Сербский Ветнами Тарҷума

Тарҷума аз сербӣ ва русӣ тарҷумони ботаҷрибаро талаб мекунад, ки дақиқӣ ва фаҳмиши фарҳангро таъмин кунад. Сербия кишвари балкан дар Аврупои Ҷанубу Шарқӣ бо таърихи бой ва робитаҳои зич бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ. Он дорои забон, ҳуруфи кириллӣ ва фарҳанги беназири худ мебошад, ки пеш аз кӯшиши тарҷумаи ягон матн бояд ба назар гирифта шавад.

Забони сербӣ як қисми оилаи забонҳои славянии ҷанубӣ мебошад, ки забонҳои булғорӣ, хорватӣ ва македониро дар бар мегирад. Ду лаҳҷаи асосии ин забон вуҷуд дорад-штокавӣ ва торлакӣ. Дар ҳоле ки штокавский шакли маъмултарин аст, торлакский асосан барои мақсадҳои адабӣ истифода мешавад. Барои таъмини дурустии тарҷума, тарҷумони касбӣ бояд бо ҳарду лаҳҷа ва нозукиҳои минтақавии байни онҳо ошно бошад.

Забони сербӣ бо ҳуруфи кириллӣ навишта шудааст, ки аз юнонӣ гирифта шудааст. Ин алифбо нисбат ба алифбои лотинӣ аломатҳои бештар дорад, ки омӯхтан ва азхуд кардани онро душвор мегардонад. Ҳамин тариқ, муҳим аст, ки тарҷумоне дошта бошед, ки бо ҳуруфи кириллӣ ошно бошад ва дар он навишта тавонад, то дақиқӣ ва возеҳии матни тарҷумашударо таъмин кунад.

Аз сабаби робитаҳои зичи Сербия бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ, муҳим аст, ки тарҷумони Шумо контекст ва фарҳанги Сербияро дарк кунад. Ба забон ва таърихи Сербия кишварҳо ва урфу одатҳои ҳамсоя таъсири калон расонданд. Тарҷумоне, ки бо минтақа ошно аст, метавонад фарқиятҳои забонӣ ва фарҳангиро тавре танзим кунад, ки матни тарҷумашуда маъно ва нияти матни аслиро дақиқ инъикос кунад.

Хулоса, тарҷумоне, ки аз забони сербӣ е ба забони сербӣ кор мекунад, бояд ҳам забони сербӣ ва ҳам фарҳанг ва урфу одатҳои беназири онро хуб донад. Донистани ҳуруфи кириллӣ инчунин барои тарҷумаи дақиқ ба забони сербӣ е аз он зарур аст. Бо таҷриба ва захираҳои зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос аз забони сербӣ метавонад ба шумо тарҷумаи дақиқ ва муфассалро аз сербӣ е сербӣ пешниҳод кунад.

Кадом кишварҳо бо забони сербӣ ҳарф мезананд?

Забони сербӣ забони расмӣ дар Сербия, Босния ва Герцеговина, Черногория ва Косово мебошад. Он инчунин аз ҷониби гурӯҳҳои ақаллиятҳо Дар Хорватия, Булғористон, Маҷористон, Руминия ва Ҷумҳурии Македонияи Шимолӣ сухан меравад.

Таърихи забони сербӣ чист?

