Эсперанто Казах Тарҷума

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки соли 1887 аз ҷониби доктор Л.Л. Заменгоф, табиб ва забоншиноси полякӣ сохта шудааст. Он барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ дар сатҳи байналмилалӣ ва табдил додани забони дуввуми муассир барои одамони кишварҳои гуногун таҳия шудааст. Имрӯз дар зиеда аз 100 кишвар якчанд миллион нафар бо эсперанто ҳарф мезананд ва онро бисер созмонҳои байналмилалӣ ҳамчун забони корӣ истифода мебаранд.

Грамматикаи эсперанто хеле содда ҳисобида мешавад, ки омӯзиши онро дар муқоиса бо забонҳои дигар хеле осон мекунад. Ин соддагардонӣ онро махсусан барои тарҷума мувофиқ месозад. Ғайр аз он, эсперанто ба таври васеъ қабул ва фаҳмо аст, ки имкон медиҳад онро дар лоиҳаҳои тарҷума истифода баранд, ки дар акси ҳол якчанд забонро талаб мекунанд.

Тарҷума ба эсперанто дар ҷаҳони тарҷума ҷои беназирро ишғол мекунад. Баръакси тарҷумаҳои дигар, ки аз ҷониби ноширони забони тарҷума сохта шудаанд, тарҷума ба эсперанто ба тарҷумонҳое такя мекунад, ки ҳам эсперанто ва ҳам забони аслиро хуб медонанд. Ин маънои онро дорад, ки тарҷумонҳо набояд забони модарии ҳарду забон бошанд, то бо дақиқ тарҷума кунанд.

Ҳангоми тарҷумаи мавод аз як забон ба эсперанто муҳим аст, ки забони аслӣ дар тарҷумаи натиҷа дақиқ ифода карда шавад. Ин метавонад душвор бошад, зеро баъзе забонҳо ибораҳо, калимаҳо ва мафҳумҳои идиомавӣ доранд, ки мустақиман ба эсперанто тарҷума карда намешаванд. Барои кафолат додани он, ки ин нозукиҳои забони аслӣ дар тарҷумаи эсперанто дуруст ифода ефтаанд, шояд омӯзиш ва таҷрибаи махсус лозим шавад.

Ғайр аз он, азбаски дар эсперанто барои мафҳумҳо е калимаҳои муайян эквивалент вуҷуд надорад, барои равшан ва дақиқ шарҳ додани ин ғояҳо истифода бурдани давраҳо муҳим аст. Ин яке аз роҳҳое мебошад, ки тарҷумаи эсперанто аз тарҷумаҳои ба забонҳои дигар гузаронидашуда ба куллӣ фарқ мекунад, ки дар он як ибора е мафҳум метавонад муодили мустақим дошта бошад.

Дар маҷмӯъ, тарҷума ба эсперанто воситаи беназир ва муфид барои мусоидат ба ҳамдигарфаҳмӣ ва муоширати байналмилалӣ мебошад. Бо такя ба тарҷумонҳое, ки ҳам забони аслӣ ва ҳам эсперанторо амиқ мефаҳманд, тарҷумаҳоро зуд ва дақиқ иҷро кардан мумкин аст. Ниҳоят, бо истифода аз миқесҳо барои ифодаи мафҳумҳо ва ибораҳои мураккаб, тарҷумонҳо метавонанд кафолат диҳанд, ки маънои забони аслӣ дар тарҷума ба эсперанто дақиқ интиқол дода шудааст.

Кадом кишварҳо бо забони эсперанто ҳарф мезананд?

Эсперанто дар ягон кишвар забони расман эътирофшуда нест. Тахмин меравад, ки тақрибан 2 миллион нафар дар саросари ҷаҳон метавонанд бо эсперанто ҳарф зананд, аз ин рӯ дар бисер кишварҳои ҷаҳон ҳарф мезананд. Он бештар дар кишварҳое чун Олмон, Ҷопон, Лаҳистон, Бразилия ва Чин паҳн шудааст.

Таърихи забони эсперанто чист?

