Эсперанто Словацкий Тарҷума

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки соли 1887 аз ҷониби доктор Л.Л. Заменгоф, табиб ва забоншиноси полякӣ сохта шудааст. Он барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ дар сатҳи байналмилалӣ ва табдил додани забони дуввуми муассир барои одамони кишварҳои гуногун таҳия шудааст. Имрӯз дар зиеда аз 100 кишвар якчанд миллион нафар бо эсперанто ҳарф мезананд ва онро бисер созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун забони корӣ истифода мебаранд.

Грамматикаи эсперанто хеле содда ҳисобида мешавад, ки омӯзиши онро дар муқоиса бо забонҳои дигар хеле осон мекунад. Ин соддагардонӣ онро махсусан барои тарҷума мувофиқ месозад. Ғайр аз он, эсперанто ба таври васеъ қабул ва фаҳмо аст, ки имкон медиҳад онро дар лоиҳаҳои тарҷума истифода баранд, ки дар акси ҳол якчанд забонро талаб мекунанд.

Тарҷума ба эсперанто дар ҷаҳони тарҷума ҷои беназирро ишғол мекунад. Баръакси тарҷумаҳои дигар, ки аз ҷониби ноширони забони тарҷума сохта шудаанд, тарҷума ба эсперанто ба тарҷумонҳое такя мекунад, ки ҳам эсперанто ва ҳам забони аслиро хуб медонанд. Ин маънои онро дорад, ки тарҷумонҳо набояд забони модарии ҳарду забон бошанд, то бо дақиқ тарҷума кунанд.

Ҳангоми тарҷумаи мавод аз як забон ба эсперанто муҳим аст, ки забони аслӣ дар тарҷумаи натиҷа дақиқ ифода карда шавад. Ин метавонад душвор бошад, зеро баъзе забонҳо ибораҳо, калимаҳо ва мафҳумҳои идиомавӣ доранд, ки мустақиман ба эсперанто тарҷума карда намешаванд. Барои кафолат додани он, ки ин нозукиҳои забони аслӣ дар тарҷумаи эсперанто дуруст ифода ефтаанд, шояд омӯзиш ва таҷрибаи махсус лозим шавад.

Ғайр аз он, азбаски дар эсперанто барои мафҳумҳо е калимаҳои муайян эквивалент вуҷуд надорад, барои равшан ва дақиқ шарҳ додани ин ғояҳо истифода бурдани давраҳо муҳим аст. Ин яке аз роҳҳое мебошад, ки тарҷумаи эсперанто аз тарҷумаҳои ба забонҳои дигар гузаронидашуда ба куллӣ фарқ мекунад, ки дар он як ибора е мафҳум метавонад муодили мустақим дошта бошад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба эсперанто воситаи беназир ва муфид барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ мебошад. Бо такя ба тарҷумонҳое, ки ҳам забони аслӣ ва ҳам эсперанторо амиқ мефаҳманд, тарҷумаҳоро зуд ва дақиқ иҷро кардан мумкин аст. Ниҳоят, бо истифода аз миқесҳо барои ифодаи мафҳумҳо ва ибораҳои мураккаб, тарҷумонҳо метавонанд кафолат диҳанд, ки маънои забони аслӣ дар тарҷума ба эсперанто дақиқ интиқол дода шудааст.

Кадом кишварҳо бо забони эсперанто ҳарф мезананд?

Эсперанто дар ягон кишвар забони расман эътирофшуда нест. Тахмин меравад, ки тақрибан 2 миллион нафар дар саросари ҷаҳон метавонанд бо эсперанто ҳарф зананд, аз ин рӯ дар бисер кишварҳои ҷаҳон ҳарф мезананд. Он бештар дар кишварҳое чун Олмон, Ҷопон, Лаҳистон, Бразилия ва Чин паҳн шудааст.

Таърихи забони эсперанто чист?

