Туркия Казах Тарҷума

Забони туркӣ забони қадимӣ ва зинда бо решаҳои Осиеи Марказӣ буда, ҳазорҳо сол дорад ва аз ҷониби миллионҳо одамон дар саросари ҷаҳон истифода мешавад. Бо вуҷуди нодирии нисбии забони туркӣ ҳамчун забони хориҷӣ, таваҷҷӯҳ ва талабот ба хидматҳои тарҷумаи хаттӣ, алахусус Дар Аврупои Ғарбӣ, афзоиш ефт, зеро кишвар торафт ҷаҳонишавӣ ва бо ҳам алоқаманд мешавад.

Бо таърихи тӯлонӣ ва мураккаби худ, забони туркӣ яке аз забонҳои ифодакунандаи ҷаҳон аст, ки нозукиҳои фарҳанг ва синтаксис дар грамматика ва луғати беназири он таҷассум ефтааст. Аз ин сабаб, хидматҳои тарҷумон бояд аз ҷониби мутахассисони модарӣ, ки бо забон хуб ошно ҳастанд, пешниҳод карда шаванд, то дақиқӣ ва равониро таъмин кунанд.

Ҳангоми тарҷума аз забони туркӣ е туркӣ, бояд ба назар гирифт, ки забон пур аз жаргон ва ибора аст. Ғайр аз он, ба ғайр аз нусхаи стандартии хаттӣ, лаҳҷаҳои зиеде мавҷуданд, бинобар ин ба талаффузи маҳаллӣ ва луғати шунавандагони мақсаднок диққати махсус додан лозим аст.

Мушкилоти дигари марбут ба тарҷума ба забони туркӣ системаи хеле муфассали суффиксҳо дар ин забон мебошад. Ҳар як ҳарфро мувофиқи қоидаи грамматикӣ тағир додан мумкин аст; барои шинохтан ва дуруст татбиқ кардани ин қоидаҳо тарҷумони ботаҷриба лозим аст.

Дар маҷмӯъ, забони туркӣ забони мураккаб ва зебо бо анъанаи бойи шифоҳӣ мебошад, ки барои тарҷумаи дақиқи он дасти моҳир лозим аст. Тарҷумони соҳибихтисос метавонад кӯмак кунад, ки ҳуҷҷатҳои шумо ҳангоми интиқол ба забони туркӣ е бидуни он маънои аслии худро нигоҳ доранд.

Кадом кишварҳо бо забони туркӣ ҳарф мезананд?

Забони туркӣ асосан Дар Туркия, инчунин дар қисматҳои Кипр, Ироқ, Булғористон, Юнон ва Олмон сухан меравад.

Таърихи забони туркӣ чист?