Эсперанто забони байналмилалии сохташуда аст, ки дар охири асри 19 аз ҷониби офтальмологи поляк Л.Л. Заменгоф сохта шудааст. Ҳадафи ӯ таҳияи забоне буд, ки пули васеъ истифодашаванда байни фарҳангҳо, забонҳо ва миллатҳо хоҳад буд. Вай забони оддии забоншиносиро интихоб кард, ки ба назари ӯ омӯхтан нисбат ба забонҳои мавҷуда осонтар хоҳад буд.
Заменгоф аввалин китоби худро дар бораи забони Худ Unua Libro (китоби Аввал) 26 июли соли 1887 бо тахаллуси доктор Эсперанто (ки маънои онро дорад он касе, ки умедвор аст) нашр кард. Эсперанто зуд паҳн шуд ва дар охири аср ба ҳаракати байналмилалӣ табдил ефт. Дар ин вақт дар ин забон бисер корҳои ҷиддӣ ва илмӣ навишта шуда буданд. Аввалин конгресси Байналмилалӣ Дар Фаронса соли 1905 баргузор шуд.
Соли 1908 ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто (UEA) бо мақсади маъмулгардонии забон ва мусоидат ба ҳамдигарфаҳмии байналмилалӣ таъсис дода шуд. Дар ибтидои асри 20, якчанд кишварҳо эсперанторо ҳамчун забони расмии ерирасони худ қабул карданд ва дар саросари ҷаҳон якчанд ҷомеаҳои нав таъсис дода шуданд.
Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ба рушди эсперанто фишор овард, аммо он намурд. СОЛИ 1954 UEA эъломияи Булонро қабул кард, ки дар он принсипҳо ва ҳадафҳои асосии эсперанто оварда шуданд. Инро Эъломияи ҳуқуқи эсперанто дар соли 1961 қабул кард.
Имрӯз, эсперанто аз ҷониби якчанд ҳазор нафар дар саросари ҷаҳон, асосан ҳамчун маҳфил, ҳарф мезанад, гарчанде ки баъзе созмонҳо то ҳол истифодаи онро ҳамчун забони амалии байналмилалӣ ташвиқ мекунанд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони эсперанто саҳми бештар гузоштаанд, кист?

1. Людовико Заменгоф офаридгори забони эсперанто.
2. Уилям Олд шоир ва муаллифи шотландӣ аст, ки аз ҷумла шеъри классикии "Адя" - ро бо эсперанто ва инчунин бисер асарҳои дигарро бо ин забон навиштааст.
3. Хамфри Тонкин профессори амрикоӣ ва президенти собиқи ассотсиатсияи ҷаҳонии эсперанто мебошад, ки зиеда аз даҳ китоб бо забони эсперанто навиштааст.
4. Л. Л. Заменгоф писари Людовико Заменгоф ва ношири Фундаменто де эсперанто, аввалин грамматикаи расмӣ ва луғати эсперанто.
5. Пробал Дасгупта муаллиф, муҳаррир ва тарҷумони ҳиндӣ, ки китоби ниҳоии грамматикаи эсперанторо навиштааст Грамматикаи нави соддашудаи эсперанто. Ба ӯ инчунин эҳеи ин забон Дар Ҳиндустон нисбат дода мешавад.

Сохтори забони эсперанто чӣ гуна аст?

Эсперанто забони сохташуда аст, ки маънои онро дорад, ки он қасдан тавре тарҳрезӣ шудааст, ки мунтазам, мантиқӣ ва омӯхтан осон бошад. Ин забони агглютинативӣ аст, яъне калимаҳои нав тавассути омезиши решаҳо ва аффиксҳо ба вуҷуд меоянд, ки омӯхтани забонро нисбат ба забонҳои табиӣ хеле осонтар мекунад. Тартиби асосии калимаҳои он ба ҳамон қолаби аксари забонҳои аврупоӣ мувофиқат мекунад: субъект феъл объект (SVO). Грамматика хеле содда аст, зеро дар исмҳо мақолаи муайян е номуайян вуҷуд надорад ва фарқияти гендерӣ вуҷуд надорад. Инчунин ягон қонуншиканӣ вуҷуд надорад, яъне бо омӯхтани қоидаҳо шумо метавонед онҳоро ба ягон калима татбиқ кунед.

