Эсперанто Гуджарати Тарҷума

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки соли 1887 аз ҷониби доктор Л.Л. Заменгоф, табиб ва забоншиноси полякӣ сохта шудааст. Он барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ дар сатҳи байналмилалӣ ва табдил додани забони дуввуми муассир барои одамони кишварҳои гуногун таҳия шудааст. Имрӯз дар зиеда аз 100 кишвар якчанд миллион нафар бо эсперанто ҳарф мезананд ва онро бисер созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун забони корӣ истифода мебаранд.

Грамматикаи эсперанто хеле содда ҳисобида мешавад, ки омӯзиши онро дар муқоиса бо забонҳои дигар хеле осон мекунад. Ин соддагардонӣ онро махсусан барои тарҷума мувофиқ месозад. Ғайр аз он, эсперанто ба таври васеъ қабул ва фаҳмо аст, ки имкон медиҳад онро дар лоиҳаҳои тарҷума истифода баранд, ки дар акси ҳол якчанд забонро талаб мекунанд.

Тарҷума ба эсперанто дар ҷаҳони тарҷума ҷои беназирро ишғол мекунад. Баръакси тарҷумаҳои дигар, ки аз ҷониби ноширони забони тарҷума сохта шудаанд, тарҷума ба эсперанто ба тарҷумонҳое такя мекунад, ки ҳам эсперанто ва ҳам забони аслиро хуб медонанд. Ин маънои онро дорад, ки тарҷумонҳо набояд забони модарии ҳарду забон бошанд, то бо дақиқ тарҷума кунанд.

Ҳангоми тарҷумаи мавод аз як забон ба эсперанто муҳим аст, ки забони аслӣ дар тарҷумаи натиҷа дақиқ ифода карда шавад. Ин метавонад душвор бошад, зеро баъзе забонҳо ибораҳо, калимаҳо ва мафҳумҳои идиомавӣ доранд, ки мустақиман ба эсперанто тарҷума карда намешаванд. Барои кафолат додани он, ки ин нозукиҳои забони аслӣ дар тарҷумаи эсперанто дуруст ифода ефтаанд, шояд омӯзиш ва таҷрибаи махсус лозим шавад.

Ғайр аз он, азбаски дар эсперанто барои мафҳумҳо е калимаҳои муайян эквивалент вуҷуд надорад, барои равшан ва дақиқ шарҳ додани ин ғояҳо истифода бурдани давраҳо муҳим аст. Ин яке аз роҳҳое мебошад, ки тарҷумаи эсперанто аз тарҷумаҳои ба забонҳои дигар гузаронидашуда ба куллӣ фарқ мекунад, ки дар он як ибора е мафҳум метавонад муодили мустақим дошта бошад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба эсперанто воситаи беназир ва муфид барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ мебошад. Бо такя ба тарҷумонҳое, ки ҳам забони аслӣ ва ҳам эсперанторо амиқ мефаҳманд, тарҷумаҳоро зуд ва дақиқ иҷро кардан мумкин аст. Ниҳоят, бо истифода аз миқесҳо барои ифодаи мафҳумҳо ва ибораҳои мураккаб, тарҷумонҳо метавонанд кафолат диҳанд, ки маънои забони аслӣ дар тарҷума ба эсперанто дақиқ интиқол дода шудааст.

Кадом кишварҳо бо забони эсперанто ҳарф мезананд?

Эсперанто дар ягон кишвар забони расман эътирофшуда нест. Тахмин меравад, ки тақрибан 2 миллион нафар дар саросари ҷаҳон метавонанд бо эсперанто ҳарф зананд, аз ин рӯ дар бисер кишварҳои ҷаҳон ҳарф мезананд. Он бештар дар кишварҳое чун Олмон, Ҷопон, Лаҳистон, Бразилия ва Чин паҳн шудааст.

Таърихи забони эсперанто чист?

