Эсперанто Индонезия Тарҷума

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки соли 1887 аз ҷониби доктор Л.Л. Заменгоф, табиб ва забоншиноси полякӣ сохта шудааст. Он барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ дар сатҳи байналмилалӣ ва табдил додани забони дуввуми муассир барои одамони кишварҳои гуногун таҳия шудааст. Имрӯз дар зиеда аз 100 кишвар якчанд миллион нафар бо эсперанто ҳарф мезананд ва онро бисер созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун забони корӣ истифода мебаранд.

Грамматикаи эсперанто хеле содда ҳисобида мешавад, ки омӯзиши онро дар муқоиса бо забонҳои дигар хеле осон мекунад. Ин соддагардонӣ онро махсусан барои тарҷума мувофиқ месозад. Ғайр аз он, эсперанто ба таври васеъ қабул ва фаҳмо аст, ки имкон медиҳад онро дар лоиҳаҳои тарҷума истифода баранд, ки дар акси ҳол якчанд забонро талаб мекунанд.

Тарҷума ба эсперанто дар ҷаҳони тарҷума ҷои беназирро ишғол мекунад. Баръакси тарҷумаҳои дигар, ки аз ҷониби ноширони забони тарҷума сохта шудаанд, тарҷума ба эсперанто ба тарҷумонҳое такя мекунад, ки ҳам эсперанто ва ҳам забони аслиро хуб медонанд. Ин маънои онро дорад, ки тарҷумонҳо набояд забони модарии ҳарду забон бошанд, то бо дақиқ тарҷума кунанд.

Ҳангоми тарҷумаи мавод аз як забон ба эсперанто муҳим аст, ки забони аслӣ дар тарҷумаи натиҷа дақиқ ифода карда шавад. Ин метавонад душвор бошад, зеро баъзе забонҳо ибораҳо, калимаҳо ва мафҳумҳои идиомавӣ доранд, ки мустақиман ба эсперанто тарҷума карда намешаванд. Барои кафолат додани он, ки ин нозукиҳои забони аслӣ дар тарҷумаи эсперанто дуруст ифода ефтаанд, шояд омӯзиш ва таҷрибаи махсус лозим шавад.

Ғайр аз он, азбаски дар эсперанто барои мафҳумҳо е калимаҳои муайян эквивалент вуҷуд надорад, барои равшан ва дақиқ шарҳ додани ин ғояҳо истифода бурдани давраҳо муҳим аст. Ин яке аз роҳҳое мебошад, ки тарҷумаи эсперанто аз тарҷумаҳои ба забонҳои дигар гузаронидашуда ба куллӣ фарқ мекунад, ки дар он як ибора е мафҳум метавонад муодили мустақим дошта бошад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба эсперанто воситаи беназир ва муфид барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ мебошад. Бо такя ба тарҷумонҳое, ки ҳам забони аслӣ ва ҳам эсперанторо амиқ мефаҳманд, тарҷумаҳоро зуд ва дақиқ иҷро кардан мумкин аст. Ниҳоят, бо истифода аз миқесҳо барои ифодаи мафҳумҳо ва ибораҳои мураккаб, тарҷумонҳо метавонанд кафолат диҳанд, ки маънои забони аслӣ дар тарҷума ба эсперанто дақиқ интиқол дода шудааст.

Кадом кишварҳо бо забони эсперанто ҳарф мезананд?

Эсперанто дар ягон кишвар забони расман эътирофшуда нест. Тахмин меравад, ки тақрибан 2 миллион нафар дар саросари ҷаҳон метавонанд бо эсперанто ҳарф зананд, аз ин рӯ дар бисер кишварҳои ҷаҳон ҳарф мезананд. Он бештар дар кишварҳое чун Олмон, Ҷопон, Лаҳистон, Бразилия ва Чин паҳн шудааст.

Таърихи забони эсперанто чист?

