Сербский Дар муғулистон Тарҷума

Тарҷума аз сербӣ ва русӣ тарҷумони ботаҷрибаро талаб мекунад, ки дақиқӣ ва фаҳмиши фарҳангро таъмин кунад. Сербия кишвари балкан дар Аврупои Ҷанубу Шарқӣ бо таърихи бой ва робитаҳои зич бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ. Он дорои забон, ҳуруфи кириллӣ ва фарҳанги беназири худ мебошад, ки пеш аз кӯшиши тарҷумаи ягон матн бояд ба назар гирифта шавад.

Забони сербӣ як қисми оилаи забонҳои славянии ҷанубӣ мебошад, ки забонҳои булғорӣ, хорватӣ ва македониро дар бар мегирад. Ду лаҳҷаи асосии ин забон вуҷуд дорад-штокавӣ ва торлакӣ. Дар ҳоле ки штокавский шакли маъмултарин аст, торлакский асосан барои мақсадҳои адабӣ истифода мешавад. Барои таъмини дурустии тарҷума, тарҷумони касбӣ бояд бо ҳарду лаҳҷа ва нозукиҳои минтақавии байни онҳо ошно бошад.

Забони сербӣ бо ҳуруфи кириллӣ навишта шудааст, ки аз юнонӣ гирифта шудааст. Ин алифбо нисбат ба алифбои лотинӣ аломатҳои бештар дорад, ки омӯхтан ва азхуд кардани онро душвор мегардонад. Ҳамин тариқ, муҳим аст, ки тарҷумоне дошта бошед, ки бо ҳуруфи кириллӣ ошно бошад ва дар он навишта тавонад, то дақиқӣ ва возеҳии матни тарҷумашударо таъмин кунад.

Аз сабаби робитаҳои зичи Сербия бо дигар кишварҳои Югославияи собиқ, муҳим аст, ки тарҷумони Шумо контекст ва фарҳанги Сербияро дарк кунад. Ба забон ва таърихи Сербия кишварҳо ва урфу одатҳои ҳамсоя таъсири калон расонданд. Тарҷумоне, ки бо минтақа ошно аст, метавонад фарқиятҳои забонӣ ва фарҳангиро тавре танзим кунад, ки матни тарҷумашуда маъно ва нияти матни аслиро дақиқ инъикос кунад.

Хулоса, тарҷумоне, ки аз забони сербӣ е ба забони сербӣ кор мекунад, бояд ҳам забони сербӣ ва ҳам фарҳанг ва урфу одатҳои беназири онро хуб донад. Донистани ҳуруфи кириллӣ инчунин барои тарҷумаи дақиқ ба забони сербӣ е аз он зарур аст. Бо таҷриба ва захираҳои зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос аз забони сербӣ метавонад ба шумо тарҷумаи дақиқ ва муфассалро аз сербӣ е сербӣ пешниҳод кунад.

Кадом кишварҳо бо забони сербӣ ҳарф мезананд?

Забони сербӣ забони расмӣ дар Сербия, Босния ва Герцеговина, Черногория ва Косово мебошад. Он инчунин аз ҷониби гурӯҳҳои ақаллиятҳо Дар Хорватия, Булғористон, Маҷористон, Руминия ва Ҷумҳурии Македонияи Шимолӣ сухан меравад.

Таърихи забони сербӣ чист?