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки дар охири асри 19 аз ҷониби офтальмологи поляк Л.Л. Заменгоф сохта шудааст. Ҳадафи ӯ таҳияи забоне буд, ки пули васеъ истифодашаванда байни фарҳангҳо, забонҳо ва миллатҳо хоҳад буд. Вай забони оддии забоншиносиро интихоб кард, ки ба назари ӯ омӯхтан нисбат ба забонҳои мавҷуда осонтар хоҳад буд.
Заменгоф аввалин китоби худро дар бораи забони Худ Unua Libro (китоби Аввал) 26 июли соли 1887 бо тахаллуси доктор Эсперанто (ки маънои онро дорад он касе, ки умедвор аст) нашр кард. Эсперанто зуд паҳн шуд ва дар охири аср ба ҳаракати байналмилалӣ табдил ефт. Дар ин вақт дар ин забон бисер корҳои ҷиддӣ ва илмӣ навишта шуда буданд. Аввалин конгресси Байналмилалӣ Дар Фаронса соли 1905 баргузор шуд.
Соли 1908 ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто (UEA) бо мақсади маъмулгардонии забон ва мусоидат ба ҳамдигарфаҳмии байналмилалӣ таъсис дода шуд. Дар ибтидои асри 20, якчанд кишварҳо эсперанторо ҳамчун забони расмии ерирасони худ қабул карданд ва дар саросари ҷаҳон якчанд ҷомеаҳои нав таъсис дода шуданд.
Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба рушди эсперанто фишор овард, аммо он намурд. СОЛИ 1954 UEA эъломияи Булонро қабул кард, ки дар он принсипҳо ва ҳадафҳои асосии эсперанто оварда шуданд. Инро Эъломияи ҳуқуқи эсперанто дар соли 1961 қабул кард.
Имрӯз, эсперанто аз ҷониби якчанд ҳазор нафар дар саросари ҷаҳон, асосан ҳамчун маҳфил, ҳарф мезанад, гарчанде ки баъзе созмонҳо то ҳол истифодаи онро ҳамчун забони амалии байналмилалӣ ташвиқ мекунанд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони эсперанто саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовико Заменгоф офаридгори забони эсперанто.
2. Уилям Олд шоир ва муаллифи шотландӣ аст, ки аз ҷумла шеъри классикии "Адя" - ро бо эсперанто ва инчунин бисер асарҳои дигарро бо ин забон навиштааст.
3. Хамфри Тонкин профессори амрикоӣ ва президенти собиқи ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто мебошад, ки зиеда аз даҳ китоб бо забони эсперанто навиштааст.
4. Л. Л. Заменгоф писари Людовико Заменгоф ва ношири Фундаменто де эсперанто, аввалин грамматикаи расмӣ ва луғати эсперанто.
5. Пробал Дасгупта муаллиф, муҳаррир ва тарҷумони ҳиндӣ, ки китоби ниҳоии грамматикаи эсперанторо навиштааст Грамматикаи нави соддашудаи эсперанто. Ба ӯ инчунин эҳеи ин забон Дар Ҳиндустон нисбат дода мешавад.

Сохтори забони эсперанто чӣ гуна аст?

Эсперанто забони сохташуда аст, ки маънои онро дорад, ки он қасдан тавре тарҳрезӣ шудааст, ки мунтазам, мантиқӣ ва омӯхтан осон бошад. Ин забони агглютинативӣ аст, яъне калимаҳои нав тавассути омезиши решаҳо ва аффиксҳо ба вуҷуд меоянд, ки омӯхтани забонро нисбат ба забонҳои табиӣ хеле осонтар мекунад. Тартиби асосии калимаҳои он ба ҳамон қолаби аксари забонҳои аврупоӣ мувофиқат мекунад: субъект феъл объект (SVO). Грамматика хеле содда аст, зеро дар исмҳо мақолаи муайян е номуайян вуҷуд надорад ва фарқияти гендерӣ вуҷуд надорад. Инчунин ягон қонуншиканӣ вуҷуд надорад, яъне бо омӯхтани қоидаҳо шумо метавонед онҳоро ба ягон калима татбиқ кунед.