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки дар охири асри 19 аз ҷониби офтальмологи поляк Л.Л. Заменгоф сохта шудааст. Ҳадафи ӯ таҳияи забоне буд, ки пули васеъ истифодашаванда байни фарҳангҳо, забонҳо ва миллатҳо хоҳад буд. Вай забони оддии забоншиносиро интихоб кард, ки ба назари ӯ омӯхтан нисбат ба забонҳои мавҷуда осонтар хоҳад буд.
Заменгоф аввалин китоби худро дар бораи забони Худ Unua Libro (китоби Аввал) 26 июли соли 1887 бо тахаллуси доктор Эсперанто (ки маънои онро дорад он касе, ки умедвор аст) нашр кард. Эсперанто зуд паҳн шуд ва дар охири аср ба ҳаракати байналмилалӣ табдил ефт. Дар ин вақт дар ин забон бисер корҳои ҷиддӣ ва илмӣ навишта шуда буданд. Аввалин конгресси Байналмилалӣ Дар Фаронса соли 1905 баргузор шуд.
Соли 1908 ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто (UEA) бо мақсади маъмулгардонии забон ва мусоидат ба ҳамдигарфаҳмии байналмилалӣ таъсис дода шуд. Дар ибтидои асри 20, якчанд кишварҳо эсперанторо ҳамчун забони расмии ерирасони худ қабул карданд ва дар саросари ҷаҳон якчанд ҷомеаҳои нав таъсис дода шуданд.
Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба рушди эсперанто фишор овард, аммо он намурд. СОЛИ 1954 UEA эъломияи Булонро қабул кард, ки дар он принсипҳо ва ҳадафҳои асосии эсперанто оварда шуданд. Инро Эъломияи ҳуқуқи эсперанто дар соли 1961 қабул кард.
Имрӯз, эсперанто аз ҷониби якчанд ҳазор нафар дар саросари ҷаҳон, асосан ҳамчун маҳфил, ҳарф мезанад, гарчанде ки баъзе созмонҳо то ҳол истифодаи онро ҳамчун забони амалии байналмилалӣ ташвиқ мекунанд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони эсперанто саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовико Заменгоф офаридгори забони эсперанто.
2. Уилям Олд шоир ва муаллифи шотландӣ аст, ки аз ҷумла шеъри классикии "Адя" - ро бо эсперанто ва инчунин бисер асарҳои дигарро бо ин забон навиштааст.
3. Хамфри Тонкин профессори амрикоӣ ва президенти собиқи ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто мебошад, ки зиеда аз даҳ китоб бо забони эсперанто навиштааст.
4. Л. Л. Заменгоф писари Людовико Заменгоф ва ношири Фундаменто де эсперанто, аввалин грамматикаи расмӣ ва луғати эсперанто.
5. Пробал Дасгупта муаллиф, муҳаррир ва тарҷумони ҳиндӣ, ки китоби ниҳоии грамматикаи эсперанторо навиштааст Грамматикаи нави соддашудаи эсперанто. Ба ӯ инчунин эҳеи ин забон Дар Ҳиндустон нисбат дода мешавад.

Сохтори забони эсперанто чӣ гуна аст?

Эсперанто забони сохташуда аст, ки маънои онро дорад, ки он қасдан тавре тарҳрезӣ шудааст, ки мунтазам, мантиқӣ ва омӯхтан осон бошад. Ин забони агглютинативӣ аст, яъне калимаҳои нав тавассути омезиши решаҳо ва аффиксҳо ба вуҷуд меоянд, ки омӯхтани забонро нисбат ба забонҳои табиӣ хеле осонтар мекунад. Тартиби асосии калимаҳои он ба ҳамон қолаби аксари забонҳои аврупоӣ мувофиқат мекунад: субъект феъл объект (SVO). Грамматика хеле содда аст, зеро дар исмҳо мақолаи муайян е номуайян вуҷуд надорад ва фарқияти гендерӣ вуҷуд надорад. Инчунин ягон қонуншиканӣ вуҷуд надорад, яъне бо омӯхтани қоидаҳо шумо метавонед онҳоро ба ягон калима татбиқ кунед.