Забони туркӣ, ки бо номи туркӣ маъруф аст, шохаи оилаи забонҳои алтай мебошад. Гумон меравад, ки он аз забони қабилаҳои кӯчманчӣ дар Қаламрави Туркияи ҳозира дар асрҳои аввали ҳазорсолаи якуми милодӣ пайдо шудааст. Забон бо мурури замон рушд кард ва зери таъсири забонҳои Шарқи Наздик ва Осиеи Марказӣ, аз қабили арабӣ, форсӣ ва юнонӣ қарор дошт.
Аввалин шакли хаттии забони туркӣ тақрибан ба асри 13 тааллуқ дорад ва ба туркҳои салҷуқӣ тааллуқ дорад, ки дар ин давра Қисми Зиеди Анатолияро забт карданд. Забоне, ки онҳо истифода мебурданд, "туркии қадимии анатолия" ном дошт ва дар он бисер қарзҳои форсӣ ва арабӣ мавҷуд буданд.
Дар давраи империяи Усмонӣ (аз асри 14 то асри 19) забони стандартикунонидашуда дар асоси лаҳҷаи истамбул пайдо шуд, ки дар ҳама сатҳҳои ҷомеа ва минтақаҳои империя истифода мешуд. Ин ҳамчун забони туркии усмонӣ маълум шуд, ки калимаҳои зиедеро аз забонҳои дигар, аз қабили арабӣ, форсӣ ва юнонӣ гирифтааст. Он асосан бо риштаи арабӣ навишта шудааст.
Соли 1928 Ататюрк, асосгузори Ҷумҳурии Муосири Туркия, алифбои навро барои забони туркӣ ҷорӣ кард ва хатти арабиро бо алифбои тағйирефтаи лотинӣ иваз кард. Ин забони туркиро инқилоб кард ва омӯзиш ва истифодаи онро осон кард. Имрӯз дар саросари ҷаҳон зиеда аз 65 миллион нафар бо забони туркӣ ҳарф мезананд, ки ин яке аз забонҳои маъмултарин дар Аврупо мебошад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони туркӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Мустафо Кемал Ататюрк: Муассис ва аввалин президенти Ҷумҳурии Туркия аксар вақт ба ислоҳоти куллӣ дар забони туркӣ, аз ҷумла содда кардани алифбо, иваз кардани калимаҳои хориҷӣ бо муодили туркӣ ва мусоидат ба таълим ва истифодаи забон мансуб дониста мешаванд.
2. Аҳмад Ҷевдет: олими Усмонӣ Аҳмад Ҷевдет аввалин луғати муосири туркиро навишт, ки ба он бисер қарзҳои арабӣ ва форсӣ дохил шуда, ба калимаҳо ва ибораҳои туркӣ маъноҳои стандартӣ дода шуданд.
3. Халит Зие Ушаклыгил: ба романисти маъруфи ибтидои асри 20 Ушаклыгил эҳеи таваҷҷӯҳ ба услуби шоирии шоири асри 16-И усмонӣ Назим Ҳикмет, инчунин маъмулгардонии истифодаи усулҳои адабӣ, ба монанди бозии калимаҳо ва масъалаҳои риторикӣ нисбат дода мешавад.
4. Реҷеп Тайип Эрдуғон: президенти Кунунии Туркия Эрдуғон дар пешбурди ҳисси ҳувияти миллӣ тавассути суханрониҳо ва дастгирии истифодаи забони туркӣ дар ҳаети ҷамъиятӣ нақши муҳим бозидааст.
5. Бедри Раҳми Эйюбоғлу: Яке аз чеҳраҳои пешбари шеъри муосири туркӣ аз солҳои 1940-Ум, Эйюбоғлу ба ҷорӣ кардани унсурҳои адабиет ва анъанаҳои ғарбӣ ба адабиети туркӣ, инчунин маъмулгардонии истифодаи луғати ҳаррӯзаи туркӣ мусоидат кард.

Сохтори забони туркӣ чӣ гуна аст?

Забони туркӣ забони агглютинативӣ аст, ки маънои онро дорад, ки он аффиксҳоро (охири калимаҳо) барои додани маълумот ва нозукиҳои бештар ба калимаҳо истифода мебарад. Он инчунин тартиби калимаҳои Субъект-объект-феъл дорад. Забони туркӣ инчунин бо шумораи нисбатан зиеди овозҳо ва фарқияти дарозии овозҳо фарқ мекунад. Он инчунин дорои якчанд гурӯҳҳои ҳамсадоҳо ва инчунин ду намуди гуногуни таъкид дар ҳиҷоҳо мебошад.