Чӣ тавр забони эсперанторо ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забони эсперанто оғоз кунед. Асосҳои грамматика, луғат ва талаффузро омӯзед. Дар Интернет захираҳои зиеди ройгон мавҷуданд, ба монанди Duolingo, Lernu ва La Lingvo Internacia.
2. Истифодаи забонро машқ кунед. Бо забони модарӣ е дар ҷомеаи онлайни эсперанто бо эсперанто сӯҳбат кунед. То ҳадди имкон дар чорабиниҳо ва семинарҳои эсперанто иштирок кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро ба таври табиӣ омӯзед ва аз гӯяндагони ботаҷриба фикру мулоҳизаҳо гиред.
3. Китобҳо хонед ва филмҳои эсперанторо тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки фаҳмиши худро дар бораи забон инкишоф диҳед ва луғатро пур кунед.
4. Ҳамсӯҳбат пайдо кунед е курси эсперанто гиред. Доштани касе, ки бо забон мунтазам машқ кунад, як роҳи олии омӯхтан аст.
5. Забонро ҳарчи зудтар истифода баред. Беҳтарин роҳи озодона донистани ҳама гуна забон ин ҳарчи зудтар истифода бурдани он аст. Новобаста аз он ки шумо бо дӯстон муошират мекунед е почтаи электронӣ менависед, ҳарчи бештар эсперанторо истифода баред.

Тарҷумаи словакӣ ин амалияи тарҷумаи хаттӣ е шифоҳӣ аз як забон ба забони дигар аст. Ин як соҳаи баландихтисос аст, ки миқдори зиеди дониш ва таҷрибаро талаб мекунад. Забони словакӣ дар Словакия забони расмӣ аст, аз ин рӯ ҳар як ҳуҷҷат е паеми тарҷумашаванда бояд ба стандартҳои баландтарини дақиқӣ ва касбият ҷавобгӯ бошад.

Раванди тарҷума ба забони словакӣ бо интихоби тарҷумоне, ки барои иҷрои вазифаи гузошташуда тахассус дорад, оғоз меебад. Тарҷумон бояд ҳам забони аслӣ ва ҳам забони тарҷумаро хуб донад ва инчунин бо нозукиҳои беназири фарҳангӣ ва забонии марбут ба забони словакӣ ошно бошад. Ғайр аз он, тарҷумон бояд паеми пешбинишудаи маводи аслиро дақиқ тафсир карда тавонад.

Пас аз интихоби тарҷумони дуруст, қадами навбатӣ барои онҳо оғоз кардани тарҷумаи маводи манбаъ ба забони тарҷума мебошад. Вобаста аз мураккабии матн, ин метавонад аз якчанд дақиқа то якчанд соат тӯл кашад. Дар баъзе ҳолатҳо, тарҷумон метавонад ба машварати коршиноси забон е фарҳанг ниез дошта бошад, то дақиқӣ ва пуррагии тарҷумаро таъмин кунад.

Пас аз ба итмом расидани тарҷума, барои тарҷумон муҳим аст, ки кори худро барои дақиқӣ тафтиш кунад. Ин маънои онро дорад, ки матнро такроран хонед, то боварӣ ҳосил кунед, ки ҳама далелҳо, рақамҳо ва ҳатто нозукиҳо дуруст интиқол дода шудаанд. Тарҷумон инчунин бояд номуайянӣ ва нодурустии эҳтимолиро дар маводи манбаъ назорат кунад ва ҳама гуна ислоҳи заруриро ворид кунад.

Тарҷума ба забони словакӣ метавонад душвор, вале муфид бошад. Бо дониш ва таҷрибаи зарурӣ, тарҷумони соҳибихтисос метавонад тарҷумаи бенуқсонро таъмин кунад ва ба муоширати бомуваффақияти байни ду фарҳанги гуногун оварда расонад.

Кадом кишварҳо бо забони словакӣ ҳарф мезананд?

Забони словакӣ асосан Дар Словакия сухан меравад, аммо онро дар дигар кишварҳо, аз ҷумла Австрия, Чехия, Маҷористон, Лаҳистон, Сербия ва Украина низ дидан мумкин аст.

Таърихи забони словакӣ чист?

