Ӯзбекӣ (кириллица) Забони арабӣ Тарҷума

Забони узбекӣ забони расмии Узбекистон аст, ки беш аз 25 миллион нафар бо он ҳарф мезананд. Ин забони туркӣ аст ва аз ин сабаб кириллӣ истифода мешавад, на лотинӣ.

Тарҷума аз забони узбекӣ ба забонҳои дигар метавонад мураккаб бошад, зеро грамматика ва синтаксиси забони узбекӣ аз забонҳои англисӣ, испанӣ ва дигар забонҳои аврупоӣ ба куллӣ фарқ мекунад. Тарҷумонҳо аксар вақт бояд истилоҳоти махсусро истифода баранд ва ба маънои мушаххаси калимаҳо ва ибораҳо дар заминаи фарҳанги узбекӣ диққати махсус диҳанд.

Бояд қайд кард, ки кириллӣ аз якчанд аломат иборат аст, ки баъзеи онҳо дар муқоиса бо тарзи талаффузи онҳо ба забони узбекӣ ба таври гуногун талаффуз карда мешаванд. Масалан, ҳарфи Кириллӣ У ба забони узбекӣ ҳамчун о талаффуз мешавад, дар ҳоле ки ба забони русӣ он ҳамчун оо талаффуз мешавад. Ин як нуктаи махсусан муҳимест, ки ҳангоми тарҷума аз узбекӣ ба англисӣ бояд дар хотир дошт, зеро талаффузи нодурусти калимаҳо метавонад боиси нофаҳмиҳои ҷиддӣ гардад.

Мушкилоти дигари тарҷума аз узбекӣ ба англисӣ метавонад сохтор ва услуби забон бошад. Забони узбекӣ аксар вақт сохтори ҷумларо ба ғайр аз забони англисӣ истифода мебарад, аз ин рӯ тарҷумон бояд итминон дошта бошад, ки маънои паемро бидуни такя ба тарҷумаи аслӣ ба таври дақиқ интиқол медиҳад.

Ниҳоят, дар хотир доштан муҳим аст, ки бинобар фарқиятҳои фарҳангии Байни Узбекистон ва дигар кишварҳо, баъзе истилоҳот ва ибораҳо метавонанд ба забони англисӣ баробар набошанд. Аз ин сабаб, тарҷумон бояд фаҳмиши амиқи фарҳанги узбекӣ ва инчунин дониши лаҳҷаҳои минтақавии онро дошта бошад, то боварӣ ҳосил кунад, ки тарҷума маънои паеми аслиро дақиқ ифода мекунад.

Ҳамин тариқ, тарҷума ба забони узбекӣ вазифаи душворест, ки барои таъмини дақиқӣ дониш, малака ва таваҷҷӯҳи зиед ба ҷузъиетро талаб мекунад. Аммо, бо муносибати дуруст, тарҷумаи касбӣ ва дақиқро ба даст овардан мумкин аст, ки моҳияти матни аслиро дақиқ инъикос мекунад.

Дар кадом кишварҳо бо забони узбекӣ (кириллӣ) ҳарф мезананд?

Забони узбекӣ (кириллӣ) асосан дар Узбекистон Ва Тоҷикистон ва Дар Афғонистон, Қирғизистон ва Қазоқистон аз ҷониби ақаллиятҳо истифода мешавад.

Таърихи забони узбекӣ (кириллӣ) чист?

Забони узбекӣ (кириллӣ) забони туркӣ аст, ки асосан дар Узбекистон ва Тамоми Осиеи Марказӣ сухан меравад. Ин забони расмии Узбекистон аст, ки онро бисер ақаллиятҳои дигари этникӣ дар минтақа низ истифода мебаранд. Ин забон дар асри VIII бо забони туркӣ, ки дар он карлукҳо, усунҳо ва дигар гурӯҳҳои қабилавӣ сухан мегуфтанд, реша мегирад. Дар асри IX забони суғдӣ дар минтақа маъруф шуд, пеш аз он ки пас аз чанд аср бо забони туркӣ ба таври назаррас иваз карда шавад.
Дар асри 14 истилоҳи "Узбекистон" бори аввал барои ишора ба он чизе, ки он замон як гурӯҳи қабилаҳои бодиянишини турк буд, истифода шуд. Истилоҳҳои "узбек" ва "Узбег" баъдан барои ишора ба ин қабилаҳо ва забоне, ки онҳо бо он ҳарф мезаданд, истифода мешуданд. Ин забон дар тӯли асрҳо инкишоф ефт ва дар ниҳоят ба забони муосири узбекӣ табдил ефт, ки мо имрӯз медонем.
Аз асри 16 то асри 19 форсӣ забони адабии бартаридошта дар минтақа буд. Дар ибтидои асри 20 дар баробари алифбои форсӣ-арабӣ алифбои лотинӣ ҷорӣ карда шуд, ки ба рушди забони муосири узбекӣ мусоидат кард. Вақте Ки Иттиҳоди Шӯравӣ Осиеи Марказиро таҳти назорат гирифт, кириллӣ хатти лотиниро ҳамчун хатти расмӣ иваз кард ва имрӯз хатти асосии забони узбекӣ боқӣ мемонад.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони узбекӣ (кириллӣ) саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Наримон Умаров нависанда, олим ва забоншиноси шӯравӣ 2. Муҳаммад Солиҳ нависанда ва шоири узбек аст 3. Абдулло Қурбонов драматург ва режиссери театр 4. Абдулло Арипов шоир ва прозаик 5. Мирзоҳид Раҳимов-нависанда ва фаъоли сиесӣ