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки дар охири асри 19 аз ҷониби офтальмологи поляк Л.Л. Заменгоф сохта шудааст. Ҳадафи ӯ таҳияи забоне буд, ки пули васеъ истифодашаванда байни фарҳангҳо, забонҳо ва миллатҳо хоҳад буд. Вай забони оддии забоншиносиро интихоб кард, ки ба назари ӯ омӯхтан нисбат ба забонҳои мавҷуда осонтар хоҳад буд.
Заменгоф аввалин китоби худро дар бораи забони Худ Unua Libro (китоби Аввал) 26 июли соли 1887 бо тахаллуси доктор Эсперанто (ки маънои онро дорад он касе, ки умедвор аст) нашр кард. Эсперанто зуд паҳн шуд ва дар охири аср ба ҳаракати байналмилалӣ табдил ефт. Дар ин вақт дар ин забон бисер корҳои ҷиддӣ ва илмӣ навишта шуда буданд. Аввалин конгресси Байналмилалӣ Дар Фаронса соли 1905 баргузор шуд.
Соли 1908 ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто (UEA) бо мақсади маъмулгардонии забон ва мусоидат ба ҳамдигарфаҳмии байналмилалӣ таъсис дода шуд. Дар ибтидои асри 20, якчанд кишварҳо эсперанторо ҳамчун забони расмии ерирасони худ қабул карданд ва дар саросари ҷаҳон якчанд ҷомеаҳои нав таъсис дода шуданд.
Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба рушди эсперанто фишор овард, аммо он намурд. СОЛИ 1954 UEA эъломияи Булонро қабул кард, ки дар он принсипҳо ва ҳадафҳои асосии эсперанто оварда шуданд. Инро Эъломияи ҳуқуқи эсперанто дар соли 1961 қабул кард.
Имрӯз, эсперанто аз ҷониби якчанд ҳазор нафар дар саросари ҷаҳон, асосан ҳамчун маҳфил, ҳарф мезанад, гарчанде ки баъзе созмонҳо то ҳол истифодаи онро ҳамчун забони амалии байналмилалӣ ташвиқ мекунанд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони эсперанто саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовико Заменгоф офаридгори забони эсперанто.
2. Уилям Олд шоир ва муаллифи шотландӣ аст, ки аз ҷумла шеъри классикии "Адя" - ро бо эсперанто ва инчунин бисер асарҳои дигарро бо ин забон навиштааст.
3. Хамфри Тонкин профессори амрикоӣ ва президенти собиқи ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто мебошад, ки зиеда аз даҳ китоб бо забони эсперанто навиштааст.
4. Л. Л. Заменгоф писари Людовико Заменгоф ва ношири Фундаменто де эсперанто, аввалин грамматикаи расмӣ ва луғати эсперанто.
5. Пробал Дасгупта муаллиф, муҳаррир ва тарҷумони ҳиндӣ, ки китоби ниҳоии грамматикаи эсперанторо навиштааст Грамматикаи нави соддашудаи эсперанто. Ба ӯ инчунин эҳеи ин забон Дар Ҳиндустон нисбат дода мешавад.

Сохтори забони эсперанто чӣ гуна аст?

Эсперанто забони сохташуда аст, ки маънои онро дорад, ки он қасдан тавре тарҳрезӣ шудааст, ки мунтазам, мантиқӣ ва омӯхтан осон бошад. Ин забони агглютинативӣ аст, яъне калимаҳои нав тавассути омезиши решаҳо ва аффиксҳо ба вуҷуд меоянд, ки омӯхтани забонро нисбат ба забонҳои табиӣ хеле осонтар мекунад. Тартиби асосии калимаҳои он ба ҳамон қолаби аксари забонҳои аврупоӣ мувофиқат мекунад: субъект феъл объект (SVO). Грамматика хеле содда аст, зеро дар исмҳо мақолаи муайян е номуайян вуҷуд надорад ва фарқияти гендерӣ вуҷуд надорад. Инчунин ягон қонуншиканӣ вуҷуд надорад, яъне бо омӯхтани қоидаҳо шумо метавонед онҳоро ба ягон калима татбиқ кунед.

Чӣ тавр забони эсперанторо ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забони эсперанто оғоз кунед. Асосҳои грамматика, луғат ва талаффузро омӯзед. Дар Интернет захираҳои зиеди ройгон мавҷуданд, ба монанди Duolingo, Lernu ва La Lingvo Internacia.
2. Истифодаи забонро машқ кунед. Бо забони модарӣ е дар ҷомеаи онлайни эсперанто бо эсперанто сӯҳбат кунед. То ҳадди имкон дар чорабиниҳо ва семинарҳои эсперанто иштирок кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро ба таври табиӣ омӯзед ва аз гӯяндагони ботаҷриба фикру мулоҳизаҳо гиред.
3. Китобҳо хонед ва филмҳои эсперанторо тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки фаҳмиши худро дар бораи забон инкишоф диҳед ва луғатро пур кунед.
4. Ҳамсӯҳбат пайдо кунед е курси эсперанто гиред. Доштани касе, ки бо забон мунтазам машқ кунад, як роҳи олии омӯхтан аст.
5. Забонро ҳарчи зудтар истифода баред. Беҳтарин роҳи озодона донистани ҳама гуна забон ин ҳарчи зудтар истифода бурдани он аст. Новобаста аз он ки шумо бо дӯстон муошират мекунед е почтаи электронӣ менависед, ҳарчи бештар эсперанторо истифода баред.

