Эсперанто Итолиевӣ Тарҷума

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки соли 1887 аз ҷониби доктор Л.Л. Заменгоф, табиб ва забоншиноси полякӣ сохта шудааст. Он барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ дар сатҳи байналмилалӣ ва табдил додани забони дуввуми муассир барои одамони кишварҳои гуногун таҳия шудааст. Имрӯз дар зиеда аз 100 кишвар якчанд миллион нафар бо эсперанто ҳарф мезананд ва онро бисер созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун забони корӣ истифода мебаранд.

Грамматикаи эсперанто хеле содда ҳисобида мешавад, ки омӯзиши онро дар муқоиса бо забонҳои дигар хеле осон мекунад. Ин соддагардонӣ онро махсусан барои тарҷума мувофиқ месозад. Ғайр аз он, эсперанто ба таври васеъ қабул ва фаҳмо аст, ки имкон медиҳад онро дар лоиҳаҳои тарҷума истифода баранд, ки дар акси ҳол якчанд забонро талаб мекунанд.

Тарҷума ба эсперанто дар ҷаҳони тарҷума ҷои беназирро ишғол мекунад. Баръакси тарҷумаҳои дигар, ки аз ҷониби ноширони забони тарҷума сохта шудаанд, тарҷума ба эсперанто ба тарҷумонҳое такя мекунад, ки ҳам эсперанто ва ҳам забони аслиро хуб медонанд. Ин маънои онро дорад, ки тарҷумонҳо набояд забони модарии ҳарду забон бошанд, то бо дақиқ тарҷума кунанд.

Ҳангоми тарҷумаи мавод аз як забон ба эсперанто муҳим аст, ки забони аслӣ дар тарҷумаи натиҷа дақиқ ифода карда шавад. Ин метавонад душвор бошад, зеро баъзе забонҳо ибораҳо, калимаҳо ва мафҳумҳои идиомавӣ доранд, ки мустақиман ба эсперанто тарҷума карда намешаванд. Барои кафолат додани он, ки ин нозукиҳои забони аслӣ дар тарҷумаи эсперанто дуруст ифода ефтаанд, шояд омӯзиш ва таҷрибаи махсус лозим шавад.

Ғайр аз он, азбаски дар эсперанто барои мафҳумҳо е калимаҳои муайян эквивалент вуҷуд надорад, барои равшан ва дақиқ шарҳ додани ин ғояҳо истифода бурдани давраҳо муҳим аст. Ин яке аз роҳҳое мебошад, ки тарҷумаи эсперанто аз тарҷумаҳои ба забонҳои дигар гузаронидашуда ба куллӣ фарқ мекунад, ки дар он як ибора е мафҳум метавонад муодили мустақим дошта бошад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба эсперанто воситаи беназир ва муфид барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ мебошад. Бо такя ба тарҷумонҳое, ки ҳам забони аслӣ ва ҳам эсперанторо амиқ мефаҳманд, тарҷумаҳоро зуд ва дақиқ иҷро кардан мумкин аст. Ниҳоят, бо истифода аз миқесҳо барои ифодаи мафҳумҳо ва ибораҳои мураккаб, тарҷумонҳо метавонанд кафолат диҳанд, ки маънои забони аслӣ дар тарҷума ба эсперанто дақиқ интиқол дода шудааст.

Кадом кишварҳо бо забони эсперанто ҳарф мезананд?

Эсперанто дар ягон кишвар забони расман эътирофшуда нест. Тахмин меравад, ки тақрибан 2 миллион нафар дар саросари ҷаҳон метавонанд бо эсперанто ҳарф зананд, аз ин рӯ дар бисер кишварҳои ҷаҳон ҳарф мезананд. Он бештар дар кишварҳое чун Олмон, Ҷопон, Лаҳистон, Бразилия ва Чин паҳн шудааст.

Таърихи забони эсперанто чист?