Чӣ тавр забони эсперанторо ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забони эсперанто оғоз кунед. Асосҳои грамматика, луғат ва талаффузро омӯзед. Дар Интернет захираҳои зиеди ройгон мавҷуданд, ба монанди Duolingo, Lernu ва La Lingvo Internacia.
2. Истифодаи забонро машқ кунед. Бо забони модарӣ е дар ҷомеаи онлайни эсперанто бо эсперанто сӯҳбат кунед. То ҳадди имкон дар чорабиниҳо ва семинарҳои эсперанто иштирок кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро ба таври табиӣ омӯзед ва аз гӯяндагони ботаҷриба фикру мулоҳизаҳо гиред.
3. Китобҳо хонед ва филмҳои эсперанторо тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки фаҳмиши худро дар бораи забон инкишоф диҳед ва луғатро пур кунед.
4. Ҳамсӯҳбат пайдо кунед е курси эсперанто гиред. Доштани касе, ки бо забон мунтазам машқ кунад, як роҳи олии омӯхтан аст.
5. Забонро ҳарчи зудтар истифода баред. Беҳтарин роҳи озодона донистани ҳама гуна забон ин ҳарчи зудтар истифода бурдани он аст. Новобаста аз он ки шумо бо дӯстон муошират мекунед е почтаи электронӣ менависед, ҳарчи бештар эсперанторо истифода баред.

Гуҷаратӣ забонест, ки беш аз 50 миллион нафар, асосан дар Иелати Гуҷарати ҳиндустон ҳарф мезананд. Он инчунин забони расмии қаламрави иттифоқии Дадра ва Нагар-Хавели, Инчунин Даман ва Диу мебошад. Дар тӯли чанд даҳсолаи охир шумораи гӯяндагони гуҷаратӣ ба туфайли афзоиши шумораи диаспораҳо ба таври назаррас афзоиш ефтааст. Дар натиҷа, дар айни замон талабот ба хидматҳои тарҷумаи гуҷаратӣ меафзояд, ки метавонанд ба корхонаҳо ва дигар ташкилотҳо барои расидан ба ин қадар муштариени эҳтимолӣ кӯмак расонанд.

Хидматҳои тарҷумаи гуҷаратӣ одатан тарҷумаи ҳуҷҷатҳо, вебсайтҳо, аудио ва видеоро аз забони англисӣ е ягон забони дигар ба гуҷаратӣ дар бар мегиранд. Раванди тарҷума аз як забон ба забони дигар хеле мураккаб аст ва аз якчанд омилҳо вобаста аст. Баъзе аз ин омилҳо шунавандагони мақсаднок, ҳадаф, услуб, контекст ва натиҷаи тарҷумаи дилхоҳро дар бар мегиранд.

Хизматрасониҳои тарҷумаи гуҷаратӣ асосан аз ҷониби ташкилотҳо барои муошират бо мизоҷони худ, ки бо гуҷаратӣ сӯҳбат мекунанд, истифода мешаванд. Масалан, ташкилотҳо метавонанд мехоҳанд шартномаҳои ҳуқуқӣ, маводи маркетингӣ, тавсифи маҳсулот ва дастурҳои корбарии худро ба гуҷаратӣ тарҷума кунанд. Онҳо инчунин метавонанд онро барои эҷоди таблиғоте истифода баранд, ки хусусиятҳои фарҳангӣ, брошюраҳо, китобҳои электронӣ, бюллетенҳо ва маводи таълимиро ба назар гиранд. Корхонаҳо инчунин метавонанд бо кормандони худ дар гуҷаратӣ муошират кунанд.

Барои кафолати сифати тарҷума, ҷалби тарҷумонҳо аз гуҷаратӣ, ки забонро ҳамчун забони модарӣ хуб медонанд, муҳим аст. Ғайр аз он, агар шумо тиҷорат дошта бошед ва мехоҳед ба бозорҳои гуҷаратӣ ворид шавед, шумо бояд боварӣ ҳосил кунед, ки маҳсулот ва хидматҳои шумо дақиқ тарҷума шудаанд. Ин кафолат медиҳад, ки паеми шумо аз ҷониби шунавандагони мақсаднок дуруст фаҳмида мешавад.