Тарҷума ба индонезия: дастури Ҳамаҷониба

Индонезия воситаи асосии муошират дар ҷаҳони муосир мебошад, ки зиеда аз 237 миллион нафар суханварони он мебошанд. Ҳамин тариқ, хидматҳои тарҷумаи индонезӣ ҳам аз ҷониби ширкатҳо ва ҳам аз ҷониби шахсони алоҳида, ки мехоҳанд мундариҷаи худро ба забони яке аз бузургтарин иқтисодҳои ҷаҳон тарҷума кунанд, талабот зиед аст. Дар ин дастури ҳамаҷониба, мо ҳама чизеро, ки шумо дар бораи тарҷумаи индонезия медонед, аз кадом лаҳҷаҳо то таҷрибаҳои беҳтарини кор бо тарҷумонҳои индонезия меомӯзем.

Аввалан, фаҳмидани лаҳҷаҳои гуногуни индонезия муҳим аст. Гарчанде ки забони индонезии бахаса забони расмии ҳукумат дар соҳаи маориф аст, инчунин бисер лаҳҷаҳои минтақавӣ мавҷуданд, ки одамони оддӣ бо онҳо сӯҳбат мекунанд. Масалан, забони яванӣ забони маъмултарин Дар Индонезия аст, ки онро қариб се чоряки аҳолӣ истифода мебаранд, дар ҳоле ки сунданӣ тақрибан 17% - ро ташкил медиҳад. Забонҳои дигари минтақавӣ бетави, мадурезе, минангкабау ва ачехӣ мебошанд.

Ҳангоми ҷустуҷӯи тарҷумон аз индонезия муҳим аст, ки хидмате, ки шумо истифода мебаред, бо лаҳҷаи мушаххасе, ки ба шумо лозим аст, ошно бошад. Ин кӯмак мекунад, ки тарҷумаи шумо дақиқ бошад ва боиси нофаҳмиҳо нашавад. Ғайр аз он, бисер бюроҳои тарҷумаи касбӣ тарҷумонҳое доранд, ки ба лаҳҷаҳои гуногуни минтақавӣ тахассус доранд, аз ин рӯ боварӣ ҳосил кунед, ки шумо тарҷумони мувофиқро барои лоиҳаи худ пайдо мекунед.

Пас аз пайдо кардани тарҷумони соҳибихтисос аз индонезия, шумо бояд якчанд тавсияҳоро риоя кунед, то аз хидматҳои тарҷумаи худ бештар истифода баред. Пеш аз ҳама, ба тарҷумон маълумоти муфассалро дар бораи лоиҳаи худ, аз ҷумла маводи манбаъ, истилоҳоти мушаххасе, ки шумо метавонед истифода баред ва шунавандагони мақсадноки худро пешниҳод кунед. Тарҷумони ботаҷриба метавонад бо ин маълумот кор кунад, то ба шумо тарҷумаҳои дақиқ ва ба хусусиятҳои фарҳангӣ мувофиқро пешниҳод кунад.

Боз як таҷрибаи муҳиме, ки бояд дар хотир дошт, ин аст, ки ба тарҷумони худ барои иҷрои кори худ вақти кофӣ диҳед. Тарҷумон бояд барои хондан ва омӯхтани маводи манбаъ вақти кофӣ ҷудо кунад ва тарҷумаро аз назар гузаронад. Агар шумо онҳоро шитоб кунед, интиқоли шумо метавонад зарар расонад.

Ниҳоят, ҳамеша хуб аст, ки тарҷумаро пеш аз нашр дубора тафтиш кунед. Ҷуфти дуюми ботаҷрибаи чашм метавонад ҳар гуна хатогиҳо е нофаҳмиҳои эҳтимолиро пеш аз паҳн шуданашон ба даст орад.

Бо иҷрои ин қадамҳо, шумо метавонед боварӣ ҳосил кунед, ки тарҷумаи шумо ба индонезия дақиқ ва мувофиқи анъанаҳои фарҳангӣ аст. Бо тарҷумони дуруст, шумо метавонед бо ҷаҳони индонезия бо боварӣ муошират кунед. Барори кор!

Дар кадом кишварҳо индонезия гап мезананд?

Индонезия Забони расмии Индонезия буда, дар Тимори Шарқӣ ва қисматҳои Малайзия низ ҳарф мезанад.

Таърихи забони индонезия чист?