Чӣ тавр забони туркиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забон, ба монанди алифбо ва грамматикаи асосӣ оғоз кунед. 2. Барои васеъ кардани дониши худ аз захираҳои ройгони онлайн, аз қабили курсҳои забони туркӣ, подкастҳо ва видеоҳо истифода баред. 3. Ҷадвали мунтазами дарсҳоро барои худ тартиб диҳед ва ӯҳдадор шавед, ки ҳадди аққал як маротиба дар як ҳафта забон омӯзед. 4. Бо забонҳои модарӣ е бо истифода аз барномаҳои мубодилаи забон бо забони туркӣ сӯҳбат кунед. 5. Кортҳо ва дигар воситаҳои хотираро истифода баред, ки ба шумо дар хотир доштани калимаҳо ва ибораҳои калидӣ кӯмак мерасонанд. 6. Мусиқии туркиро гӯш кунед ва филмҳои туркиро тамошо кунед, то дар бораи фарҳанг маълумоти бештар гиред ва малакаҳои гӯш кардани худро такмил диҳед. 7. Боварӣ ҳосил кунед, ки танаффусҳои мунтазам гиред, то ба худ вақт диҳед, то чизҳои омӯхтаатонро ҳазм кунед ва машқ кунед. 8. Аз хато кардан натарсед; хатогиҳо як қисми раванди таълим мебошанд. 9. Худро санҷед, чизи навро санҷед ва ҳудуди худро тела диҳед. 10. Ҳангоми омӯзиш лаззат баред!

Тарҷума ба забони қазоқӣ раванди торафт муҳимтар мегардад, зеро ҷаҳон торафт космополиттар мешавад. Бо афзоиши бозорҳои ҷаҳонӣ талабот ба хидматҳои тарҷумаи дақиқ ба забони қазоқӣ меафзояд. Тарҷумаи забони қазоқӣ ба забонҳои дигар ва баръакс метавонад як раванди мураккаб бошад ва барои таъмини тарҷумаи босифат фаҳмидани забон ва грамматикаи он, инчунин фарқиятҳои фарҳангии байни кишварҳо муҳим аст.

Забони қазоқӣ забони туркӣ аст, ки асосан дар Қазоқистон, инчунин Дар Узбекистон, Чин, Қирғизистон, Русия ва дигар ҷумҳуриҳои собиқи шӯравӣ сухан меравад. Дар тӯли асрҳо ба он забонҳои арабӣ, форсӣ ва русӣ таъсир расондаанд. Забон аз чор лаҳҷа иборат аст: ҷанубӣ, Шимолӣ, Ҷанубу Шарқӣ ва Ғарбӣ. Вобаста аз он, ки кадом лаҳҷа тарҷума мешавад, баъзе қоидаҳои грамматика ва истифода метавонанд тағир.. Дар натиҷа, пеш аз оғози лоиҳаи тарҷума фаҳмидани ҳар як лаҳҷа муҳим аст.

Ғайр аз он, ҳассос будан ба нозукиҳои фарҳангӣ, ки метавонанд ба дарки забон таъсир расонанд, муҳим аст. Масалан, забони расмӣ аксар вақт ҳангоми муҳокимаи масъалаҳои тиҷоратӣ истифода мешавад, дар ҳоле ки забони ғайрирасмӣ аксар вақт дар сӯҳбатҳои тасодуфӣ афзалтар аст. Инчунин ба назар гирифтани синну соли тарҷумон муҳим аст, зеро тарҷумонҳои ҷавон калимаҳо е ибораҳои кӯҳнаеро, ки шояд даҳсолаҳо пеш истифода мешуданд, намедонанд.

Ниҳоят, барои тарҷумонҳо муҳим аст, ки бо алифбо ва системаи навиштани забоне, ки онҳо тарҷума мекунанд, ошно бошанд. Забони қазоқӣ бо се алифбои гуногун навишта шудааст, аммо имрӯз бештар кириллӣ истифода мешавад. Ғайр аз он, забон аломатҳои хаттии худро дорад, ки ҳангоми тарҷума бояд ба назар гирифта шаванд.

Хулоса, тарҷума ба забони қазоқӣ фаҳмиши забон, лаҳҷаҳо, нозукиҳои фарҳангӣ ва алифбои онро талаб мекунад. Бо назардошти ҳамаи ин ҷанбаҳо, тарҷумонҳо метавонанд сифати баланди тарҷумаҳоро таъмин кунанд, ки паеми пешбинишударо дақиқ интиқол медиҳанд.