Илова ба хидматҳои тарҷумаи гуҷаратӣ, бисер ташкилотҳо инчунин хидматҳои тарҷумаро пешниҳод мекунанд. Хидматҳои тарҷумонӣ тарҷумаи калимаҳо е гуфтугӯҳои талаффузшавандаро дар бар мегиранд, ба монанди гуфтугӯҳои шахсӣ е телефонӣ. Вақте ки шумо тарҷумонро киро мекунед, онҳо метавонанд фарқиятҳои фарҳангии байни забонҳои англисӣ ва гуҷаратиро фаҳманд ва барои бартараф кардани фарқияти коммуникатсионии байни ин ду забон кӯмак кунанд.

Дар маҷмӯъ, хидматҳои тарҷумаи гуҷаратӣ ба созмонҳо имкон медиҳанд, ки монеаҳои забонро паси сар кунанд ва бо муштариени гуҷаратии худ самаранок муошират кунанд. Ҳамин тавр, агар шумо хоҳед, ки тиҷорати худро ба бозорҳои нав васеъ кунед е бо мизоҷони худ бо забони модарии худ муошират кунед, хидматҳои тарҷумаи гуҷаратӣ метавонанд ба шумо барои расидан ба ҳадафҳои худ кӯмак расонанд.

Кадом кишварҳо бо забони гуҷаратӣ ҳарф мезананд?

Гуджарати забони ҳиндуориеӣ аст, ки дар иелати Гуджарати ҳиндустон мерӯяд ва асосан сокинони гуджарати бо он сӯҳбат мекунанд. Он инчунин дар қаламравҳои наздики иттифоқии Даман Ва Диу, Дадра ва Нагар-Хавели, инчунин дар баъзе қисматҳои Махараштра ва Мадхья-Прадеш сухан меравад. Он инчунин аз ҷониби шумораи зиеди муҳоҷирони ҳиндӣ, ки дар Иелоти Муттаҳида, Шоҳигарии Муттаҳида, Австралия, Африқои Ҷанубӣ, Канада, Осиеи Ҷанубу Шарқӣ ва дигар кишварҳои ҷаҳон зиндагӣ мекунанд, истифода мешавад.

Таърихи забони гуҷаратӣ чист?

Забони гуҷаратӣ таърихи тӯлонӣ ва бой дорад ва решаҳои худро тақрибан 2000 сол дорад. Ин забони ҳиндуориеӣ аст, ки бо ҳиндӣ ва дигар забонҳое, ки Дар Шимоли Ҳиндустон ҳарф мезананд, зич алоқаманд аст. Гуджарати забони расмии Гуджарат, яке аз иелатҳои ғарбии Ҳиндустон аст. Аввалин асарҳои маъруфи адабӣ бо ин забон ба асри 12 мелодӣ тааллуқ доранд ва баъзе порчаҳо шояд ҳатто қадимтар бошанд. Бо гузашти вақт, гуҷаратӣ таҳаввул ефт ва таъсири сарчашмаҳои гуногун, аз ҷумла арабӣ, форсӣ, англисӣ ва португалӣ гирифт. Гуҷаратӣ инчунин ба забони тиҷорат табдил ефт, зеро минтақаи Гуҷарат хонаи бисер тоҷирон буд. Дар замонҳои баъдтар, адабиети гуҷаратӣ дар асрҳои 19 ва 20 рушд кард, вақте ки муаллифони маъруф Ба Монанди Ганди, Тагор ва Нараян баъзе аз маъруфтарин асарҳои ин давраро офариданд. Имрӯз зиеда аз 65 миллион нафар бо забони гуҷаратӣ ҳарф мезананд ва он дар байни забонҳои модарии ҷаҳон дар ҷои 26-ум қарор дорад.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони гуҷаратӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Махатма Ганди: Ҳуқуқшинос, пешвои сиесӣ Ва файласуф Аз рӯи касб, Махатма Ганди яке аз шахсиятҳои бонуфуз дар мубориза барои озодии Ҳиндустон буд. Вай инчунин ба рушди забон ва адабиети гуҷаратӣ таъсири калон гузошт.
2. Морарҷӣ Десай: Морарҷӣ Десай аз Соли 1977 то 1979 сарвазири чоруми Ҳиндустон буд. Вай инчунин бо садоқати худ ба рушд ва маъруфсозии забони гуҷаратӣ маъруф буд.
3. Кави Кант: Кави Кант шоир ва нависандаи маъруфи гуҷаратӣ буд, ки бисер китобҳои маъмул ва адабиети бадеиро ба забони гуҷаратӣ навиштааст. Вай яке аз бузургтарин муаллифони адабиети гуҷаратӣ ҳисобида мешавад.
4. Кави Нармад: Кави Нармад, ки Бо Номи Нараян Хемчандра низ маъруф аст, шоир ва драматурги гуҷаратӣ буд, ки яке аз муҳимтарин шахсиятҳои таърихи адабиети гуҷаратӣ ба ҳисоб меравад.
5. Умашанкар Ҷоши: Умашанкар Ҷоши шоири маъруфи гуҷаратӣ, романист, драматург, мунаққид ва эссеист буд. Вай инчунин дар рушди забон ва адабиети гуҷаратӣ саҳми калон гузоштааст.