Индонезия, ки Бо Номи Bahasa Indonesia низ маъруф аст, забони Расмии Индонезия аст ва решаҳои худро ба шакли қадимии забони малайӣ мегирад. Забони аслии малайӣ, ки бо номи малайи қадим маъруф аст, дар аксари ҷазираҳои Малайя ҳадди аққал аз асри 7 мелодӣ истифода мешуд. Бо гузашти вақт, тиҷорат ва паҳншавии ислом ба забон таъсири минбаъда расонд ва дар ниҳоят он ба он чизе, ки ҳоло ҳамчун бисер забонҳо ва лаҳҷаҳои гуногуни малайӣ маълум аст, тақсим шуд. Дар асри 19 мустамликадорони голландия ба ин забон як қатор калимаҳои қарзгирифтаро ворид карданд, ки бо номи малайзия маъруф шуданд. Дар ниҳоят, дар асри 20, ин забон минбаъд таҳаввул ефт ва ба он чизе табдил ефт, ки ҳоло ҳамчун индонезияи муосир маълум аст. Ин забон соли 1945 пас аз истиқлолияти кишвар забони расмии миллати индонезия эълон карда шуд ва аз он вақт инҷониб забон бо ҷорӣ кардани луғат ва вариантҳои нави навиштан рушд кард.

Дар байни 5 нафаре, ки дар омӯзиши индонезия саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Амир Шарифуддин (1861-1916): вай Ҳамчун "Падари адабиети индонезия" маъруф буд ва якчанд асарҳои барҷаста, аз ҷумла "Рангкаян Пуйси дан Проза" (Занҷираи шеърҳо ва прозаи прозаикӣ) - ро навишт.
2. Раден Мас Соеварди Соерджанинграт (19031959): вай ба таври васеъ асосгузори забони муосири индонезия ҳисобида мешавад ва барои таҳияи луғати забони индонезия масъул буд.
3. Прамоедья Ананта Тоер (19252006): Тоер нависанда ва таърихнигори маъруфи индонезия буд, ки ҳам бо забонҳои индонезия ва ҳам бо забонҳои голландӣ китобҳои зиеде навиштааст. Вай инчунин дар таҳияи услуби муосири навиштан ба индонезия кӯмак кард.
4. Муҳаммад Ямин (1903-1962): вай сиесатмадор ва нависандаи индонезия буд, ки дар таъсиси Ҷумҳурии Индонезия нақши муҳим бозид. Вай инчунин дар бораи ислоҳоти забон бисер навиштааст, ки ба ташкили забони ягонаи миллӣ кӯмак мекунад.
5. Эмха Айнун Наҷиб (1937): инчунин бо номи "Гас Мус" маъруф аст, ӯ шоир ва эссеист аст, ки дар бораи рушди адабиети индонезия бисер навиштааст. Асарҳои ӯ аксар вақт барои фаҳмишҳои ҳаҷвӣ ва фалсафии худ ситоиш карда мешаванд.

Сохтори индонезия чӣ гуна сохта шудааст?

Сохтори забони индонезиеӣ ба оилаи забонҳои австронезиеӣ асос ефтааст, ки шохаи гурӯҳи калони забонҳои малайӣ-полинезиеӣ мебошад. Ин забони субъективӣ-феълӣ-объектӣ бо синтаксиси нисбатан содда ва қоидаҳои грамматикии кам аст. Аксари калимаҳо хам намешаванд ва замони феълҳо бо истифода аз феълҳои ерирасон ишора карда мешаванд. Индонезия инчунин забони агглютинативӣ мебошад, ки дар он ба қисмҳои гуногуни нутқ суффиксҳо ва замимаҳои зиеде илова карда мешаванд. Ин забон фарқияти гендерӣ надорад ва се шакли асосии муроҷиат дорад.

Чӣ тавр забони индонезиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Дарси хуби индонезиро гиред ва онро бодиққат омӯзед. Боварӣ ҳосил кунед, ки луғат, талаффуз ва пайванди феълҳои худро машқ кунед.
2. Ба қадри имкон дарси индонезия гиред. Он метавонад ба шумо дар омӯхтани грамматика ва талаффузи дуруст кӯмак расонад ва ба шумо имконият диҳад, ки бо забони модарӣ сӯҳбат кунед.
3. Барои беҳтар азхуд кардани забон филмҳо е намоишҳои телевизионии индонезияро тамошо кунед.
4. Мусиқӣ ва подкастҳои индонезияро гӯш кунед. Инро аз бароҳати хонаи худ кардан мумкин аст ва шумо бо забон беҳтар шинос мешавед.
5. Китобҳои индонезиро хонед. Ин як роҳи олии беҳтар кардани фаҳмиши хониш ва васеъ кардани луғати шумост.
6. Бо гӯяндагони индонезия сӯҳбат кунед. Агар имконпазир бошад, Ба Индонезия сафар кунед, то таҷрибаи ҳаяҷоновар дошта бошед ва имкониятҳои амалияро бо забонҳои модарӣ пайдо кунед.
7. Вақт аз вақт танаффус гиред. Омӯзиши ҳама гуна забон метавонад дилгиркунанда бошад, бинобар ин, вақте ки ба шумо лозим аст, танаффус гиред ва ҳангоми омӯзиш лаззат бурданро фаромӯш накунед!