Рушди забони сербиро ҳадди аққал то асри 8 пайгирӣ кардан мумкин аст, вақте ки он пас аз суқути империяи Византия дар асри 7 ҳамчун забони алоҳида ташаккул ефт. Аввалин намунаи маъруфи хатти сербӣ ба асри 13 рост меояд, гарчанде ки аксари он чизе, ки ҳоло забони сербии муосир ҳисобида мешавад, он вақт аллакай ташаккул ефта буд. Дар асрҳои миена Сербия ватани бисер лаҳҷаҳо буд, ки ҳар кадоми онҳо дар дохили кишвар бо фраксияҳои гуногун сӯҳбат мекарданд, аммо рушди адабиети Сербия дар асрҳои 15-16 ба муттаҳид кардани лаҳҷаҳо ва стандартизатсияи забон кӯмак кард.
Дар давраи ҳукмронии усмонӣ аз асри 14 то асри 19 забони сербӣ зери таъсири забони туркии усмонӣ қарор дошт, ки ин ба забон аз нуқтаи назари луғат ва грамматика таъсири худро гузошт. Ин дар бисер минтақаҳо то имрӯз, алахусус дар ҷануб ва шарқи Сербия нигоҳ дошта мешавад.
Дар асри 19 ислоҳоти минбаъдаи адабӣ гузаронида шуд ва забони сербӣ мувофиқи лаҳҷаи штокавӣ, ки имрӯз барои аксари матнҳои хаттӣ ва шифоҳӣ дар кишвар истифода мешавад, стандартизатсия карда шуд. Аз он вақт инҷониб ба ин забон забонҳои дигар, пеш аз ҳама забони англисӣ, таъсири сахт расонидаанд, ки онро гибриди ҷолиб гардонидааст.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони сербӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Вук Стефанович Караджич (17871864): Бо номи "падари адабиети муосири сербӣ" Маъруф аст, ӯ шахси калидӣ дар стандартизатсияи имло ва грамматикаи сербӣ ва эҷоди луғати сербӣ буд.
2. Доситей Обрадович (17391811): Нависандае, ки адабиет ва маорифи сербиро ташаккул дод, асарҳои ӯ ба рушди фарҳанг, забон ва маорифи серб саҳми калон гузоштанд.
3. Петр II Петрович-Негош (18131851): шоҳзода-епископ ва шоири серб, ӯ шахси муҳим дар таърихи адабиети серб аст. Вай бештар бо шеъри эпикии соли 1837 "горный венок" маъруф аст, ки ҳаракати озодихоҳии миллиро таблиғ мекард.
4. Йован Стерия Попович (18061856): драматург, асарҳои ӯ ба ташаккули театр ва забони муосири сербӣ кӯмак карданд. Вай ба рушди забони сербӣ таъсири калон гузоштааст.
5. Стефан Митров Любиша (18241878): драматурги пешбари Сербия, чунин мешуморанд, ки эҷодиети Ӯ ба муқаррар кардани стандарти забони сербӣ кӯмак кардааст. Пьесаҳои ӯ бо унсурҳои мазҳакавии худ ва инчунин бо танқиди нозуки иҷтимоӣ маъруфанд.

Сохтори забони сербӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Сохтори забони сербӣ, дар асл, омезиши забонҳои славянӣ ва балканӣ мебошад. Ин забони флексивӣ бо ду ҷинс (мард, зан ва миена), се рақам (якка, дуӣ ва бисерӣ) ва ҳафт падеж (номӣ, айбдоркунанда, падару модар, дательный, зват, инструментальный ва локативӣ) мебошад. Он инчунин тартиби калимаҳои Субъект-феъл-объект дорад.

Чӣ тавр забони сербиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Дар дарсҳои забон иштирок кунед: Яке аз роҳҳои самараноки омӯхтани ягон забони нав ин иштирок дар дарсҳо е курсҳо мебошад. Ин метавонад як имконияти олие барои омӯхтани грамматика ва талаффузи сербӣ дар муҳити сохторӣ бошад, бо омӯзгори соҳибихтисос барои кӯмак ба шумо.
2. Филмҳо ва намоишҳои телевизионии сербиро тамошо кунед: Тамошои телевизион ва филмҳои сербӣ як роҳи олии шиносоӣ бо забон ва азхуд кардани чанд ибора ва ибораҳои муфид аст.
3. Шарики мубодилаи забонро пайдо кунед: Агар иштирок дар курсҳои забон барои шумо имкон набошад, пас ефтани шарики мубодилаи забон метавонад як роҳи олии омӯзиши зуд бошад. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳардуи шумо розӣ ҳастед, ки ҳангоми сӯҳбат ва амалия ба кадом забон диққат додан мехоҳед.
4. Захираҳои онлайнро истифода баред: бисер захираҳои муфиди онлайн мавҷуданд, ки ба шумо дар омӯхтани забони сербӣ, ба монанди вебсайтҳо, барномаҳо, подкастҳо ва видеоҳо кӯмак мерасонанд. Кӯшиш кунед, ки онҳоро илова ба дигар дарсҳои омӯзиши забон истифода баред.
5. Бо забонҳои модарӣ бо забони сербӣ ҳарф занед: роҳи Беҳтарини беҳтар кардани забони сербии шумо ин амалия бо забонҳои модарӣ мебошад. Ба гурӯҳи маҳаллӣ ҳамроҳ шавед е имкони муоширати онлайнро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед. Ин ба шумо барои беҳтар кардани талаффуз, эътимод ба худ ва фаҳмиши забон кӯмак мекунад.