Рушди забони сербиро ҳадди аққал то асри 8 пайгирӣ кардан мумкин аст, вақте ки он пас аз суқути империяи Византия дар асри 7 ҳамчун забони алоҳида ташаккул ефт. Аввалин намунаи маъруфи хатти сербӣ ба асри 13 рост меояд, гарчанде ки аксари он чизе, ки ҳоло забони сербии муосир ҳисобида мешавад, он вақт аллакай ташаккул ефта буд. Дар асрҳои миена Сербия ватани бисер лаҳҷаҳо буд, ки ҳар кадоми онҳо дар дохили кишвар бо фраксияҳои гуногун сӯҳбат мекарданд, аммо рушди адабиети Сербия дар асрҳои 15-16 ба муттаҳид кардани лаҳҷаҳо ва стандартизатсияи забон кӯмак кард.
Дар давраи ҳукмронии усмонӣ аз асри 14 то асри 19 забони сербӣ зери таъсири забони туркии усмонӣ қарор дошт, ки ин ба забон аз нуқтаи назари луғат ва грамматика таъсири худро гузошт. Ин дар бисер минтақаҳо то имрӯз, алахусус дар ҷануб ва шарқи Сербия нигоҳ дошта мешавад.
Дар асри 19 ислоҳоти минбаъдаи адабӣ гузаронида шуд ва забони сербӣ мувофиқи лаҳҷаи штокавӣ, ки имрӯз барои аксари матнҳои хаттӣ ва шифоҳӣ дар кишвар истифода мешавад, стандартизатсия карда шуд. Аз он вақт инҷониб ба ин забон забонҳои дигар, пеш аз ҳама забони англисӣ, таъсири сахт расонидаанд, ки онро гибриди ҷолиб гардонидааст.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони сербӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Вук Стефанович Караджич (17871864): Бо номи "падари адабиети муосири сербӣ" Маъруф аст, ӯ шахси калидӣ дар стандартизатсияи имло ва грамматикаи сербӣ ва эҷоди луғати сербӣ буд.
2. Доситей Обрадович (17391811): Нависандае, ки адабиет ва маорифи сербиро ташаккул дод, асарҳои ӯ ба рушди фарҳанг, забон ва маорифи серб саҳми калон гузоштанд.
3. Петр II Петрович-Негош (18131851): шоҳзода-епископ ва шоири серб, ӯ шахси муҳим дар таърихи адабиети серб аст. Вай бештар бо шеъри эпикии соли 1837 "горный венок" маъруф аст, ки ҳаракати озодихоҳии миллиро таблиғ мекард.
4. Йован Стерия Попович (18061856): драматург, асарҳои ӯ ба ташаккули театр ва забони муосири сербӣ кӯмак карданд. Вай ба рушди забони сербӣ таъсири калон гузоштааст.
5. Стефан Митров Любиша (18241878): драматурги пешбари Сербия, чунин мешуморанд, ки эҷодиети Ӯ ба муқаррар кардани стандарти забони сербӣ кӯмак кардааст. Пьесаҳои ӯ бо унсурҳои мазҳакавии худ ва инчунин бо танқиди нозуки иҷтимоӣ маъруфанд.

Сохтори забони сербӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Сохтори забони сербӣ, дар асл, омезиши забонҳои славянӣ ва балканӣ мебошад. Ин забони флексивӣ бо ду ҷинс (мард, зан ва миена), се рақам (якка, дуӣ ва бисерӣ) ва ҳафт падеж (номӣ, айбдоркунанда, падару модар, дательный, зват, инструментальный ва локативӣ) мебошад. Он инчунин тартиби калимаҳои Субъект-феъл-объект дорад.

Чӣ тавр забони сербиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Дар дарсҳои забон иштирок кунед: Яке аз роҳҳои самараноки омӯхтани ягон забони нав ин иштирок дар дарсҳо е курсҳо мебошад. Ин метавонад як имконияти олие барои омӯхтани грамматика ва талаффузи сербӣ дар муҳити сохторӣ бошад, бо омӯзгори соҳибихтисос барои кӯмак ба шумо.
2. Филмҳо ва намоишҳои телевизионии сербиро тамошо кунед: Тамошои телевизион ва филмҳои сербӣ як роҳи олии шиносоӣ бо забон ва азхуд кардани чанд ибора ва ибораҳои муфид аст.
3. Шарики мубодилаи забонро пайдо кунед: Агар иштирок дар курсҳои забон барои шумо имкон набошад, пас ефтани шарики мубодилаи забон метавонад як роҳи олии омӯзиши зуд бошад. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳардуи шумо розӣ ҳастед, ки ҳангоми сӯҳбат ва амалия ба кадом забон диққат додан мехоҳед.
4. Захираҳои онлайнро истифода баред: бисер захираҳои муфиди онлайн мавҷуданд, ки ба шумо дар омӯхтани забони сербӣ, ба монанди вебсайтҳо, барномаҳо, подкастҳо ва видеоҳо кӯмак мерасонанд. Кӯшиш кунед, ки онҳоро илова ба дигар дарсҳои омӯзиши забон истифода баред.
5. Бо забонҳои модарӣ бо забони сербӣ ҳарф занед: роҳи Беҳтарини беҳтар кардани забони сербии шумо ин амалия бо забонҳои модарӣ мебошад. Ба гурӯҳи маҳаллӣ ҳамроҳ шавед е имкони муоширати онлайнро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед. Ин ба шумо барои беҳтар кардани талаффуз, эътимод ба худ ва фаҳмиши забон кӯмак мекунад.