Сохтори забони узбекӣ (кириллӣ) чӣ гуна аст?

Забони узбекӣ асосан бо ҳуруфи кириллӣ навишта шудааст ва ба оилаи забонҳои туркӣ тааллуқ дорад. Ин насли мустақими забони туркии чағатайӣ, асримиенагӣ мебошад, ки дар Тамоми Осиеи Марказӣ ва Шарқи Наздик истифода мешуд. Забон ҳашт садонок ва 29 ҳамсадо, инчунин дифтонгҳои гуногун дорад. Ин забони агглютинативӣ аст, ки дар он калимаҳои алоҳида метавонанд аффиксҳои зиедеро дар бар гиранд, ки маънои онро ба таври назаррас тағйир медиҳанд. Тартиби калимаҳо одатан чунин аст: субъект-объект-феъл, ва ҷумлаҳо бо зарраҳо ишора карда мешаванд. Инчунин системаи муроҷиатҳои фахрӣ мавҷуд аст, ки ҳангоми муроҷиат ба одамони мақоми баландтар истифода мешавад.

Чӣ гуна забони узбекиро (кириллӣ) дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо асосҳо оғоз кунед. Алифборо омӯзед, зеро барои омӯхтани ягон забон зарур аст. Китобҳо хонед ва филмҳоро бо ҳуруфи кириллии узбекӣ тамошо кунед, ин ба шумо кӯмак мекунад, ки ҳамаи аломатҳоро дар хотир доред.
2. Грамматикаро омӯзед. Курси онлайнро омӯзед е қоидаҳои гуногуни грамматикиро аз назар гузаронед ва қоидаҳои маъмултарин ва муҳимтарини онҳоро омӯзед.
3. Дар талаффуз ва малакаҳои гӯш кардани худ кор кунед. Подкастҳо ва дигар клипҳои аудиоиро гӯш кунед, то фаҳмиши ҳуруфи гуфтугӯии узбекиро амалӣ кунед. Барои беҳтар фаҳмидани тарзи талаффузи онҳо ҳар як калимаро бо овози баланд такрор кунед.
4. Бо забони модарӣ машқ кунед. Кӯшиш кунед, ки дӯсте пайдо кунед, ки бо ҳуруфи кириллии узбекӣ ҳарф занад е дар барномаҳои омӯзиши забон ба монанди HelloTalk ва Italki машқ кунед, ки ба шумо имкон медиҳад бо забонҳои модарӣ муошират кунед.
5. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳар рӯз калимаҳо ва ибораҳои навро омӯзед. Дафтарчаи худро оғоз кунед е барномаҳои омӯзиши забонро ба монанди Duolingo ва Memrise барои омӯзиши шавқовари интерактивии луғат истифода баред.
6. Захираҳои дигарро истифода баред. Китобҳо ва вебсайтҳоро истифода баред, то ба шумо барои беҳтар фаҳмидани забон ва фарҳанги кириллии узбекӣ, ба монанди Bbc Uzbekistan ва портали узбекӣ кӯмак расонанд.

Аҳамияти тарҷума ба забони арабиро аз ҳад зиед арзебӣ кардан душвор аст. Ҳамчун яке аз забонҳои васеъ истифодашаванда дар ҷаҳон, арабӣ воситаи муҳими муошират дар бисер соҳаҳои ҳает мебошад. Новобаста аз он ки он тиҷорат, сиесат, муносибатҳои байналмилалӣ е мубодилаи фарҳангӣ, тарҷума аз арабӣ ба забонҳои дигар ва баръакс метавонад барои муоширати муваффақ муҳим бошад.