Ветнамӣ як забони беназир бо алифбо, лаҳҷаҳо ва қоидаҳои грамматикии худ мебошад, ки онро яке аз забонҳои душвортарин тарҷума мекунад. Дар натиҷа, онҳое, ки тарҷумаҳои дақиқро меҷӯянд, бояд тарҷумони касбии ветнамиро киро кунанд, ки нозукиҳои забон ва фарҳангро дарк кунанд.

Дар Ветнам забони миллӣ tinng ViệT номида мешавад, ки ҳамчун забони ветнамӣ тарҷума мешавад. Ин забон маҷмӯи васеи лаҳҷаҳо ва лаҳҷаҳои худро дорад, ки аз минтақа ба минтақа фарқ мекунанд ва аксар вақт фаҳмиши ғайри модариро душвор мегардонанд. Забони ветнамӣ алифбои худро дорад, ки Бо Номи Chcc Ng известен е "навиштани Quốc Ng N" маъруф аст, ки онро миссионерҳо дар асри 17 барои тарҷумаи забон ба ҳарфҳои лотинӣ таҳия кардаанд.

Грамматикаи ветнамӣ, ба монанди аксари забонҳо, ба қоидаҳо ва сохторҳои муайян итоат мекунад. Пайвастагии феълҳо ҷузъи муҳими грамматикаи ветнамӣ мебошад ва замонҳо ва майлҳо ҳолати ҳозира е ояндаи феълро инъикос мекунанд. Ғайр аз он, исмҳо ва сифатҳо дар ветнамӣ як навъ доранд ва инчунин метавонанд вобаста ба контексти ҷумла тағир.. Исмҳо ҳатто метавонанд вобаста ба ҷойгиршавии онҳо дар ҷумла маъноҳои гуногун пайдо кунанд.

Ветнамӣ инчунин ибораҳо, калимаҳо ва ибораҳои зиеде дорад, ки бидуни фаҳмиши амиқи забон ва фарҳанг тарҷума кардан душвор аст. Масалан, ибораи h phnh phúc метавонад ба забони англисӣ ҳамчун "хушбахтӣ" тарҷума шавад, аммо ин хеле бештар аст — он идеяи расидан ба оромии ботинӣ, мувозинат, шодӣ ва қаноатмандиро дар бар мегирад. Тарҷумонҳои касбӣ бояд ин фарқиятҳои нозукро дарк кунанд, то паемро ба забони тарҷума дақиқ расонанд.

Тарҷумаи дақиқи ветнамӣ барои ҳуҷҷатҳои тиҷорӣ, ҳуқуқӣ ва дигар ҳуҷҷатҳо муҳим аст. Ба кор қабул кардани тарҷумони касбии ботаҷриба аз забони ветнамӣ кафолат медиҳад, ки ҳамаи нозукиҳои забонӣ ба забони тарҷума дақиқ ва дақиқ ифода карда мешаванд. Бо ерии тарҷумони ботаҷрибаи ветнамӣ, ҳар як матнро дақиқ тафсир кардан мумкин аст, ки ба хонандагон имкон медиҳад, ки паеми пешбинишуда ва маънои онро пурра дарк кунанд.

Кадом кишварҳо бо забони ветнамӣ ҳарф мезананд?

Забони ветнамӣ забони расмии Ветнам аст, инчунин Дар Австралия, Камбоҷа, Канада, Фаронса, Олмон, Лаос, Филиппин, Тайван, Иелоти Муттаҳида ва баъзе қисматҳои Чин сухан меравад.

Таърихи забони ветнамӣ чист?