Кадом кишварҳо бо забони қазоқӣ ҳарф мезананд?

Забони қазоқӣ забони расмии Қазоқистон аст ва инчунин дар Русия ва баъзе қисматҳои Чин, Афғонистон, Туркия ва Муғулистон бо он сӯҳбат мекунанд.

Таърихи забони қазоқӣ чист?

Таърихи забони қазоқӣ ба солҳои 1400 рост меояд, вақте ки он бори аввал ҳамчун забони хаттӣ дар байни қабилаҳои кӯчмандии туркзабон, ки дар даштҳои Осиеи Марказӣ зиндагӣ мекарданд, истифода мешуд. Гумон меравад, ки бисер калимаҳо дар забони қазоқӣ аз забонҳои дигари туркӣ, инчунин форсӣ, арабӣ ва русӣ гирифта шудаанд. Дар асри 18 забони қазоқӣ забони бартаридошта дар Қазоқистон гардид ва пас аз давраи сталин он соли 1996 забони расмии Қазоқистон шуд. Имрӯз онро беш аз 11 миллион нафар, асосан Дар Қазоқистон, Узбекистон ва Русия ҳарф мезананд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони қазоқӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Абай Қунанбайулӣ (18451904) Ҳамчун Падари адабиети муосири қазоқ, шоир ва файласуф маъруф аст, ки услуби нави адабиро ҷорӣ кард ва забонро навсозӣ кард.
2. Мағжан Ҷумъабоев (18661938) нависанда ва педагог, ки хатти забони қазоқии муосирро стандартизатсия кардааст.
3. Мухтор Ауэзов (18971961) нависандаи барҷаста, драматург ва нахустин вазири маорифи Қазоқистони Шӯравӣ, ки ба ӯ кодификатсия ва рушди забони қазоқии муосир нисбат дода мешавад.
4. Ғабит Мусрепов (18941937) забоншинос, педагог ва этнограф, ки дар рушди забони қазоқӣ саҳми барвақтӣ гузоштааст.
5. Ерлан Нысанбаев (1903-1971) ислоҳкунандаи забон ва асосгузори академияи илмҳои Қазоқистон, ки дар навсозии забони қазоқ саҳми бузург гузоштааст.

Сохтори забони қазоқӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони қазоқӣ агглютинативӣ аст. Ин маънои онро дорад, ки калимаҳо тавассути якҷоя кардани морфемаҳо ба вуҷуд меоянд, ки ҳар кадоми онҳо як маъно доранд. Забони қазоқӣ инчунин синтаксиси эргативӣ-мутлақ дорад, ки маънои онро дорад, ки мавзӯи ҷумлаи ғайригузаришӣ ва объекти ҷумлаи гузаришӣ метавонанд бо як шакл ишора карда шаванд. Забон инчунин нӯҳ феъли исм ва шаш замони феъл дорад.

Чӣ тавр забони қазоқиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо омӯхтани асосҳо оғоз кунед. Алифбо ва тарзи хондан, навиштан ва талаффузи калимаҳоро омӯзед. 2. Асосҳои грамматика ва сохтори ҷумларо омӯзед. Шумо метавонед бисер захираҳои муфидро дар Интернет пайдо кунед. 3. Мусиқии қазоқро гӯш кунед ва филмҳо ва намоишҳои телевизионии қазоқро тамошо кунед, то бо забони гуфтугӯӣ шинос шавед. 4. Бо мураббӣ е забони модарӣ машқ кунед. Барои равон шудан ба забони гуфтугӯӣ ва шунавоӣ бо ин забон машқ кардан муҳим аст. 5. Таҳсилро идома диҳед. Ҳар рӯз барои омӯзиши забон ва амалияи истифодаи он каме вақт ҷудо кунед. 6. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Хондани китобҳо, гӯш кардани мусиқӣ ва шиносоӣ бо тарзи ҳаети қазоқ ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро беҳтар фаҳмед.