба забони тарҷума дақиқ расонанд.

Тарҷумаи дақиқи ветнамӣ барои ҳуҷҷатҳои тиҷорӣ, ҳуқуқӣ ва дигар ҳуҷҷатҳо муҳим аст. Ба кор қабул кардани тарҷумони касбии ботаҷриба аз забони ветнамӣ кафолат медиҳад, ки ҳамаи нозукиҳои забонӣ ба забони тарҷума дақиқ ва дақиқ ифода карда мешаванд. Бо ерии тарҷумони ботаҷрибаи ветнамӣ, ҳар як матнро дақиқ тафсир кардан мумкин аст, ки ба хонандагон имкон медиҳад, ки паеми пешбинишуда ва маънои онро пурра дарк кунанд.

Кадом кишварҳо бо забони ветнамӣ ҳарф мезананд?

Забони ветнамӣ забони расмии Ветнам аст, инчунин Дар Австралия, Камбоҷа, Канада, Фаронса, Олмон, Лаос, Филиппин, Тайван, Иелоти Муттаҳида ва баъзе қисматҳои Чин сухан меравад.

Таърихи забони ветнамӣ чист?

Забони ветнамӣ узви оилаи забонҳои австроосиеӣ мебошад, ки забонҳоеро дар бар мегирад, ки дар минтақаҳои гуногуни Осиеи Ҷанубу Шарқӣ сухан мегӯянд. Дар ибтидо чунин мешумориданд, ки ин забон ба ибтидои асри 9 тааллуқ дорад, аммо чунин мешуморанд, ки ветнамии муосир аз шакли забоне, ки Дар Ветнами шимолӣ дар миенаи асри 17 ҳарф мезаданд, сарчашма мегирад.
Ветнамӣ забони тоналӣ аст, ки маънои онро дорад, ки он барои фарқ кардани калимаҳо ва маънои дохили калимаҳо оҳангҳо (сатҳи баландӣ) - ро истифода мебарад. Он инчунин як ҳиҷо аст, ки маънои бисер калимаҳо аз як ҳиҷо иборат аст. Забони ветнамӣ бо истифода аз алифбои тағйирефтаи лотинӣ, версияи хатти анъанавии чинӣ, ки бо номи чу ном маъруф аст ва версияи канҷии ҷопонӣ, ки бо номи ч ном ном маъруф аст, навишта шудааст.
Забони расмии Ветнам, ветнамӣ, дар тӯли асрҳо зери таъсири забони чинӣ қарор дошт. Дар ин ҷо низ таъсири зиеди забонҳои фаронсавӣ, португалӣ ва англисӣ эҳсос мешуд. Имрӯз дар ветнам се услуби гуногуни навиштан вуҷуд дорад: навиштани расмӣ, навиштани адабӣ ва навиштани гуфтугӯ.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони ветнамӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Нгуен Ду (17661820): шоири хеле арзишманди ветнам, ки бештар бо шеъри эпикии худ "Ривоят дар Бораи Киу"маъруф аст.
2. Фан Бай Чау (18671940): пешвои миллатгароен ва таърихнигоре, ки ба ӯ таъсиси забони муосири ветнамӣ ҳамчун забони хаттӣ нисбат дода мешавад.
3. Хо Ши Мин (1890-1969): Ветнамро дар соли 1945 ба истиқлолият Овард ва маъруфтарин ва бонуфузтарин шахс дар таърихи кишвар аст.
4. Трен Трен Ким (18721928): олими маъруф ва ходими давлатӣ, муаллифи якчанд корҳои муҳим оид ба таърих ва фарҳанги ветнам.
5. Фам Куанг Санг (19262011): шоир, мунаққиди адабӣ ва забоншинос, ки бештар бо саҳми бузурги худ дар рушди забони ветнамӣ маъруф аст.

Сохтори забони ветнамӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Ветнамӣ забони тоналӣ аст, ки маънои онро дорад, ки як ҳиҷо вобаста ба оҳанги овозе, ки талаффуз мешавад, метавонад маъноҳои гуногун дошта бошад. Он инчунин забони таҳлилӣ аст, яъне калимаҳо аз воҳидҳои хурдтар (пеш аз ҳама, зарраҳои грамматикӣ ва тағирдиҳандаҳои калима) ба вуҷуд меоянд. Забони ветнамӣ бо истифода аз алифбои лотинӣ бо аломатҳои диакритикии иловагӣ барои ишора ба оҳангҳо навишта шудааст. Ниҳоят, Азбаски Ветнам зери таъсири фарҳанги чинӣ қарор дорад, забони гуфтугӯӣ инчунин бисер калимаҳои қарзгирифтаро аз забони чинӣ дар бар мегирад.

Чӣ гуна ветнамро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Ба курсҳои ветнамӣ номнавис шавед. Омӯзиши ҳама гуна забон бо муаллим дар синфхона беҳтарин аст. Бо муаллимони забони модарӣ синфи баландихтисосеро ҷустуҷӯ кунед, ки ба сатҳи маҳорати шумо мувофиқат кунад.
2. Бо забони модарӣ сӯҳбат кунед. Забонҳои модарӣ е шарикони мубодилаи забонро ҷустуҷӯ кунед, то талаффуз ва васеъ кардани луғати худро амалӣ кунед.
3. Захираҳоро истифода баред. Аз китобҳо, курсҳои аудиоӣ, курсҳои онлайн ва дигар маводҳои таълимӣ истифода баред, ки метавонанд ба шумо барои беҳтар фаҳмидани забон кӯмак расонанд.
4. Пайваста гӯш кунед ва хонед. Кӯшиш кунед, ки радиои ветнамро ҳарчи зудтар гӯш кунед е филмҳоро ба забони ветнамӣ тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки ба садои забон одат кунед. Ғайр аз он, хондани рӯзномаҳо е адабиети ветнамӣ фаҳмиши шуморо дар бораи грамматика ва луғат беҳтар мекунад.
5. Ибораҳои умумиро ба ед оред. Аз ед кардани ибораҳои маъмул бо забони ветнамӣ ба шумо кӯмак мекунад, ки асосҳои забонро зуд азхуд кунед ва сӯҳбатро осонтар кунед.
6. Пайваста бошед. Омӯзиши забон вақт ва амалияро талаб мекунад. Интизор нашавед, ки шумо дар як шабонарӯз озодона сухан гӯед; ба ҷои ин, кӯшиш кунед, ки ҳар рӯз ҳадди аққал чанд дақиқа ба омӯзиш ва амалия сарф кунед.