Чӣ тавр забони эсперанторо ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Аз омӯхтани асосҳои забони эсперанто оғоз кунед. Асосҳои грамматика, луғат ва талаффузро омӯзед. Дар Интернет захираҳои зиеди ройгон мавҷуданд, ба монанди Duolingo, Lernu ва La Lingvo Internacia.
2. Истифодаи забонро машқ кунед. Бо забони модарӣ е дар ҷомеаи онлайни эсперанто бо эсперанто сӯҳбат кунед. То ҳадди имкон дар чорабиниҳо ва семинарҳои эсперанто иштирок кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро ба таври табиӣ омӯзед ва аз гӯяндагони ботаҷриба фикру мулоҳизаҳо гиред.
3. Китобҳо хонед ва филмҳои эсперанторо тамошо кунед. Ин ба шумо кӯмак мекунад, ки фаҳмиши худро дар бораи забон инкишоф диҳед ва луғатро пур кунед.
4. Ҳамсӯҳбат пайдо кунед е курси эсперанто гиред. Доштани касе, ки бо забон мунтазам машқ кунад, як роҳи олии омӯхтан аст.
5. Забонро ҳарчи зудтар истифода баред. Беҳтарин роҳи озодона донистани ҳама гуна забон ин ҳарчи зудтар истифода бурдани он аст. Новобаста аз он ки шумо бо дӯстон муошират мекунед е почтаи электронӣ менависед, ҳарчи бештар эсперанторо истифода баред.

Тарҷума ба забони қазоқӣ раванди торафт муҳимтар мегардад, зеро ҷаҳон торафт космополиттар мешавад. Бо афзоиши бозорҳои ҷаҳонӣ талабот ба хидматҳои тарҷумаи дақиқ ба забони қазоқӣ меафзояд. Тарҷумаи забони қазоқӣ ба забонҳои дигар ва баръакс метавонад як раванди мураккаб бошад ва барои таъмини тарҷумаи босифат фаҳмидани забон ва грамматикаи он, инчунин фарқиятҳои фарҳангии байни кишварҳо муҳим аст.

Забони қазоқӣ забони туркӣ аст, ки асосан дар Қазоқистон, инчунин Дар Узбекистон, Чин, Қирғизистон, Русия ва дигар ҷумҳуриҳои собиқи шӯравӣ сухан меравад. Дар тӯли асрҳо ба он забонҳои арабӣ, форсӣ ва русӣ таъсир расондаанд. Забон аз чор лаҳҷа иборат аст: ҷанубӣ, Шимолӣ, Ҷанубу Шарқӣ ва Ғарбӣ. Вобаста аз он, ки кадом лаҳҷа тарҷума мешавад, баъзе қоидаҳои грамматика ва истифода метавонанд тағир.. Дар натиҷа, пеш аз оғози лоиҳаи тарҷума фаҳмидани ҳар як лаҳҷа муҳим аст.

Ғайр аз он, ҳассос будан ба нозукиҳои фарҳангӣ, ки метавонанд ба дарки забон таъсир расонанд, муҳим аст. Масалан, забони расмӣ аксар вақт ҳангоми муҳокимаи масъалаҳои тиҷоратӣ истифода мешавад, дар ҳоле ки забони ғайрирасмӣ аксар вақт дар сӯҳбатҳои тасодуфӣ афзалтар аст. Инчунин ба назар гирифтани синну соли тарҷумон муҳим аст, зеро тарҷумонҳои ҷавон калимаҳо е ибораҳои кӯҳнаеро, ки шояд даҳсолаҳо пеш истифода мешуданд, намедонанд.

Ниҳоят, барои тарҷумонҳо муҳим аст, ки бо алифбо ва системаи навиштани забоне, ки онҳо тарҷума мекунанд, ошно бошанд. Забони қазоқӣ бо се алифбои гуногун навишта шудааст, аммо имрӯз бештар кириллӣ истифода мешавад. Ғайр аз он, забон аломатҳои хаттии худро дорад, ки ҳангоми тарҷума бояд ба назар гирифта шаванд.

Хулоса, тарҷума ба забони қазоқӣ фаҳмиши забон, лаҳҷаҳо, нозукиҳои фарҳангӣ ва алифбои онро талаб мекунад. Бо назардошти ҳамаи ин ҷанбаҳо, тарҷумонҳо метавонанд сифати баланди тарҷумаҳоро таъмин кунанд, ки паеми пешбинишударо дақиқ интиқол медиҳанд.