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки дар охири асри 19 аз ҷониби офтальмологи поляк Л.Л. Заменгоф сохта шудааст. Ҳадафи ӯ таҳияи забоне буд, ки пули васеъ истифодашаванда байни фарҳангҳо, забонҳо ва миллатҳо хоҳад буд. Вай забони оддии забоншиносиро интихоб кард, ки ба назари ӯ омӯхтан нисбат ба забонҳои мавҷуда осонтар хоҳад буд.
Заменгоф аввалин китоби худро дар бораи забони Худ Unua Libro (китоби Аввал) 26 июли соли 1887 бо тахаллуси доктор Эсперанто (ки маънои онро дорад он касе, ки умедвор аст) нашр кард. Эсперанто зуд паҳн шуд ва дар охири аср ба ҳаракати байналмилалӣ табдил ефт. Дар ин вақт дар ин забон бисер корҳои ҷиддӣ ва илмӣ навишта шуда буданд. Аввалин конгресси Байналмилалӣ Дар Фаронса соли 1905 баргузор шуд.
Соли 1908 ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто (UEA) бо мақсади маъмулгардонии забон ва мусоидат ба ҳамдигарфаҳмии байналмилалӣ таъсис дода шуд. Дар ибтидои асри 20, якчанд кишварҳо эсперанторо ҳамчун забони расмии ерирасони худ қабул карданд ва дар саросари ҷаҳон якчанд ҷомеаҳои нав таъсис дода шуданд.
Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба рушди эсперанто фишор овард, аммо он намурд. СОЛИ 1954 UEA эъломияи Булонро қабул кард, ки дар он принсипҳо ва ҳадафҳои асосии эсперанто оварда шуданд. Инро Эъломияи ҳуқуқи эсперанто дар соли 1961 қабул кард.
Имрӯз, эсперанто аз ҷониби якчанд ҳазор нафар дар саросари ҷаҳон, асосан ҳамчун маҳфил, ҳарф мезанад, гарчанде ки баъзе созмонҳо то ҳол истифодаи онро ҳамчун забони амалии байналмилалӣ ташвиқ мекунанд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони эсперанто саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовико Заменгоф офаридгори забони эсперанто.
2. Уилям Олд шоир ва муаллифи шотландӣ аст, ки аз ҷумла шеъри классикии "Адя" - ро бо эсперанто ва инчунин бисер асарҳои дигарро бо ин забон навиштааст.
3. Хамфри Тонкин профессори амрикоӣ ва президенти собиқи ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто мебошад, ки зиеда аз даҳ китоб бо забони эсперанто навиштааст.
4. Л. Л. Заменгоф писари Людовико Заменгоф ва ношири Фундаменто де эсперанто, аввалин грамматикаи расмӣ ва луғати эсперанто.
5. Пробал Дасгупта муаллиф, муҳаррир ва тарҷумони ҳиндӣ, ки китоби ниҳоии грамматикаи эсперанторо навиштааст Грамматикаи нави соддашудаи эсперанто. Ба ӯ инчунин эҳеи ин забон Дар Ҳиндустон нисбат дода мешавад.

Сохтори забони эсперанто чӣ гуна аст?

Эсперанто забони сохташуда аст, ки маънои онро дорад, ки он қасдан тавре тарҳрезӣ шудааст, ки мунтазам, мантиқӣ ва омӯхтан осон бошад. Ин забони агглютинативӣ аст, яъне калимаҳои нав тавассути омезиши решаҳо ва аффиксҳо ба вуҷуд меоянд, ки омӯхтани забонро нисбат ба забонҳои табиӣ хеле осонтар мекунад. Тартиби асосии калимаҳои он ба ҳамон қолаби аксари забонҳои аврупоӣ мувофиқат мекунад: субъект феъл объект (SVO). Грамматика хеле содда аст, зеро дар исмҳо мақолаи муайян е номуайян вуҷуд надорад ва фарқияти гендерӣ вуҷуд надорад. Инчунин ягон қонуншиканӣ вуҷуд надорад, яъне бо омӯхтани қоидаҳо шумо метавонед онҳоро ба ягон калима татбиқ кунед.