Словакӣ забони славянии ғарбӣ, ки решаҳои худро ба праславянӣ мегирад, ки ба асри 5 эраи мо рост меояд. Дар асрҳои аввали миена забони словакӣ ҳамчун забони мустақил рушд кард ва зери таъсири диалектҳои лотинӣ, чехӣ ва олмонӣ қарор дошт. Дар асри 11 забони славянии қадим забони муоширати Словакия гардид ва то асри 19 чунин буд. Дар миенаи солҳои 1800 стандартизатсияи минбаъдаи забони словакӣ оғоз ефт ва грамматика ва имлои ягона муқаррар карда шуд. Дар Соли 1843 Антон Бернолак версияи кодификатсияшудаи забонро нашр кард, ки баъдтар ҳамчун стандарти Бернолак маъруф шуд. Ин стандарт дар тӯли асри 19 якчанд маротиба таҷдид ва аз нав дида баромада шуд, ки дар ниҳоят ба пайдоиши забони муосири словакӣ, ки имрӯз истифода мешавад, оварда расонд.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши забони словакӣ саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовит Штур (1815 1856): забоншинос, нависанда ва сиесатмадори словакӣ, ки дар давраи эҳеи Миллии Словакия дар асри 19 шахси муҳим буд. Вай аввалин стандарти забони словакиро, Ки Бо номи "Забони Людовик Штур"маъруф аст, таҳия кард.
2. Павол Добшинский (1827 1885): шоир, драматург ва прозаики словакӣ, ки асарҳои ӯ дар рушди забони адабии муосири словакӣ нақши калидӣ бозидаанд.
3. Юзеф Милослав Хурбан (18171886): нависанда, шоир ва ношири словакӣ, ки яке аз аввалин ҷонибдорони ҳувияти миллии словакӣ буд. Асарҳои ӯ, аз ҷумла шеър ва романҳои таърихӣ, ба ташаккули рушди забони муосири словакӣ кӯмак карданд.
4. Антон Бернолак (1762 1813): филолог ва рӯҳонии словакӣ, ки аввалин шакли кодификатсияшудаи забони муосири словакиро офарид, ки онро забони Бернолак номид.
5. Мартин Хаттала (1910-1996): забоншинос ва лексикографи словакӣ, ки аввалин луғати словакиро навиштааст ва инчунин дар бораи грамматика ва калимасозии словакӣ бисер навиштааст.

Сохтори забони словакӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони словакӣ асосан ба сохтори забонҳои дигари славянӣ, ба монанди чехӣ ва русӣ асос ефтааст. Он ба синтаксиси субъект-феъл-объект мувофиқат мекунад ва дорои системаи мураккаби майл кардани исмҳо, пайвастшавии феълҳо ва ишора кардани феълҳо мебошад. Ин забони флексивӣ бо ҳафт ҳолат ва ду ҷинс аст. Забони словакӣ инчунин ҷанбаҳои зиеди феълӣ ва инчунин ду вақт (ҳозира ва гузашта) дорад. Мисли дигар забонҳои славянӣ, шаклҳои гуногуни грамматикии калимаҳо аз як реша сарчашма мегиранд.

Чӣ тавр забони словакиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Китоби дарсии словакӣ ва дафтарчаи корӣ харед. Ин манбаи асосии луғат, грамматика ва фарҳанги шумо хоҳад буд.
2. Захираҳои онлайнро истифода баред. Дар YouTube бисер видеоҳои ройгони омӯзиши забони словакӣ мавҷуданд, ки ройгон дастрасанд. Инчунин вебсайтҳои зиеде мавҷуданд, ки дар онҳо машқҳо ва дигар маводҳои таълимӣ мавҷуданд.
3. Дар бораи иштирок дар дарсҳо фикр кунед. Агар шумо дар бораи омӯзиши забон ҷиддӣ бошед, роҳи беҳтарини фаҳмидани ибораҳои маҳаллӣ ин муошират бо забони модарӣ мебошад, ки метавонад фикру мулоҳизаҳоро пешниҳод кунад ва шуморо дар тамоми раванд роҳнамоӣ кунад.
4. Ба қадри имкон машқ кунед. Шумо метавонед бо гуфтугӯ ва гӯш кардан тавассути сӯҳбат бо забонҳои модарӣ е пайдо кардани шарики мубодилаи забон машқ кунед. Барои такмил додани малакаҳои хониш ва гӯш кардани худ филмҳо, намоишҳои телевизионӣ ва сурудҳои словакиро истифода баред.
5. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Кӯшиш кунед, ки дар бораи Ҳаети Ҳаррӯзаи Словакия, анъанаҳо, идҳо ва ғайра маълумот гиред. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки сленг ва ибораҳои маҳаллиро беҳтар фаҳмед.
6. Таслим нашавед. Омӯзиши забони дигар кори осон нест, аммо ин иҷрошаванда аст. Ҳадафҳои воқеӣ гузоред ва ба онҳо вафо кунед. Агар шумо худро рӯҳафтода ҳис кунед, танаффус гиред ва баъдтар ба он баргардед.