Забони ветнамӣ узви оилаи забонҳои австроосиеӣ мебошад, ки забонҳоеро дар бар мегирад, ки дар минтақаҳои гуногуни Осиеи Ҷанубу Шарқӣ сухан мегӯянд. Дар ибтидо чунин мешумориданд, ки ин забон ба ибтидои асри 9 тааллуқ дорад, аммо чунин мешуморанд, ки ветнамии муосир аз шакли забоне, ки Дар Ветнами шимолӣ дар миенаи асри 17 ҳарф мезаданд, сарчашма мегирад.
Ветнамӣ забони тоналӣ аст, ки маънои онро дорад, ки он барои фарқ кардани калимаҳо ва маънои дохили калимаҳо оҳангҳо (сатҳи баландӣ) - ро истифода мебарад. Он инчунин як ҳиҷо аст, ки маънои бисер калимаҳо аз як ҳиҷо иборат аст. Забони ветнамӣ бо истифода аз алифбои тағйирефтаи лотинӣ, версияи хатти анъанавии чинӣ, ки бо номи чу ном маъруф аст ва версияи канҷии ҷопонӣ, ки бо номи ч ном ном маъруф аст, навишта шудааст.
Забони расмии Ветнам, ветнамӣ, дар тӯли асрҳо зери таъсири забони чинӣ қарор дошт. Дар ин ҷо низ таъсири зиеди забонҳои фаронсавӣ, португалӣ ва англисӣ эҳсос мешуд. Имрӯз дар ветнам се услуби гуногуни навиштан вуҷуд дорад: навиштани расмӣ, навиштани адабӣ ва навиштани гуфтугӯ.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони ветнамӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Нгуен Ду (17661820): шоири хеле арзишманди ветнам, ки бештар бо шеъри эпикии худ "Ривоят дар Бораи Киу"маъруф аст.
2. Фан Бай Чау (18671940): пешвои миллатгароен ва таърихнигоре, ки ба ӯ таъсиси забони муосири ветнамӣ ҳамчун забони хаттӣ нисбат дода мешавад.
3. Хо Ши Мин (1890-1969): Ветнамро дар соли 1945 ба истиқлолият Овард ва маъруфтарин ва бонуфузтарин шахс дар таърихи кишвар аст.
4. Трен Трен Ким (18721928): олими маъруф ва ходими давлатӣ, муаллифи якчанд корҳои муҳим оид ба таърих ва фарҳанги ветнам.
5. Фам Куанг Санг (19262011): шоир, мунаққиди адабӣ ва забоншинос, ки бештар бо саҳми бузурги худ дар рушди забони ветнамӣ маъруф аст.

Сохтори забони ветнамӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Ветнамӣ забони тоналӣ аст, ки маънои онро дорад, ки як ҳиҷо вобаста ба оҳанги овозе, ки талаффуз мешавад, метавонад маъноҳои гуногун дошта бошад. Он инчунин забони таҳлилӣ аст, яъне калимаҳо аз воҳидҳои хурдтар (пеш аз ҳама, зарраҳои грамматикӣ ва тағирдиҳандаҳои калима) ба вуҷуд меоянд. Забони ветнамӣ бо истифода аз алифбои лотинӣ бо аломатҳои диакритикии иловагӣ барои ишора ба оҳангҳо навишта шудааст. Ниҳоят, Азбаски Ветнам зери таъсири фарҳанги чинӣ қарор дорад, забони гуфтугӯӣ инчунин бисер калимаҳои қарзгирифтаро аз забони чинӣ дар бар мегирад.

Чӣ гуна ветнамро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Ба курсҳои ветнамӣ номнавис шавед. Омӯзиши ҳама гуна забон бо муаллим дар синфхона беҳтарин аст. Бо муаллимони забони модарӣ синфи баландихтисосеро ҷустуҷӯ кунед, ки ба сатҳи маҳорати шумо мувофиқат кунад.
2. Бо забони модарӣ сӯҳбат кунед. Забонҳои модарӣ е шарикони мубодилаи забонро ҷустуҷӯ кунед, то талаффуз ва васеъ кардани луғати худро амалӣ кунед.
3. Захираҳоро истифода баред. Аз китобҳо, курсҳои аудиоӣ, курсҳои онлайн ва дигар маводҳои таълимӣ истифода баред, ки метавонанд ба шумо барои беҳтар фаҳмидани забон кӯмак расонанд.
4. Пайваста гӯш кунед ва хонед. Кӯшиш кунед, ки радиои ветнамро ҳарчи зудтар гӯш кунед е филмҳоро ба забони ветнамӣ тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки ба садои забон одат кунед. Ғайр аз он, хондани рӯзномаҳо е адабиети ветнамӣ фаҳмиши шуморо дар бораи грамматика ва луғат беҳтар мекунад.
5. Ибораҳои умумиро ба ед оред. Аз ед кардани ибораҳои маъмул бо забони ветнамӣ ба шумо кӯмак мекунад, ки асосҳои забонро зуд азхуд кунед ва сӯҳбатро осонтар кунед.
6. Пайваста бошед. Омӯзиши забон вақт ва амалияро талаб мекунад. Интизор нашавед, ки шумо дар як шабонарӯз озодона сухан гӯед; ба ҷои ин, кӯшиш кунед, ки ҳар рӯз ҳадди аққал чанд дақиқа ба омӯзиш ва амалия сарф кунед.