Чӣ тавр забони эсперанторо ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забони эсперанто оғоз кунед. Асосҳои грамматика, луғат ва талаффузро омӯзед. Дар Интернет захираҳои зиеди ройгон мавҷуданд, ба монанди Duolingo, Lernu ва La Lingvo Internacia.
2. Истифодаи забонро машқ кунед. Бо забони модарӣ е дар ҷомеаи онлайни эсперанто бо эсперанто сӯҳбат кунед. То ҳадди имкон дар чорабиниҳо ва семинарҳои эсперанто иштирок кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро ба таври табиӣ омӯзед ва аз гӯяндагони ботаҷриба фикру мулоҳизаҳо гиред.
3. Китобҳо хонед ва филмҳои эсперанторо тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки фаҳмиши худро дар бораи забон инкишоф диҳед ва луғатро пур кунед.
4. Ҳамсӯҳбат пайдо кунед е курси эсперанто гиред. Доштани касе, ки бо забон мунтазам машқ кунад, як роҳи олии омӯхтан аст.
5. Забонро ҳарчи зудтар истифода баред. Беҳтарин роҳи озодона донистани ҳама гуна забон ин ҳарчи зудтар истифода бурдани он аст. Новобаста аз он ки шумо бо дӯстон муошират мекунед е почтаи электронӣ менависед, ҳарчи бештар эсперанторо истифода баред.

Забони итолиевӣ забони зебоест, ки романтикаи Италияро ба ҳает меорад. Он инчунин як забони муҳим барои корхонаҳо ва созмонҳо дар саросари ҷаҳон аст, зеро Италия як маркази муҳими иқтисодӣ ва фарҳангӣ мебошад. Новобаста аз он ки ба шумо лозим аст, ки бо муштариен муошират кунед, бо ҳамкорон ҳамкорӣ кунед е ҳуҷҷатҳои ба забони итолиевӣ навишташударо фаҳмед, хидматҳои тарҷума метавонанд интиқоли дақиқи иттилоотро таъмин кунанд.

Тарҷума аз итолиевӣ ба англисӣ е англисӣ ба итолиевӣ вазифаи душворест, ки тарҷумони ботаҷрибаро барои самаранок интиқол додани нозукиҳои забон талаб мекунад. Мушкилоти аввал дар тарҷума аз итолиевӣ ба англисӣ е англисӣ ба итолиевӣ сохтори гуногуни забон аст. Ҷумлаи итолиевӣ одатан аз мавзӯъ, объект ва феъли амал иборат аст ва пас аз он зарф е дигар муайянкунандаҳо. Дар забони англисӣ тартиби ҷойгиршавии ин категорияҳо аксар вақт баръакс аст.

Мушкилоти дигаре, ки ҳангоми тарҷума ба итолиевӣ ба миен меояд, дар вариантҳои сершумори минтақавӣ дар дохили забон аст. Азбаски Дар Италия даҳҳо лаҳҷаҳо мавҷуданд, бисер тарҷумонҳо барои беҳтар расонидани хусусиятҳои беназири фарҳангии минтақа ба лаҳҷаҳои мушаххаси минтақавӣ тахассус доранд. Ғайр аз он, муҳим аст, ки тарҷумон ибораҳо ва ибораҳои гуфтугӯиро, ки аксар вақт дар гуфтугӯ е навиштан ба забони итолиевӣ истифода мешаванд, фаҳмад.

Илова ба донистани нозукиҳои забон, тарҷумонҳои муассири итолиевӣ бояд дар бораи фарҳанг ва таърихи кишвар маълумоти хуб дошта бошанд. Ин ба онҳо имкон медиҳад, ки ҳуҷҷатро дар заминаи аслии худ тафсир кунанд ва тарҷумаи пурмазмунтарро таъмин кунанд.