Муғулистон кишварест, ки Дар Осиеи Марказӣ ҷойгир аст ва бо фарҳанг ва анъанаҳои чандинасра пур шудааст. Бо забони беназире, ки бо номи муғулӣ маъруф аст, одамон метавонанд дар фаҳмидан ва муошират бо гӯяндагони он душворӣ кашанд. Аммо, талаботи афзоянда ба хидматҳои тарҷума аз забони муғулӣ муоширати ширкатҳо ва ташкилотҳои байналмилалиро бо сокинони маҳаллӣ осон мекунад.

Забони муғулӣ-алтайӣ, ки тақрибан 5 миллион нафар дар Муғулистон Ва Чин, инчунин дар дигар кишварҳо, ба монанди Русия, Кореяи Шимолӣ ва Қазоқистон ҳарф мезананд. Он бо истифода аз ҳуруфи кириллӣ навишта шудааст ва лаҳҷаҳо ва лаҳҷаҳои беназири худро дорад.

Вақте ки сухан дар бораи тарҷума аз забони муғулӣ меравад, мушкилот дар он аст, ки дар забон системаи муқарраршудаи стандартикунонидашудаи навиштан вуҷуд надорад. Ин метавонад барои забоншиносон тарҷумаи дақиқи ҳуҷҷатҳо ва сабтҳои аудиоиро душвор гардонад. Ғайр аз он, забони муғулӣ пур аз нозукиҳо, тағирот дар талаффуз ва вариантҳои диалектикӣ мебошад, ки бидуни зиндагӣ ва кор дар доираи забон ба даст овардан душвор аст.

Барои таъмини дақиқии тарҷумаҳои ниҳоӣ, дар хидматҳои касбии тарҷума аз забони муғулӣ забоншиносони ботаҷриба кор мекунанд, ки бо лаҳҷаҳои хоси забон шинос ҳастанд ва вақти худро дар фарҳанг ғарқ кардаанд. Онҳо як қатор усулҳоро барои тафсири маводи манбаъ, аз ҷумла таҳқиқи контексти маҳаллӣ ва муайян кардани маънои калимаҳо ва ибораҳо дар забони тарҷума истифода мебаранд.

Забоншиносони касбӣ инчунин бояд ҳангоми тарҷума ба забони муғулӣ нозукиҳои фарҳангӣ ва урфу одатҳои маҳаллиро ба назар гиранд, зеро онҳо метавонанд ба маънои васеътари матн е гуфтор таъсир расонанд. Масалан, унвонҳои фахрӣ, шаклҳои муроҷиат ва одоб метавонанд вобаста ба минтақа тағир,, аз ин рӯ фаҳмидани шакли маҳаллӣ барои интиқоли дурусти паем муҳим аст.

Ҳамин тариқ, тарҷума ба забони муғулӣ бо сабаби набудани системаи стандартикунонидашудаи навиштан ва лаҳҷаҳо ва лаҳҷаҳои мураккаби он бо мушкилоти гуногун дучор мешавад. Тарҷумонҳои ботаҷриба ин мушкилотро дарк мекунанд ва дониш ва таҷрибаи худро барои эҷоди тарҷумаҳои баландсифат истифода мебаранд, ки нозукиҳои фарҳанг ва урфу одатҳои маҳаллиро инъикос мекунанд. Ин ба корхонаҳо, ташкилотҳо ва шахсони алоҳида имкон медиҳад, ки тавассути монеаҳои забон самаранок муошират ва ҳамкорӣ кунанд.

Кадом кишварҳо бо забони муғулӣ ҳарф мезананд?

Забони муғулӣ асосан Дар Муғулистон ҳарф мезанад, аммо дар Чин, Русия, Қазоқистон ва дигар қисматҳои Осиеи Марказӣ баъзе ноширон мавҷуданд.

Таърихи забони муғулӣ чист?