Сохтори забони гуҷаратӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Забони гуҷаратӣ забони ҳиндуориеӣ бо сохтори равшан ва равшан муайяншуда мебошад. Он бо системаи сеқабатаи морфология, синтаксис ва фонологияи худ хос аст. Аз нуқтаи назари морфология, дар гуҷаратӣ исмҳо, сифатҳо, ҷонишинҳо, феълҳо ва дигар қисмҳои нутқ мавҷуданд. Системаи феълӣ махсусан мураккаб аст ва бисер пайвандакҳои феълӣ ва ерирасонро дар бар мегирад. Синтаксис дар гуджарати ба сохтори субъект объект феъл (SOV) мувофиқат мекунад. Ниҳоят, гуджарати дорои маҷмӯи беназири ҳамсадоҳо мебошад, ки аз 32 фонема иборат аст, ки минбаъд онҳоро ба 9 овози ибтидоӣ ва 23 овози дуюмдараҷа тақсим кардан мумкин аст.

Чӣ тавр забони гуҷаратиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо омӯхтани якчанд ибораҳои асосӣ дар гуҷаратӣ оғоз кунед. Барои омӯхтани алифбо ва талаффуз вақт ҷудо кунед, зеро гуҷаратӣ дар муқоиса бо забони англисӣ қоидаҳои дигарро риоя мекунад.
2. Мураббӣ е забони модариро ебед, ки ба шумо дар омӯзиши забон кӯмак кунад. Доштани касе, ки метавонад ба саволҳо ҷавоб диҳад ва мафҳумҳои асосиро шарҳ диҳад, метавонад хеле муфид бошад.
3. Воситаҳои онлайнро истифода баред, то ба шумо дар омӯхтани гуҷаратӣ кӯмак расонанд. Захираҳои зиеде мавҷуданд, ки дарсҳои аудиоӣ, матнҳо ва машқҳоро таъмин мекунанд.
4. Малакаҳои забонии худро дар сӯҳбатҳои воқеӣ амалӣ кунед. Кӯшиш кунед, ки ба сӯҳбати онлайн ҳамроҳ шавед е барои қаҳва бо гӯяндаи гуҷаратӣ вохӯред.
5. Китобҳо хонед, филмҳо тамошо кунед ва дар гуҷаратӣ мусиқӣ гӯш кунед. Ин ба шумо барои беҳтар фаҳмидани забон кӯмак мекунад.
6. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Шинос шудан бо фарҳанги гуҷаратӣ ба шумо кӯмак мекунад, ки нозукиҳои нозуки забонро қадр кунед.