Дар тиҷорат қобилияти тарҷумаи дақиқи ҳуҷҷатҳои корӣ ва мукотибот аҳамияти бештар пайдо мекунад. Азбаски кишварҳои арабизабон ба як ҷузъи ҷудонашавандаи иқтисоди ҷаҳонӣ табдил меебанд, тарҷумонҳои соҳибихтисос аз забони арабӣ барои музокироти муассир, маркетинг ва хидматрасонии муштариен муҳиманд. Ғайр аз он, донистани хидматҳои тарҷумаи арабӣ ба ширкатҳо дар қабули қарорҳои огоҳона дар таҳияи молҳо, хидматҳо ва стратегияҳо барои бозори арабӣ кӯмак мекунад.

Аз нуқтаи назари сиесӣ, тарҷума аз арабӣ ба забонҳои дигар аксар вақт барои рушди муносибатҳои байналмилалӣ ва таъмини он, ки ҳамаи тарафҳо дар як саф бошанд, зарур аст. Тарҷума ба забони арабӣ дар таъмини эҳтироми манфиатҳо ва нуқтаи назари гуногун аз фаҳмиши созишномаҳои тиҷоратӣ ва сиесати хориҷӣ то музокироти сулҳ нақши муҳим мебозад.

Аз ҷиҳати фарҳангӣ тарҷума ба забони арабӣ барои фаҳмидани таърих, адабиет, шеър, дин ва санъати ҷомеаҳои арабӣзабон зарур аст. Тавассути тарҷумаи дақиқи матнҳо, васоити ахбори омма, навиштаҷот ва гуфтугӯҳои шифоҳӣ, одамон метавонанд дар бораи урфу одатҳои беназири фарҳангии ин халқҳо маълумот гиранд. Масалан, тарҷумаҳои англисии адабиети классикии арабӣ ба монанди" Ҳазор ва як шаб " метавонанд барои онҳое, ки ба омӯзиши фарҳанги арабӣ ва анъанаҳои он манфиатдоранд, муфид бошанд.

Ниҳоят, дар соҳаи тиб, транскрипсияи сабтҳои тиббӣ ба забони арабӣ вазифаи муҳимест, ки метавонад миқдори вақти табибонро барои тафсири ин ҳуҷҷатҳо ба таври назаррас коҳиш диҳад. Ғайр аз он, интиқоли дақиқ метавонад дар ҳолатҳои фавқулодда кӯмак расонад ва ба кормандони тиб имкон диҳад, ки таърихи тиббии бемор ва ниезҳои нигоҳубини онҳоро зуд фаҳманд.

Аз тиҷорат ва сиесат то адабиет ва тиб аҳамияти тарҷумаи арабиро аз ҳад зиед арзебӣ кардан душвор аст. Тарҷумонҳои соҳибихтисос барои дақиқ бартараф кардани фарқияти байни фарҳангҳо ва таъмини муоширати возеҳ ва мухтасар заруранд. Бо тарҷумаҳои дақиқи ширкат, ташкилот, шахсони алоҳида ва миллатҳо метавонанд бомуваффақият муошират кунанд ва паймоишро дар ҷаҳон осон кунанд.

Кадом кишварҳо бо забони арабӣ ҳарф мезананд?

Забони арабӣ забони расмӣ дар Алҷазоир, Баҳрайн, Ҷазираҳои Комор, Чад, Ҷибути, Миср, Ироқ, Урдун, Кувайт, Лубнон, Либия, Мавритания, Марокаш, Умон, Фаластин, Қатар, Арабистони Саудӣ, Сомалӣ, Судон, Сурия, Тунис, Аморати Муттаҳидаи Араб ва Яман мебошад. Он инчунин дар қисматҳои дигар кишварҳо, аз ҷумла қисматҳои Иелоти Муттаҳида, Фаронса, Испания Ва Исроил ҳарф мезанад.

Таърихи забони арабӣ чист?