Забони муғулӣ яке аз қадимтарин забонҳои ҷаҳон аст, ки решааш ба асри 13 рост меояд. Ин забони алтайӣ аст, ки ба гурӯҳи монголӣ-манҷурӣ оилаи забонҳои туркӣ дохил мешавад ва ба забонҳои уйғурӣ, қирғизӣ ва қазоқӣ хешу табор аст.
Аввалин зикри хаттӣ дар бораи забони муғулӣ дар "таърихи Махфии муғулҳо" дар асри 12 аст, ки бо забони қадимаи муғулӣ тартиб дода шудааст. Ин забон аз ҷониби ҳокимони империяи Муғулистон истифода мешуд ва забони асосии адабии Муғулистон то асри 18 буд, вақте ки он тадриҷан ба хатти муғулӣ гузашт. Он барои навиштани адабиет то ибтидои асри 20 истифода мешуд.
Забони муосири муғулӣ аз шакли пештара дар асри 19 инкишоф ефта, соли 1924 ҳамчун забони расмии Муғулистон қабул карда шуд. Аз солҳои 1930-ум сар карда, он як қатор ислоҳот ва тозакунии забонро аз сар гузаронид, ки дар он бисер истилоҳҳои нав аз забонҳои русӣ, чинӣ ва англисӣ ҷорӣ карда шуданд.
Имрӯз, баъзе Сокинони Муғулистон то ҳол бо забони классикии муғулӣ ҳарф мезананд, аммо аксарияти мардум дар кишвар забони муосири муғулиро истифода мебаранд. Забони муғулӣ инчунин дар қисматҳои Русия, Чин ва Муғулистони дохилӣ ҳарф мезанад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони муғулӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Наталья Гаерлан забоншинос ва профессори забони муғулии донишгоҳи Ҳарвард аст 2. Гомбояв Очирбат собиқ сарвазири Муғулистон ва коршиноси машҳури ҷаҳонӣ оид Ба забони муғулӣ 3. Ундарма Ҷамсран профессори мӯҳтарами забон ва адабиети муғулистон аст 4. Болормаа Тумурбаатар назарияи барҷастаи синтаксиси муосири монголӣ ва фонология 5. Бодо Вебер профессори информатика ва созандаи воситаҳои инноватсионии ҳисоббарорӣ бо забони муғулӣ Мебошад

Сохтори забони муғулӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Забони муғулӣ ба оилаи забонҳои муғулӣ тааллуқ дорад ва аз ҷиҳати сохтор агглютинативӣ мебошад. Ин забони ҷудокунанда аст, ки дар он принсипҳои асосии ташаккули калимаҳо илова кардани аффиксҳо ба реша, дучанд кардани реша е калимаҳои пурра ва ҳосилаҳои калимаҳое мебошанд, ки аллакай вуҷуд доранд. Дар забони муғулӣ тартиби калимаҳои субъект-объект-феъл вуҷуд дорад ва пасвандҳо барои ишора ба функсияҳои грамматикӣ, ба монанди феъл истифода мешаванд.

Чӣ тавр забони муғулиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо асосҳо оғоз кунед. Боварӣ ҳосил кунед, ки шумо садоҳои асосии забон ва тарзи дуруст талаффуз кардани калимаҳоро меомӯзед. Китоби хуби талаффузи муғулиро гиред ва барои омӯхтани он каме вақт ҷудо кунед.
2. Бо грамматикаи забони муғулӣ шинос шавед. Китоби грамматикаи муғулиро гиред ва қоидаҳоро омӯзед.
3. Бо забони муғулӣ сӯҳбат кунед. Барои амалӣ ва такмил додани малакаҳои гуфтугӯии худ аз захираҳои онлайн, аз қабили китобҳо, барномаҳои аудиоӣ ва мураббиени онлайни забон истифода баред.
4. Луғатро омӯзед. Луғати хуб гиред ва луғати худро ҳар рӯз бо калимаҳои нав пур кунед. Истифодаи онҳоро дар сӯҳбатҳо фаромӯш накунед.
5. Забони муғулиро хонед ва гӯш кунед. Китобҳо хонед, филмҳо тамошо кунед ва подкастҳоро ба забони муғулӣ гӯш кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки бо забон беҳтар шинос шавед ва инчунин луғати худро васеъ кунед.
6. Мураббӣ пайдо кунед. Кор бо забони модарӣ метавонад дар омӯзиши забони хориҷӣ воқеан муфид бошад. Кӯшиш кунед, ки мураббии ботаҷрибае пайдо кунед, ки метавонад ба шумо диққати инфиродӣ диҳад ва ба шумо дар такмили минбаъда кӯмак расонад.