Омӯзиши тарҷумаи дақиқ аз итолиевӣ метавонад ба рушди тиҷорат мусоидат кунад ва муоширатро бо шунавандагони ҷаҳонӣ осон кунад. Хизматрасониҳои тарҷумаи касбӣ пешниҳод карда мешаванд, ки ба ташкилотҳо дар бартараф кардани монеаи забон кӯмак мерасонанд, дар ҳоле ки зебоии забонро нигоҳ медоранд. Ҳамкорӣ бо гурӯҳи ботаҷрибаи тарҷумонҳо беҳтарин роҳи таъмини муоширати дақиқ ва пурмазмун бо забони итолиевӣ мебошад.

Кадом кишварҳо бо забони итолиевӣ ҳарф мезананд?

Забони итолиевӣ забони расмӣ Дар Италия, Сан-Марино, Ватикан ва қисматҳои Швейтсария мебошад. Он инчунин Дар Албания, Малта, Монако, Словения ва Хорватия сухан меравад. Ғайр аз он, дар саросари ҷаҳон якчанд ҷамоатҳои итолиевӣ мавҷуданд, аз ҷумла дар кишварҳое, ба монанди Иелоти муттаҳида, Фаронса ва Аргентина.

Таърихи забони итолиевӣ чист?

Таърихи забони итолиевӣ тӯлонӣ ва мураккаб аст. Аввалин зикри хаттии забони итолиеӣ ба асри 9 мелодӣ рост меояд, гарчанде ки эҳтимол дорад, ки ин забон хеле пештар сухан мерафт. Забони итолиеӣ аз лаҳҷаҳои лонгобардӣ, олмонӣ, ки аз ҷониби лангобардҳо, мардуми олмонӣ, ки дар асри 6 мелодӣ ба нимҷазираи Италия ҳуҷум карда буданд, сухан мерафт.
Аз асри 9 то асри 14 забони итолиеӣ бо рушди лаҳҷаҳои минтақавӣ дар тамоми нимҷазира хеле таҳаввул ефт. Дар ин давра лаҳҷаи тосканӣ е "тоскана" ба вуҷуд омад, ки асоси забони муосири стандартии итолиевӣ гардид.
Дар асри 15, таъсири нависандагон Аз Флоренсия, Рум ва Венетсия боиси стандартизатсияи минбаъдаи забон гардид. Дар ин вақт ба луғати забон калимаҳои зиеди лотинӣ, ба монанди "amoroso" (зебо) ва "dolce" (ширин) дохил карда шуданд.
Дар асрҳои 16-17 Италия давраи эҷодиети бузурги адабиро аз сар мегузаронд. Шахсиятҳои бонуфузтарини он замон Данте, Петрарка ва Боккаччо буданд, ки асарҳои онҳо ба забон таъсири калон расонданд.
Дар Асри 19 Дар Италия раванди муттаҳидшавии сиесӣ ба амал омад ва забони нави стандартӣ е "Italiano Comune"таъсис дода шуд. Забони расмии Италия ҳоло ба шарофати мероси барҷастаи адабии он ба лаҳҷаи тоскана асос ефтааст.
Сарфи назар аз таърихи тӯлонии худ, итолиевӣ забонест, ки то ҳол дар нутқи ҳаррӯза дар бисер қисматҳои кишвар фаъолона истифода мешавад.