Кадом кишварҳо бо забони қазоқӣ ҳарф мезананд?

Забони қазоқӣ забони расмии Қазоқистон аст ва инчунин дар Русия ва баъзе қисматҳои Чин, Афғонистон, Туркия ва Муғулистон бо он сӯҳбат мекунанд.

Таърихи забони қазоқӣ чист?

Таърихи забони қазоқӣ ба солҳои 1400 рост меояд, вақте ки он бори аввал ҳамчун забони хаттӣ дар байни қабилаҳои кӯчмандии туркзабон, ки дар даштҳои Осиеи Марказӣ зиндагӣ мекарданд, истифода мешуд. Гумон меравад, ки бисер калимаҳо дар забони қазоқӣ аз забонҳои дигари туркӣ, инчунин форсӣ, арабӣ ва русӣ гирифта шудаанд. Дар асри 18 забони қазоқӣ забони бартаридошта дар Қазоқистон гардид ва пас аз давраи сталин он соли 1996 забони расмии Қазоқистон шуд. Имрӯз онро беш аз 11 миллион нафар, асосан Дар Қазоқистон, Узбекистон ва Русия ҳарф мезананд.

Дар байни 5 нафари беҳтарин, ки ба рушди забони қазоқӣ саҳми калон гузоштаанд, кист?

1. Абай Қунанбайулӣ (18451904) Ҳамчун Падари адабиети муосири қазоқ, шоир ва файласуф маъруф аст, ки услуби нави адабиро ҷорӣ кард ва забонро навсозӣ кард.
2. Мағжан Ҷумъабоев (18661938) нависанда ва педагог, ки хатти забони қазоқии муосирро стандартизатсия кардааст.
3. Мухтор Ауэзов (18971961) нависандаи барҷаста, драматург ва нахустин вазири маорифи Қазоқистони Шӯравӣ, ки ба ӯ кодификатсия ва рушди забони қазоқии муосир нисбат дода мешавад.
4. Ғабит Мусрепов (18941937) забоншинос, педагог ва этнограф, ки дар рушди забони қазоқӣ саҳми барвақтӣ гузоштааст.
5. Ерлан Нысанбаев (1903-1971) ислоҳкунандаи забон ва асосгузори академияи илмҳои Қазоқистон, ки дар навсозии забони қазоқ саҳми бузург гузоштааст.

Сохтори забони қазоқӣ чӣ гуна аст?

Сохтори забони қазоқӣ агглютинативӣ аст. Ин маънои онро дорад, ки калимаҳо тавассути якҷоя кардани морфемаҳо ба вуҷуд меоянд, ки ҳар кадоми онҳо як маъно доранд. Забони қазоқӣ инчунин синтаксиси эргативӣ-мутлақ дорад, ки маънои онро дорад, ки мавзӯи ҷумлаи ғайригузаришӣ ва объекти ҷумлаи гузаришӣ метавонанд бо як шакл ишора карда шаванд. Забон инчунин нӯҳ феъли исм ва шаш замони феъл дорад.

Чӣ тавр забони қазоқиро ба таври дурусттар омӯхтан мумкин аст?

1. Бо омӯхтани асосҳо оғоз кунед. Алифбо ва тарзи хондан, навиштан ва талаффузи калимаҳоро омӯзед. 2. Асосҳои грамматика ва сохтори ҷумларо омӯзед. Шумо метавонед бисер захираҳои муфидро дар Интернет пайдо кунед. 3. Мусиқии қазоқро гӯш кунед ва филмҳо ва намоишҳои телевизионии қазоқро тамошо кунед, то бо забони гуфтугӯӣ шинос шавед. 4. Бо мураббӣ е забони модарӣ машқ кунед. Барои равон шудан ба забони гуфтугӯӣ ва шунавоӣ бо ин забон машқ кардан муҳим аст. 5. Таҳсилро идома диҳед. Ҳар рӯз барои омӯзиши забон ва амалияи истифодаи он каме вақт ҷудо кунед. 6. Ба фарҳанг ғарқ шавед. Хондани китобҳо, гӯш кардани мусиқӣ ва шиносоӣ бо тарзи ҳаети қазоқ ба шумо кӯмак мекунад, ки забонро беҳтар фаҳмед.