Забони арабӣ таърихи тӯлонӣ ва барҷастае дорад, ки зиеда аз ду ҳазорсоларо дар бар мегирад. Гумон меравад, ки забон аз яке аз шаклҳои лаҳҷаҳои қадимаи семитӣ, ки дар нимҷазираи Арабистон дар асри 4 пеш аз милод пайдо шудаанд, ташаккул ефтааст. Бо гузашти вақт, ин забон ба дигар қисматҳои ҷаҳон паҳн шуд ва дар қисматҳои Африқо ва Ховари Миена ҷойҳои истифодаи он пайдо шуданд.
Дар солҳои аввали мавҷудияти худ забон якчанд тағироти назаррасро аз сар гузаронидааст, на камтар аз он бо омадани ислом дар асри 7 мелодӣ ва Пайдоиши Қуръон. Ин ба ташаккули забон тавассути овардани якчанд калимаҳо, ибораҳо ва конвенсияҳои грамматикӣ ва мустаҳкам кардани истифодаи забони классикии арабӣ кӯмак кард.
Дар тӯли асрҳое, ки аз замони паҳншавии он дар саросари ҷаҳон гузаштанд, забони арабӣ қисми ҷудонашавандаи адабиет гардид, ки дар он барои эҷоди асарҳои абадии шеър, фалсафа ва теология истифода мешуд. Вақтҳои охир он дар бисер фанҳои илмӣ низ қабул карда шуд, ки ба таърихи ғании худ ҳамчун забони дониш ва суханварӣ такя мекунад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони арабӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Абу Ал-Қасим Аз-Заҳирӣ (асрҳои IXX) грамматики серҳосил аст, ба ӯ эҷоди асарҳои сершумор оид ба забони арабӣ, аз ҷумла Китоб ал–Алӣ (Китоби дониш), яке аз аввалин ва муҳимтарин асарҳо оид ба грамматикаи классикии арабӣ нисбат дода мешавад.
2. Ибни Қутайба (828896 г.н. э.) муаллиф ва олими бонуфуз аст, ки асари 12 – ҷилдаи худро дар бораи грамматика ва забоншиносии арабӣ бо номи Китоб аш-Шир ва аш-Шуара (Китоби шеър ва шоирон) навиштааст.
3. Ал-Ҷаҳиз (776869 н.э.) шахси дӯстдоштаи адабӣ ва таърихнигор, дар асарҳои ӯ мавзӯъҳои зиеде аз грамматика то зоология баррасӣ карда шуданд.
4. Ал-Ҳалил ибни Аҳмад (717791 н.э.) забоншинос ва олими маъруф аст, ки системаи забоншиносии ӯ, ки дар Китоби ал – Али (Китоби дониш) истифода шудааст, дар асри VIII васеъ қабул карда шуд.
5. Ибни Мукаффо (721756 н.э.) тарҷумони машҳур ва ҷонибдори истифодаи забонҳои халқӣ, ки асарҳои ӯ тарҷумаи асарҳои форсии қадимиро ба забони арабӣ дар бар мегирифт.

Сохтори забони арабӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони арабӣ ба морфологияи решаҳо ва тасвирҳо асос ефтааст. Аксари калимаҳои забон аз решаи се ҳарфӣ (сеҷониба) сарчашма мегиранд, ки ба он садонокҳо ва ҳамсадоҳои гуногун илова кардан мумкин аст, то калимаҳои навро бо маънои шабеҳ эҷод кунанд. Ин ҳосилаҳо тағир додани садонокҳо ва ҳамсадоҳо, инчунин илова кардани префиксҳо е суффиксҳоро дар бар мегиранд. Ин чандирӣ забони арабиро бениҳоят бой ва ифодакунанда месозад.

Чӣ тавр забони арабиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Инструктори соҳибихтисосро пайдо кунед. Агар шумо хоҳед, ки забони арабиро ба таври дурусттарин омӯзед, роҳи беҳтарини ин кор пайдо кардани инструктори соҳибихтисос аст, ки метавонад ба шумо таълим диҳад. Устодеро ҷустуҷӯ кунед, ки дар таълими забон таҷриба дошта бошад ва метавонад ба шумо дар фаҳмидани сохторҳои грамматикӣ ва нозукиҳои забон кӯмак расонад.
2. Захираҳои гуногунро истифода баред. Гарчанде ки омӯзиш аз устод беҳтарин роҳи дуруст омӯхтани забон аст, шумо инчунин бояд аз дигар захираҳо, аз қабили китобҳо, курсҳои онлайн, видеоҳои онлайн ва аудио истифода баред. Ин кӯмак мекунад, ки шумо бо забон бо якчанд роҳҳои гуногун шинос шавед ва ба шумо барои беҳтар фаҳмидани забон кӯмак расонад.
3. Мунтазам машқ кунед. Ягона роҳи воқеан озодона донистани забон ин мунтазам машқ кардан аст. Бо ин забон навиштан, гуфтугӯ кардан, хондан ва гӯш карданро машқ кунед. Кӯшиш кунед, ки тавассути тамошои филмҳои арабӣ, сӯҳбат бо забонҳои модарӣ е гӯш кардани мусиқии арабӣ ба омӯзиши забон ғарқ шавед.
4. Дар ҳақиқат ин корро ба таври худ кунед. Чӣ қадаре ки шумо раванди омӯзиши худро фардӣ кунед, барои шумо беҳтар аст. Бифаҳмед, ки кадом усулҳо барои намуди омӯзиши шумо беҳтаранд ва муносибати худро ба забон мувофиқан танзим кунед.