Дар байни 5 нафаре, ки ба омӯзиши забони итолиевӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Данте Алигьери (12651321): Аксар вақт "Падари забони итолиеӣ" Номида Мешавад, Данте "Комедияи Илоҳӣ" - ро навиштааст ва ба ӯ таъсиси диалекти тосканӣ ҳамчун асоси забони муосири стандартии итолиевӣ нисбат дода мешавад.
2. Петрарка (13041374): шоир ва олими Итолиевӣ, Петраркаро барои таъсири гуманистии худ дар ед доранд ва инчунин ихтироъи шакли сонетии шеърро нисбат медиҳанд. Вай бо забони итолиеӣ бисер менавишт ва ба адабӣ кардани ин забон кӯмак мекард.
3. Боккаччо (1313-1375): нависандаи Итолиевии асри 14, Боккаччо як қатор асарҳоро ба забони итолиеӣ, Аз ҷумла "Декамерон" ва ҳикояҳо аз ҳаети Сент-Франсис навиштааст. Кори ӯ ба густариши ҳудуди забони итолиеӣ берун аз лаҳҷаҳои он ва эҷоди як навъ забони франкӣ кӯмак кард.
4. Луиджи Пиранделло (18671936): Барандаи ҷоизаи Нобел, драматург, Пиранделло бисер асарҳо бо забони итолиеӣ навиштааст, ки ба мавзӯъҳои бегонагии иҷтимоӣ ва орзуи экзистенсиалӣ дахл доранд. Истифодаи он аз забони ҳаррӯза ба васеъ истифодашаванда ва фаҳмо шудани ин забон мусоидат кард.
5. Уо Фосколо (17781827): Яке аз шахсиятҳои бонуфузтарини романтизми итолиевӣ, Фосколо ба ташаккули забони забони муосири итолиеӣ кӯмак кард, ки истифодаи рифмҳо, метрҳо ва дигар шартҳои шоиронаро маъмул кард.

Сохтори забони итолиевӣ чӣ гуна сохта шудааст?

Забони итолиевӣ забони романӣ аст ва мисли дигар забонҳои романӣ дар атрофи феълҳо сохта шудааст. Он дорои тартиби субъективӣ-феълӣ-объектии калимаҳо ва системаи мураккаби замонҳо ва майлҳо барои ифодаи гузашта, ҳозира ва оянда мебошад. Он аз сабаби нозукиҳои мураккаб ва фарқиятҳои нозуки маънои калимаҳо яке аз забонҳои душвортарин барои омӯхтан ҳисобида мешавад.

Чӣ тавр забони итолиевиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо сари худ ғӯтонед: роҳи Беҳтарини омӯхтани забон ин ба қадри имкон ғарқ шудан аст. Ин маънои онро дорад, ки ба қадри имкон забони итолиевиро бишнавед, гап занед ва хонед. Филмҳо, намоишҳои телевизионӣ, мусиқӣ, китобҳо ва сӯҳбатҳои итолиевиро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед.
2. Асосҳои грамматикаи итолиевиро омӯзед, алахусус замони феълҳо, ҷинси исмҳо ва шаклҳои ҷонишинҳо. Аз сӯҳбати ибтидоӣ оғоз кунед, ба монанди муаррифии худ, савол додан ва посух додан ба онҳо ва изҳори эҳсосот.
3. Мунтазам машқ кунед: Омӯзиши ҳама гуна забон фидокорӣ ва амалияро талаб мекунад. Боварӣ ҳосил кунед, ки шумо ҳамеша вақти худро барои омӯзиш ва амалияи итолиевӣ сарф мекунед.
4. Захираҳоро оқилона истифода баред: захираҳои зиеде мавҷуданд, ки ба шумо барои омӯхтани забони итолиевӣ кӯмак мерасонанд. Аз курси онлайни омӯзиши забон, луғатҳо, китобҳои гуфтугӯӣ ва китобҳои аудиоӣ истифода баред.
5. Ҳавасманд бошед: Омӯзиши ягон забон метавонад душвор бошад. Ҳадафҳои хурд гузоред ва ҳангоми расидан ба онҳо худро мукофот диҳед. Пешрафти худро ҷашн гиред!
6. Хурсандӣ кунед: омӯзиши забони итолиевӣ бояд таҷрибаи шавқовар ва гуворо бошад. Бо бозӣ кардани бозиҳои забонӣ е тамошои мультфильмҳои итолиевӣ раванди омӯзишро шавқовар кунед. Шумо ҳайрон мешавед, ки чӣ қадар зуд меомӯзед.